Ben ik een verhaal over Knoepie aan het schrijven, wandeld ze over mijn toetsenbord heen en drukt mijn scherm floep weg! 🙂 Even overnieuw dus maar ..

Vandaag met Knoepie naar de dierenarts geweest. Het zal wel een bizar gezicht geweest zijn. Een kattenmand voor twee grote volwassen katten (er kan een kleine hond in) en dan komt er zo’n klein froemeltje uit gewandeld! Iedereen was meteen verkocht natuurlijk. Ze was al aardig opgeknapt door de anti-vlooien behandeling en de dierenarts heeft haar even goed opgepoetst en afgeboend. Zo is ze al bijna weer een gezond poesje. Met bloedarmoede, zoveel vlooien krijg je dat. Dus ze is nog snel moe maar verder goed in orde. Ze eet alles wat los en vast zit maar er mag dan ook wel wat rond die ribbetjes komen. Hoewel ik haar vanmiddag in de hondenbak vond, waar ze restjes hondenvoer zat te knauwen!
[[image:knoepiehond.jpg::center:0]]
Ze wordt geschat op hoogstens acht weken, dus een zeer jong froemeltje indeed. We hebben haar hier zo’n twee weken zien rond banjeren, waarschijnlijk is ze vanuit het nest buiten gemieterd. Niemand gelooft dat het een weglopertje is. Blijkbaar gebeurd het vaak dat bv niet alle katjes van een nest op tijd verkocht zijn voor vakantie en dan worden de overblijvers maar op straat gegooid. Zoiets zal met haar vermoedelijk ook gebeurd zijn, gezien hoe verwaarloosd ze was.

Maar ze knap al razendsnel op en zal de boel nog wel flink gaan afbreken denk ik zo. We hebben een beetje moeten laten zien hoe ze moet spelen en sinds vannacht heeft ze ineens door dat propjes niet eng maar keileuk zijn! De kattebak kan ze goed vinden, hoewel mijn rugzak ook een enorme aantrekkingskracht heeft voor plasbak geloof ik, heb er twee keer net op tijd weg kunnen vissen. Ze wil ook nog sabbelen maar raakt dan halverwege de weg kwijt en snapt het niet helemaal geloof ik. Ow en ze kletst..als de beste. Vooral als ze lekker op schoot of over mijn schouder hangt, dan komen de verhalen los en piept (want mauwen kan je het nog niet noemen hoor ;)) ze er lustig op los.

Ze blaast nu wat minder tegen de hond dus laat de hond haar ook met rust. De katten vinden haar nog wat te druk maar komen al steeds vaker kijken, dus dat lijkt de goede kant op te gaan. En iedereen verdiend wat extra aandacht natuurlijk met zo’n froemel in huis.

Enfin u merkt wel, we hebben besloten haar gewoon te houden. Zo’n schatje kunnen we niet meer weg doen hoor .. Voorlopig loop ik hier dus flink op te voeden.

En te genieten .. 🙂