Op Nova vanavond: “Een ziekenhuis in elke kleine stad, dat moet afgelopen zijn. Het is te duur en niet efficiënt. Van de honderd ziekenhuizen moeten er zestig verdwijnen. Daarnaast is er een netwerk van 400 wijkpoli’s nodig voor relatief kleine ingrepen en behandelingen. Het staat in een advies van de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (RVZ) aan de minister.

“We moeten niet willen dat we in elk klein stadje in Nederland een groot ziekenhuis met alle specialistische functies in stand houden, zegt voorzitter Floris Sanders van de RVZ in NOVA. “Dat is te duur en waarschijnlijk levert het zorg die kwalitatief onder de maat is”.”

Zover ik begreep is het de bedoeling van het RVZ dat in de wijkpoli alle standaard ingrepen en makkelijke operaties worden gedaan. Ziekenhuizen zijn dan alleen nog nodig voor zeer specialistische hulp. Als voorbeeld lieten ze een mevrouw met reuma zien. Zij moet nu telkens een flinke reis maken naar de reumatoloog en zou dan vrijwel alleen nog naar de wijkpoli hoeven. Ook dingen als bloedsuikers, wondverzorging en nacontroles zouden door de poli’s overgenomen kunnen worden. Zo raken specialisten ontlast en kost het de patient minder energie. Ook werden simpele plastisch chirurgische ingrepen genoemd ter voorbeeld.

Tja, ansich klinkt het niet slecht. Men heeft allerlei hulp dichter in de buurt en hoeft niet voor simpele zaken naar een ziekenhuis. Maar ik vraag me af hoeveel die poli’s zouden gaan doen. De galblaas operatie van mijn vader is bijvoorbeeld ook een zeer simpele, standaard ingreep maar we hebben kunnen zien hoe enorm dat uit de hand kan lopen. Gebeurd niet vaak maar als het gebeurd, ben je toch blij dat er specialistische hulp aanwezig is.

Ik vraag me dan ook af of we het overgeven van taken aan minder gespecialiseerde personen omdat dat ‘zo handig en efficient’ is soms niet te ver door willen voeren. Zo is er al de huisartsverpleegkundige die meer bevoegdheden heeft dan een gewone assistente maar minder dan een huisarts, om de huisarts te ontlasten en simpele diagnoses te stellen. Bij uitkerende instanties wil men de keuringsarts vervangen voor een keuringspersoon omdat sommige aandoeningen best beoordeeld kunnen worden zonder arts. Zelfs spontaan keuren over de telefoon is in de mode geweest vanwege de efficientie en drukken van kosten.

Wie weet, werkt dat allemaal prima en maak ik me zorgen om niets. Toch bekruipt mij het gevoel dat we langzamerhand overgeleverd worden aan mensen met minder kennis van zaken waardoor complexe aandoeningen met een onschuldig uiterlijk nog makkelijker over het hoofd gezien kunnen worden dan nu al het geval is. Zo weet ik dat er huisartsen zijn die zelf ME/CVS stellen zonder enig uitsluitingsonderzoek, gewoon op de bestaande criteria. Dat is namelijk handig en efficient en scheelt een hoop in de kosten. Het aantal patienten wat ME gesteld krijgt maar iets anders (en soms ernstigs) mankeert is hiermee echter ook gegroeid. Andersom gebeurde al veel: mensen die overspannen gesteld worden terwijl ze ME hebben. Die situatie heb ik zelf acht jaar lang in gezeten en is ook niet bevorderlijk geweest voor mijn gezondheid.

Vandaar dat het overgeven van specialistische hulp aan wijkklinieken mij toch ietwat eng in de oren klinkt ..