Alles in longen zwaar ontstoken, werd na anderhalve poging tot zuchten al volgegooid met medicijnen. Extra inhalator, anti-biotica en prednison. Moet allemaal snel gaan werken, dus dat hopen we maar.

Weer wat geleerd vandaag. In slaap vallen in de wachtkamer levert vreemde blikken op, hijgen ook 😉 Als je alleen nog kan fluisteren, gaat iedereen spontaan ook fluisteren. Dat is misplaatste solidariteit, mijn oren zitten ook dicht en steeds zo hard mogelijk ‘he?’ fluisteren is nogal vermoeiend.  Lachen terwijl je ziek bent, wordt niet normaal bevonden. Is sowieso niet gezond aangezien lachen gelijk staat aan de moord stikken.

Hopelijk vanavond weer lucht en updates.