Slapen is goed voor griepjes, dus dat ben ik gisterenavond ook maar gaan doen. Tot ik rond tweeen wakker werd. Gloeiend heet en trillend als een alzheimerpatiente maar ff temperaturen. Hmz, 39.1 Paracetamolletje erin dan maar. Tien minten later, 39.5! Shit dat schoot wel erg hard op. Tja wat doe je dan, je belt je vader wakker. Lief als altijd heeft hij me uit de alarmbellenpaniek gepraat en natuurlijk zakte de koorts na een half uur netjes naar 38.5.

Wat doe ik nu dan achter de computer? Ten eerste omdat ik geen makkelijke patiente ben. Maar vooral omdat ik even moet wachten op telefoontje of vriendje vrij krijgt om de hond uit te laten. Lijkt me toch niet verstandig om buiten te gaan staan vandaag. Kan ik mooi even vader en vriendje bedanken voor liefde, advies en kopjes bouillon 🙂 En jullie, voor alle beterschapswensen!