Koffie is als vergif voor mij. Dat wil zeggen, niet de koffie maar de cafeïne die erin zit in combinatie met nog wat stofjes. Drink ik een kopje ‘echte’ koffie, dan geeft mijn evenwicht het ogenblikkelijk op met als gevolg een hevige zeeziekte. En mensen, dat is niet fijn! Dat is groen worden, niet rechtop kunnen staan of zitten, de wereld voelen als vloog ik door de ruimte, hartkloppingen, stresslevels door het dak en her en der wat overgeven.

De oplossing ligt voor de hand, drink dan geen koffie mens! Dat doe ik normaal ook niet, ik giet me doorgaans vol met decafe. Als je er maar hard genoeg in gelooft, zorgt decafe ook voor de nodige opkikker in de ochtend. En na cold turkey van mijn koffieverslaving afgeholpen te zijn had ik toch een beetje vervanging nodig.

Mijn vriend drinkt wel echte koffie. Die moet geen decafe, die wil het serieuze werk. Vaak zet ik dan ook dubbel koffie. De zwarte pot met decafe voor mij, de glazen kan voor hem.

Uw raad het al, dat moet een keer misgaan. Drukke dag, teveel aan mijn hoofd, keikapot ruk ik routinematig de kan van het apparaat en schenk een flinke mok vol. Scheutje melk erin, peukje erbij, lekker onderuit en genieten maar. Pas toen ik me na driekwart mok lichtelijk niet goed ging voelen bedacht ik me dat de koffie ook een andere, meer pittige smaak had om vol schrik te bedenken .. VERKEERDE KAN!!