Goed, woensdagavond zijn we dus naar The Eminem Show geweest (Och ja? was jullie allemaal ontgaan zeker ;)). En het was .. GEWELDIG!!! Zal ik ff bij het begin beginnen?
Goed, twee en half uur gereden om bij de Arena aan te komen. Eerst in shock van het borje ‘Parkeren, 35 euro’, maar dat bleek voor tourincars te zijn (phew). Auto neergezet en richting Arena. Oeps, een brug over de weg. Je weet wel zo’n hoge met veeeeeeel traptreden! Nou ja, iedereen om me heen ook wat lol met mijn gekrakkemik. Stukkie lopen et voila, de Arena. Daar kregen we nog eens een stuk of tien (!!) trappen die ik toch echt op moest. En verneukeratief, als je denkt dat je er bent, sla je een hoek om en dan hebben ze er nog eentje verstopt!!! Maar goed, het was een avontuur en ik ben aangekomen 😉
Meteen Eminem Arena kaarten gekocht en even rondkijken hoe of wat. Ok, drinken duur, eten duur! Maar wel goed geregeld. Naast elke ingang van het stadion zat een stand en een flink toilet. Weinig wachten, altijd fijn. Ook even nostalgisch van het uitzicht staan te genieten en toen op naar binnen.
Daar was het opnieuw schrikken. We hadden twee stoeltjes bovenaan een rij die in 45 graden naar boven loopt en net genoeg plaats geeft voor niet al te grote voeten. Wij met ons hoogtevrees zagen ons al naar beneden flikkeren dus. Bovendien is vriendje 1,98 en een avond ingevouwen in zo’n stoeltje, niet fijn! Gelukkig zagen we aan de andere kant van de zoveelste trap een prachtige brede betonnen looppad met zit rand en mooi leun hek. Daar maar gaan zitten en na enig uitleg aan de steward mochten we er ook blijven zitten. Goed geregeld trouwens, werd nog aangeboden dat we het veld op konden vanwege de hoogtevrees. Maar ja, vier en half uur staan gaan ikke niet volhouden hee 🙂 We zaten daar trouwens toch super de luxe. Midden van het midden, precies voor het podium, uitzicht op alles en het geluid was daar het beste. Het podium stond over de lengte waardoor je er niet mijlenver vanaf zat.
En inderdaad, u hoort het goed. Het was een concert van zeven tot kwart over elf! Leek wel een festival eigenlijk. Eerst drie kwartier Xzibit. Erg zware beats waardoor het geluid soms een brei beat werd, maar wel kewl optreden. Daarna drie kwartier Cypress Hill. Erg gaaf!! Tussendoor een drum & bass showtje op bongo’s, helemaal vet. Toen de zanger een joint van veertig cm opstak ging iedereen helemaal uit zijn plaat, na de waterpijp ging hij wel ietsje onduidelijker zingen 😉 Het moge duidelijk zijn dat ze voor legalisering van weed zijn.
[[image:images/cypress.jpg:inline]]
Kwart voor tien, Eminem!! Samen met D12, Obey Trice en 50 ct in een spetterende show. Eerst psychadelisch stukjes van allerlei politici die Eminem ooit hebben afgekraakt op drie videoschermen, daarna kwam hij op in zijn verlichte reuzenrad. Op het podium een half circus neergeplant en het vuurwerk tussendoor maakte het helemaal compleet. De bands vloeiden ook goed in elkaar over en wisselden elkaar perfect goed af. Veel van zijn nieuwste CD, maar ook wat van Marshall Matters en een flinke dosis uit 8 Mile.
[[image:images/eminem.jpg:inline]]
Het publiek ging vooral uit zijn stekker voor Eminem, inclusief ikke. Hoewel ik alle bands goed vond (zelfs 50 ct wel), steekt Eminem er toch bovenuit met zijn nummers vind ik. Bijna eng hoe goed het publiek de teksten kent trouwens. Zijn antwoord ‘Scary Amsterdam, can’t even hear my self sing anymore’. Verder was iedereen erg relaxed en gezellig, van jong tot oud (dat scheen de zeventiende ietsje minder relaxed te zijn). Meer jong trouwens. Ging me zeer oud voelen toen ik van de gast naast me zijn pakje sigaretten kreeg omdat ‘mijn moeder me anders betrapt’. Werd ook tikkeltje vaak aangesproken met ‘u’ *grinz*
We hebben zijn mooie billen nog kunnen bewonderen, maar dat is bijna iedereen ontgaan die naar D12 stond te staren. Vrij bizar eigenlijk, alleen de meisjes vooraan op de plek waar hij stond gingen massaal door het lint.
Het moge duidelijk zijn, ik ben goed uit mijn dak gegaan. De trappen weer af ging dan ook nog moeilijker dan het klimmen was gegaan 😉 Lig nu behoorlijk uit elkaar maar met pijnstillers kan ik tenminste nog typen. En met de kick kan ik wel weer een tijdje vooruit!!
Foto’s via Fok!
Leave a Reply