Ik ben er zeker van dat ook een hoop webloggers met hetzelfde kampen. Alleen is het een onderwerp waar in Nederland een taboe op rust. Geld! En dan met name het gebrek eraan. Voor mij is het momenteel de grootste bron van stress en slapeloze nachten.

Met invoering van de euro is ons een een flink oor aan genaaid. Binnen anderhalf jaar zijn een hoop prijzen zo verhoogd dat het nu in euro’s net zoveel is als het in guldens was. Dan hebben we het alleen over boodschappen, uit eten of stappen doen we al tijden niet meer. Daarnaast is er nog wel meer flink duurder geworden. Kleding, schoenen, belastingen, verzekeringen, kapper, telefoneren, openbaar vervoer, kabel, and so on. Oftewel, het is niet meer bij te houden!

En dan heb ik nog niets te klagen. Zo las ik in de Nieuwe Revue dat in Amsterdam groepen kinderen zonder eten naar school moeten omdat moeders het geld niet meer hebben. Op een budgetgroep waar ik me bij aangemeld heb moeten gezinnen van zes man rond komen met vijftig euro per week (boodschappen, kleding, uitjes). In twee vandaag zien we mensen die zes supermarkten afgaan om zo goedkoop mogelijk rond zien te komen en het nog niet trekken.

I know, je zou nu ergens anders kunnen wonen en de bommen op je hoofd kunnen krijgen.