Vandaag was wel een interessante discussie te zien op Netwerk. Als iemand onveilig vrijt terwijl diegene bewust is dat hij HIV-positief is en dat niet vertelt, moet dat als strafbaar feit gezien worden of niet? Persoonlijk vind ik van wel. AIDS is nog altijd een dodelijke ziekte. Bewust iemand anders zo’n risico geven, vind ik dusdanig dat dat van mij een strafbaar feit mag zijn. In dit geval ging het ook nog om Fons S, de PSV voorzitter die voor moet komen ivm de Anne Frankplatsoen-zaak.
Maar er kwamen argumenten voorbij die ook wel weer aan het denken zetten. Sommige niet zo sterk in mijn ogen. Bijvoorbeeld de HIV-vereniging is tegen omdat ze bang zijn dat mensen zich niet meer laten testen. Met achterliggend idee: straks test ik positief en als er dan eens wat fout gaat zit ik binnen het uur op een politiebureau. Vond dat weinig steekhoudend eerlijk gezegd. Dat zou wel een bizarre rede zijn om niet te laten testen en bovendien een beroerde rede om iemand van zijn verantwoordelijkheid te ontslaan. Maar ook droegen zij aan dat sex iets is tussen beide partijen en ook de ander verantwoordelijkheid heeft veilig te vrijen. Dat is natuurlijk weer een waarheid als een koe. Als je zelf niet veilig vrijt, vindt je het schijnbaar totaal onbelangrijk dat de ander misschien wel HIV zou kunnen hebben.
Een arts gaf als argument dat het wel een zeer complexe zaak wordt. Want wat doe je met mensen die weten dat ze chlamydia hebben en onveilig vrijen. Vrouwen kunnen daar permanent onvruchtbaar van raken en zelfs zeer ziek van worden. Is dat dan ook een strafbaar feit? Overigens was hij voor strafbaar stellen. Hij gaf ook aan dat veel mensen het idee hebben dat HIV tegenwoordig een chronische ziekte is door de huidige AIDS remmers, maar dat dat niet het geval is!
Uiteindelijk blijf ik toch bij mijn mening: in de meeste gevallen strafbaar stellen. Het gaat tenslotte niet om iets onbenulligs maar om een ziekte die een dodelijke afloop kan hebben. Daarnaast is het een zeer ernstige ziekte waar meer aan vast zit dan alleen de kans op dodelijke afloop. Niet vertellen en ook nog bewust onveilig vrijen, is een actie die in mijn ogen moreel totaal onverantwoord is. Je loopt bewust het risico iemand’s leven totaal te verpesten. We leven in een maatschappij waarin het ook strafbaar is om anderen harddrugs te verkopen, aan te zetten tot overmatig drankgebruik of geen helpende hand toe te steken als iemand in nood is (hoewel er slechts een geval bekend is waarin een boete werd opgelegd). Zelfs niets doen als iemand in de directe omgeving afglijd door drank-, drugs- of medicijnmisbruik is strafbaar op het moment dat diegene daaraan overlijd. Waarom iemand die bewust dat soort risico’s neemt geen strafbaar feit ten laste kunnen leggen?
Elizabeth
Ja ik vind dat het strafbaar moet zijn. Ik heb zelf ook chlamydia opgelopen via mijn ex die loog over het feit dat hij het onveilig met een ander meisje had gedaan. Ik heb mij op tijd laten testen en het bleek dat ik chlamydia had. Hij liegt nu tegen dat andere meisje en zegt dat hij niets heeft, terwijl je door chlamydia onvruchtbaar kunt raken. Ik vind dat je op zo’n manier iemands leven kunt verpesten.