Om nog maar even in het lijflog geneuzel te blijven hangen, hier een sullige update.

Zojuist vond hier een vreemd natuurverschijnsel plaats. In de lucht vlakke bewolking, geen wind en geen regen, een rustig nachtje dus eigenlijk. Plots een enorme onweersklap met prachtige flits! Daarna weer rust en stilte alsof er niks aan het handje is. Merkwaardig hoor, nooit meegemaakt zoiets ..

Even denken wat er verder nog te neuzelen valt. Ow ja, ik heb mijn haar toch maar niet volledig ingekort maar slecht enkele centimeters van de pluk verwijderd. Het geheel is (zeer) donkerbruin geverfd, iets donkerder dan mijn eigen, vermoedelijke haarkleur (moeilijk te zien als je zo vaak verft als ik). De bedoeling: weer wat langer laten groeien (relatief dan, in plaats van milimeters enkele centimeters) en … ja, ja … ik meen het (!) … een tijdje niet verven. Hoei, hopelijk hou ik dat vol (ziet menig vriendin nu al vol ongeloof in een stuip liggen, naar het beeldscherm schreeuwend dat ik dat nog geen twee weken vol ga houden ;)) Ben erg in mijn nopjes met het donker in elk geval en het past mooi bij mijn wenkbrouwen.

Verder veel aan de hond gesnoven. Dat lijkt een vreemde gewoonte maar het heeft een goede rede. Onlangs had ze een anaalklierontsteking namelijk en ik moet er zeker van zijn dat die geheel weggewerkt is met meegekregen antibiotica. Aangezien ze pijn niet aangeeft en er in eerste stadium maar weinig merkbaar is moet ik afgaan op haar geur. Dus ruik ik veel aan mijn hondje. Ze lijkt toch wel de juiste hondengeur te bezitten dus dat is een goed teken. En hier dachten ze toch al dat ik niet helemaal wijs ben, al is het maar omdat ik om drie uur s’nachts zwanen heb staan voeren en foto’s van de hond heb staan maken. Ook dat is niet zo vreemd als het lijkt hoor! De zwanen kwamen met luid geblaat op me af toen ik de hond voor de laatste maal uitliet en er lag wat brood op de kant, dus waarom niet even voeren. verder was er een prachtige maan maar die viel niet te fotograferen met mijn cameraatje. En tja, dan sta je toch al met dat ding in de handen dus waarom niet wat andere plaatjes schieten. Om even aan te geven dat ik veel minder vreemd ben dan soms op eerste gezicht lijkt 😉

Ook meteen een updeetje over mijn vader dan. Vandaag is hij gezellig meegeweest de hond uitlaten. Vooral de hond was buiten zinnen van leutigheid daardoor en luisterde ze helemaal niet meer naar me. Ook niet naar mijn vader trouwens. Volgens mij weet ze gewoon dat we beiden niet zo hard kunnen rennen ofzo en hoopt ze ermee weg te komen. Eigenlijk luistert ze alleen nog naar vriendje goed en die is dan ook de gezondste in deze famillie van krakkemikkige mensen 😀 Maar het ging over mijn vader. Die vond het wel lekker even buiten en het wandelen ging langzaam maar best aardig. Morgen samen boodschappen doen, kijken hoe dat gaat.

Morgen komen mijn tante en oma op visite, altijd gezellig. En donderdag mag ik de zwangere buik van K. eindelijk bewonderen! Nou en dan ben ik nu toch echt wel uitgeneuzeld hoor ..

Kunt u merken dat ik mijn vriend erg mis? 😉