Er is nog geen chip om de mens te volgen in zijn doen en laten, maar er zijn scholen die dat idee toch dicht gaan benaderen. Geen implantaat maar een usb-stick die van minuut tot minuut bij houdt waar een leerling rondhangt en of die zich wel op de juiste plaats bevind. Zo niet, spuugt de computer wat signalen uit en kunnen de ouders gebeld.
Big Brother verpakt in een usb-stick, ik hoop dat het om een 1 april grap gaat ..
Om de gevolgen van de kredietcrisis aan te pakken, is Ab Klink driftig op zoek naar bezuinigingen. En komt in al zijn waanzin met het volgende ‘lumineuze’ idee:
Een andere mogelijkheid is de specialisten meer bij het ziekenhuis te betrekken door hen aandeelhouder te maken. In de visie van Klink biedt dat inderdaad uitzicht op winstuitkering, maar dient het ook het belang om doelmatig te produceren én hoge zorgkwaliteit te leveren.
Jahaa, want als we iets van de kredietcrisis geleerd hebben, is het hoe maatschappelijk verantwoord aandeelhouders handelen nietwaar. Of hoe geweldig het systeem van winstuitkeringen werkt. En werd onlangs niet bekend dat Sinterklaas echt bestaat?
Het wordt nog erger. Want waarom moet de specialist aandeelhouder worden? Nou omdat deze zelfde specialist momenteel een loopje neemt met het tariefysteem, de Diagnose Behandeling Combinaties. Kort gezegd komt het er op neer dat specialisten die kunnen kiezen tussen twee diagnoses, neigen de diagnose te geven die het meest oplevert. Zo krikken zij hun salaris op, volgens zeggen soms tot een miljoen per jaar. En om dat gegraai terug te dringen, is het volgens Ab Klink een idee om deze specialist aandeelhouder te maken en zodoende de eigen licht frauduleuze handelingen in de smiezen te kunnen houden. Want het is toch logisch dat de nu graaiende specialist heus echt geen graaiende aandeelhouder wordt!
Afsluitend wenst Klink nog wat meer concurrentie tussen ziekenhuizen dan nu al het geval, want er kan geen marktwerking genoeg zijn.
Dacht u dat bankiers en speculanten weinig hebben opgestoken van de kredietcrisis, vrees dat Ab Klink onovertroffen zal blijken ..
Minder bekend, is dit een van de gevolgen van het ‘sociaal akkoord’ wat onlangs uit de bus komt rollen. Een gevolg wat u op het eerste gezicht misschien niet schrikbarend voorkomt. Immers ziekenhuizen zijn ook duur en zorg is zorg nietwaar?
Niet waar. Dat de ziekte chronisch is, wil niet zeggen dat de huisarts er ook verstand van heeft. Sterker, een huisarts zal er eerder (te) weinig verstand van hebben. Opgeleid om te herkennen en door te verwijzen, kan van een huisarts niet verlangd worden dat deze zich specialiseert op alle gebieden denkbaar. Er is een reden waarom specialisten specialisten heten.
Hoe dit uit zal pakken kan ik u helaas al vertellen. Mijn internist was blijkbaar erg toekomst gericht. Dus vond hij het niet nodig om vergaand onderzoek te doen maar deed een gok op de oorzaak van mijn vitamine D tekort. En verwees ook mij terug naar de huisarts voor ‘verdere begeleiding’. Dezelfde huisarts die mij de week ervoor nog had staan te vertellen dat vitaminetekorten amper in de huisartsenopleiding voorkomen anders dan ‘daar hoeft een huisarts niet naar te kijken, vitaminetekorten komen in Nederland amper voor’. Die nog net niet in paniek raakte omdat hij naar eigen zeggen ‘geen enkel verstand heeft van vitamines’. En die nu zijn best doet wat bij te lezen en verder te vertrouwen op mijn aanwijzingen.
Voor mij met mijn grote bek en al, ook griezelig. Want het is geen kwestie van even bloedprikken, waarde bekijken en pillen bijgooien of afnemen. Vitamine D is een pre-hormoon, van zowel tekort als teveel loop je ernstige complicaties op en uiteindelijk kan je er aan dood. Buiten dat heeft het invloed op allerlei andere stoffen in je lichaam die ook in balans gehouden moeten worden. Voor de afspraak van de week om even simpel bloed te laten priken, heb ik uren zitten graven en lezen om zelf maar te bepalen wat wijsheid is.
Nu komt dit heus wel goed, zal mijn huisarts gerust wat tijd vrij kunnen maken om in te lezen en in uiterste nood kan ik opnieuw verwezen worden naar een andere specialist. Maar stel je toch eens voor dat elke chronisch zieke terugverwezen wordt naar de huisarts. Dat deze zich ineens geconfronteerd ziet met een stuk of 200 chronische ziektes waar hij eigenlijk geen verstand van heeft omdat hij geen specialist maar huisarts wilde worden.
Kredietcrisis, economische crisis, voedselcrisis, klimaatcrisis .. zorgcrisis?
De meeste cafe’s maken van hun rommelhokken of bijkeukens een rookruimte. Dat was voor het Groningse café de Balk echter niet mogelijk, dus besloot deze de bar in het rommelhok te plaatsen en de rest van het café rookruimte laten. De Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) keurde het goed dus je zou denken, iedereen gelukkig.
Helaas, wat de VWA er niet bij vertelde was dat de Balk zich op deze manier welliswaar aan het rookebeleid houdt maar het risicio loopt niet meer te voldoen aan de horecawet. Wat de VWA natuurlijk na al het plezier even grondig gaat onderzoeken. Want wie weet valt er er toch nog een vergunning in te trekken.
Oftewel het gaat niet om de gezondheid van burgers, het welzijn van werknemers of creatief ondernemen. Het gaat om onderuit halen en kapot maken. Gewoon, omdat het kán.
Met het sociaal akkoord ligt er een nationaal reddingsplan op tafel om de economie er bovenop te helpen en de staatsuitgaven in toom te houden. Verder ..
Joh, echt? Ik dacht toch te zien dat de parlementaire democratie ongezien is afgeschaft, de Tweede Kamer een sociale werkplaats is geworden, de vakbonden (zonder aanhang) onderdeel van het kabinet verworden zijn en er een plan is neergelegd wat ons hooguit langer dan nodig in een recessie zal houden. Ok, ook dat is aan te merken als ‘historisch’. Maar of we er blij van moeten worden ..
Stel je voor, je bent 85 en slecht ter been. Dan kan je terecht bij de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) om bijvoorbeeld een scootmobiel aan te vragen. Tenminste, als je niet in Almelo woont dan.
In Almelo bedacht PvdA-wethoude Schouten namelijk dat dat verstrekken van die scootmobiels een veel te dure hobby was. Dus verving hij deze voor een in zijn ogen goedkoper alternatief: de electronische fiets. Dat is wat behelpen, supermarkten accepteren zelden dat je tussen hun schappen door wil crossen met een fiets en je rolator op de fiets hijzen is ook weer zoiets. Maar je moet wat dus je vraagt het ding toch maar aan.
Dan wordt de rijwielhandelaar boos. Want die ziet zijn handel natuurlijk niet teruglopen door economische malaise en zuiniger wordende consumenten, bent u van lotje getikt. De handel gaat kapot aan die hufterige gehandicapten die het gore lef hebben hun fiets bij de WMO te halen in plaats van spaargeld naar de fietsenwinkel te gooien. Of de wethouder dat inzag, we zullen het nooit weten. Maar het gaf tenminste ‘plots’ de realisatie dat de electronische fiets alleen maar meer beslag legt op de WMO-pot.
En wat doe je dan, als ‘goed’ wethouder zijnde? Nou simpel, je geeft de gehandicapte de schuld van welk probleem ook, laat in de krant zetten dat gehandicapten ‘veel te makkelijk’ een hulpmiddel krijgen en ‘de electronische fiets de WMO-pot plundert’ en besluit:
Alleen hulpbehoevenden bij wie de handicap ‘plotseling’ is opgetreden en die niet zelf een elektrische fiets kunnen betalen, krijgen nog een vergoeding uit de WMO-pot.
De rest – waarschijnlijk het gros van de mensen met een handicap – rot maar weg achter de geraniums. Want als het aan de wethouder ligt, is de WMO vooral bedoelt als Wet Mongolide Ondernemers of iets dergelijks.
Nou ja zeg. Ben ik zojuist bij de huisarts, zegt ‘ie gewoon dat ik een weerstand van niks heb en écht ziek ben. Dat ik heus rustig aan moet doen. En dat ik een dag of vijf mijn kop moet houden! Tsss ..
Enfin, tussenstand: Vier en halve week geleden gestart met de griep, inmiddels in bezit van een keelontsteking, een oorontsteking in beide oren en een virus op mijn stembanden. Dus stomen, sprayen, codeine happen en voor de zekerheid ligt er een antibiotica kuur klaar, mocht ik die op willen halen. De derde in vier maanden, ik wacht maar even.
Ondertussen was ook de papierhandel van de internist binnen en het komt er op neer dat mijn huisarts het verder zelf mag uitzoeken met mijn vitamine tekorten. Daar was hij bepaald niet blij mee en zijn bezorgde blik om dat te illustreren was weinig hoopgevend. Gelukkig raak ik steeds gespecialiseerder erin. Dus mocht ik het labformulier volkruisen. Hopelijk ben ik weer bij stem tegen de tijd dat de uitslag binnen is.
Verzekeraarscombinatie Univé-VGZ-IZA-Trias (UVIT) gaat samen met de Erasmus Universiteit uit Rotterdam proberen om Nederlanders gelukkiger te maken. (…) Uitgangspunt is dat gelukkige mensen minder gezondheidsklachten hebben en dus minder beroep hoeven te doen op de verzekeraars. Verder ..
Dat de zorgverzekeraars plaats hebben genomen op de stoel van de arts, wisten we al een tijdje. Nu wil deze echter ook plaats nemen in uw huiskamer, slaapkamer of toilet. Eerst om een flink aantal jaren te gaan wroeten in uw leven, op zoek naar open deuren wat u gelukkig of ongelukkig maakt. Om vervolgens zich te gaan bemoeien met uw keuzes in het leven, via ‘algemene geluksadviezen’. U weet wel, trouwen, kinderen, scheiden, vervroegd pensioen of een gebrek aan goede vriendschappen, dat soort dingen. En wat u dan wel of niet moet doen natuurlijk. Dat het VGZ zeker weet dat u komend jaar beter intens verliefd kan worden dan carriere te maken, want een stressvolle baan levert vast en zeker minimaal twee bezoekjes aan de huisarts op wegens slecht slapen, hoofdpijn of wellicht zelfs een burn-out.
Geniaal als u er even over nadenkt. Denkende mee te doen aan een onderzoek van een gerenomeerde universiteit, financieert u het stiekem zelf met de verzekeringspremie en verstrekt u bakken met gegevens aan uw zorgverzekeraar. Om vervolgens verplicht – u mag immers niet onverzekerd los rond hobbelen – opgescheept te zitten met een Big Brother waar Rouwvoet en Hirsch Ballin alleen nat van kunnen dromen.
Iemand nog plannen van verzekeraar te wisselen eind dit jaar?
Zelden zal je de zin horen: “ik doe niet aan zweefvliegen/breien/punniken/wandelen/postzegels verzamelen/bungyjumpen/kroegentochten houden/noem maar een hobby, want ik heb een écht leven“. Dus vraag ik mij af, waarom is dat wél veel gehoord op het moment dat het gaat om internetactiviteiten als bloggen of twitteren? Is een artikel alleen geschreven als het op papier staat, bestaan hyvesvrienden slechts in een gezamenlijke virtuele fantasie of raken de hersens bij elke tweet even ontkoppeld? Lost de enthousiaste virtuele netwerker na verloop van tijd op in dunne lucht? Of rust er een taboe op internetbezigheden die mij per ongeluk ontgaan is?
Kan iemand me even bijpraten?
,,De vaste lijn doet het altijd,’’ zegt KPN-woordvoerder Simone Boitelle. ,,Zelfs als de stroom uitvalt.” Verder ..
Alleen jammer dat het telefoontoestel doorgaans niet werkt zonder stroom ..
Gelieve dit niet al te serieus te nemen overigens. Viel woensdag mijn knie kapot door een spieruitval en kreeg donderdag een keel- en oorontsteking erbij. Ik bazel maar wat dus.
CiNNeR
Recent Comments