Aan de sjacherijnigheid van den mens in de straat of de supermarkt, is af te leiden wat voor weer het de laatste dagen is. Bij een graadje of 21 met een lekker zomerbriesje, glimlacht ieder elkander tegemoet. Natuurlijk mag men even voor in de lange rij in de supermarkt met slechts een boodschapje. Die bejaarde wordt met rolator en al voorzichtig naar de overkant geholpen. Kinderen die staan te zeuren krijgen een aai over de bol. En mensen verlenen elkaar vol vriendelijkheid voorrang, ook al rijden ze zelf op een voorrangsweg. Mooi weer levert een stralend humeur op.
Is het een graadje of 25 met hoge vochtigheidsgraad, wordt het allemaal al wat minder. Men wacht maar op zijn beurt, net als iedereen moet doen. De bejaarde wordt met spoed naar de overkant getrokken en geprikkeld wordt de rolator erachteraan gesmeten. Kinderen worden aan de arm mee getrokken, nou even geen gezeur om ijsjes hoor. Hee, ik heb voorrang!
Bij een graad of 30 of hoger, windstil, en dat voor een paar dagen, breekt de pleuris uit. Een boodschapje of dertig, iedereen tieft maar een eind op. Het supermarktmeisje moet het helemaal ontgelden, moet die trien daar maar niet gaan werken. Die bejaarde wordt van de stoep geschopt, ze heeft toch zeker niet voor niets een rolator! Zie ik eruit als welzijnswerker soms? Kinderen krijgen een lel, niets geen ijs vandaag! “Wees blij dat we je niet verkopen!” En ziet die (e_04) droplul niet dat IK voorrang heb, zal eens even uitstappen!!! (fy)
Leave a Reply