In het AD las ik net een merkwaardig artikel over een sexschandaal in Frankrijk. Schijnbaar volg ik het nieuws niet goed genoeg, had het tot nog toe totaal over het hoofd gezien.

Frankrijk is verdeeld over het seksschandaal in Toulouse. Sommigen doen het af als een verzinsel, anderen menen dat er wel degelijk genoeg aanwijzingen zijn voor sadomasochistische praktijken van een ex-burgemeester en enkele hooggeplaatste magistraten.

Het lijkt te ranzig om waar te zijn. Een kasteel waar plaatselijke notabelen hun perverse fantasieën uitleefden op jonge vrouwen, soms met dodelijke afloop; een crimineel, verkrachter en moordenaar, die de notabelen de vrouwen leverde en in hun opdracht potentiële verklikkers en chanteurs uit de weg ruimde: de affaire Alègre, de ‘zaak Alègre’, leek een moderne, tot leven gebrachte roman van de Markies de Sade.

Nu stapelen de aanwijzingen zich op dat het schandaal niet meer is dan een verzinsel, ontsproten aan de zieke verbeelding van enkele randfiguren, of geënsceneerd door mensen binnen de rechterlijke macht die hun superieuren een hak wilden zetten. Of is er toch meer aan de hand? Die vraag verdeelt de Franse bevolking in gelovigen en ongelovigen. <Voor uitleg over de zaal: lees hier verder>

Een stuk verderop staat overigens een bizarre zin te lezen, namelijk: “Aanhangers van de laatste veronderstelling (de affaire is puur fantasie) winnen terrein in de Franse publieke opinie. Ze verwijzen naar de hysterie rond de Dutroux-affaire.

Erm, zover ik weet is de Dutroux-affaire toch geen puur fantasie en verzinsel gebleken??!!