Niets is minder irritant (erm, dat zal wel een leugen zijn, er is zoveel om zich aan te irriteren en nederlanders zijn er ook nog heel goed in, in irriteren dus).
“Zeg, ben jij bekend in Breda/Rotterdam/Lutjebroek/Welke plaats dan ook (doorhalen wat niet van toepassing is)?”
“Eh, nee helemaal niet eigenlijk”
“Ow maar je weet toch wel waar die-en-die kroeg staat?”
“Nou nee, ben er echt helemaal niet bekend hoor”
“Och zo leuk daar. Je rijdt gewoon zo-en-zo, dan een hoop rechts of links afslaan en dan zie je daar dat-en-dat gebouw. Nou daar tegenover, je weet wel waar vroeger zus-en-zo in zat, daar is het”
Meestal volgt dan een triomfantelijke blik die wil zeggen ‘nou weet je het zeker wel he’.
Wat denkt zo iemand nou eigenlijk? Dat ik stiekem jaren in de plaats van gesprek gewoond heb maar het niet wilde toegeven? Dat ik er gisteren nog doorheen gereden ben en de halve nacht zat te pimpelen in dat leuke cafe, maar dat aan niemand wil prijsgeven? Of dat ik speciale psychische vermogens heb die ervoor zorgen dat ik elke willekeurige plaats in de wereld kan reconstueren als was ik er al honderd maal geweest?
Leave a Reply