Zes mei, een jaar geleden dat Pim Fortuyn is dood geschoten. Velen in Nederland gaat hem herdenken en/of kijken een van de vele documentaires die vandaag worden uitgezonden over hem.

Maar er is een anti-beweging opgestaan. Een beweging van individualisten die vindt dat we Pim Fortuyn vooral niet moeten herdenken omdat er ook onbekenden worden doodgemept of omgebracht. Of omdat herdenken ineens iets van alleen vrienden en famillie is, niet voor de zogenoemde buitenstaanders of aanhangers. (Typisch nederlands, als het niet eigen is zullen we er maar geen verdriet over hebben)

Mag ik u in herinnering brengen dat we eergisteren de Tweede Wereld oorlog hebben herdacht. En dat, terwijl er zo vele oorlogen voor en na zijn gekomen en bezig zijn terwijl we druk aan het herdenken waren. Dat we er geen enkel probleem mee hebben als er een dode schrijver, dichter of schilder wordt herdacht maar een dode politicus mag niet.

Die levert teveel media aandacht op, en dat irriteert toch zooooo mateloos …