Er zullen maar weinig zijn die het volgende niet herkennen vermoed ik. Geinspireerd door de zomer of juist de winter of gewoon omdat de opruimwoede weer eens toeslaat, besluit u om de keukenkastjes en de ijskast eens flink onder handen te nemen. Met name de keukenkasten zijn een zooi van op elkaar gestapelde, elkaar verdringende blikjes en potjes, pakjes en zakjes. Dat gaat veranderen, en wel nu! Vol goede moed gaat u aan de slag, trekt u alles uit de kasten en denkt u na over de perfecte indeling. Argeloos werpt u een blik (figuurlijk deze keer) op de houdbaarheidsdatum van al dit spul. Hmm, al een maand verlopen. Hee, dit is ook al verlopen. Ach kijk nu, dit is al een jaar lang verlopen zelfs! Voor u het weet ligt er meer in de inmiddels overvolle vuilnisbak dan terug in de kastjes kan.

U herkent zich hier helemaal niet in? Dan bent u een gelukkig en vooral zeer opgeruimd mens waarschijnlijk. Ik heb zojuist toch een aardige hoeveelheid verlopen spulletjes in een vuilniszak gepropt. Ook het kruidenrekje is helaas geslonken, extreem zelfs met meer dan de helft verlopen zooi of hmm-teveel-zonlicht-gezien-en-nu-wel-een-heel-vreemd-kleurtje kruidenpotjes. Toegegeven, vooral alle oude kerstpakket boodschappen kwamen langszeilen om in het vuil te verdwijnen.

Enfin, de kastjes zijn prachtig mooi opgeruimd. Alles wat niet te lang meer houdbaar is staat netjes vooraan te roepen ‘maak-mij-op!’ en alle kopjes en schotels staan weer op een mooi wit plankje. Het kruidenrek ziet er ook weer overzichtelijk uit zodat ik hopelijk weer een tijd lang daadwerkelijk weet welke kruiden er nog in huis te vinden zijn en niet weer met het zoveelste dubbele potje aan kom zetten.

Helaas ging ik wel door mijn rug bij het terugzetten van de kruidenpotjes. Dat terwijl deze toch niet bizar veel wegen en het kruidenrek mooi op armhoogte voor mijn neus stond.

Het zal al dat gebuk over de vuilniszak wel geweest zijn 😉