In mijn klaagzang gisteren stond onder andere te lezen: “Hell, zelfs sex is met aangepast programma”. Dean zelf vroeg om een nadere uitleg en in het kader van de interactiviteit in dit log wil ik hier graag aan voldoen.

Eigenlijk moet ik altijd een beetje lachen om de verbazing als het over sex en ME gaat. Menig ‘gezonde’ vriend of vriendin heeft zijn of haar wenkbrouwen opgetrokken als dit onderwerp ter sprake kwam. Blijkbaar staan mensen er niet snel bij stil dat iemand met beperkingen aan het bewegingsapparaat ook beperkingen zal ondervinden in bed. Ook niet geheel onlogisch, brabanders praten sowieso al niet bijster veel over sex en waarom zou je uitgebreid het sexleven van anderen overdenken nietwaar 😉

Enfin, in feite ligt het antwoord dus nogal voor de hand. Onder de symptomen van ME/Fibro zijn er drie te noemen die aardig funest kunnen zijn voor een bevredigend sexleven: vermoeidheid, algehele misere en pijn. De vermoeidheid en algehele misere zullen het best voor te stellen zijn. Mensen met drukke carierres of nog drukkere kinderen zijn vaak al te moe om nog elke dag de liefde te bedrijven. Iemand met ME is voortdurend moe, of beter gezegd: voortdurend uitgeput. Bovendien is de algehele misere te vergelijken met een continue lichte griep. Hoewel de gemiddelde MEer tot bepaalde hoogte gewend raakt aan dat misere gevoel, moet voor elke activiteit een extra drempel genomen worden. Heeft iemand moeite met boodschappen, huishouden, onderhouden van een sociaal leven en werk, dan zit het er dik in dat sex ook niet voor ‘even’ tussendoor is weggelegd. Bedenk daarbij dat MEers na hevige activiteit flink kunnen instorten en u kunt zich voorstellen hoe een vrijpartij kan eindigen .. Juist ja, ik heb na een geweldige vrijpartij wel eens enorme wegtrekkers gehad (merk de wereld om me heen niet meer), vergezeld met de gebruikelijke kots-acties. Begrijp me niet verkeerd, ik heb het er ruimschoots voor over. Maar relaxed tevreden in slaap vallen of gezellig een peukje roken schijnt mij een stuk aangenamer en charmanter toe 😉 Moet er daarna nog een hond uitgelaten worden is het regelrecht rampzalig, wiebelig en stuntelig doe ik er al vijf minuten over om een trapje af te komen (overigens tot groot plezier van vriendje, wat is nou leuker dan zo’n geweldenaar te zijn dat je vriendin na de sex niet meer kan lopen!)

Voor mij leveren met name de pijn en krachtverlies in de spieren een aangepast programma op. Standjes die vroeger favoriet waren, zijn nu simpelweg niet meer vol te houden. Na een minuutje ‘boven’ kan je me wegdragen, teveel complexiteit levert meer kramp dan genot op. Zelfs concentreren op een orgasme kan moeilijk worden als alle spieraanhechtingen in je lichaam om RUST roepen. En denk u eens in hoe dat gaat als de vingers moe worden voordat de vingeroefening voltooid is, frustratie alom!

Het moge duidelijk zijn, er is wel een en ander veranderd in sexueel opzicht en op (lichamelijk) slechte dagen zoals gisteren kan ik daar wat moeilijker mee om gaan. Zomaar even een vluggertje omdat de zin er is kan niet altijd, daarna ben ik enkele uren weinig tot niets meer waard tenslotte en daar moet nou eenmaal rekening mee gehouden worden. De verdere aanpassingen zinnen me ook lang niet altijd maar daar is nu eenmaal niets aan te doen. Ook voor vriendje zal het niet altijd zo leuk zijn dat de mogelijkheden iets beperkter zijn hoewel ik hem nooit heb horen klagen gelukkig.

Nou lijkt het zo allemaal wel heel erg kommer en kwel, maar met wat aanpassingen is er nog een heel behoorlijk resultaat te behalen hoor. De mens is inventief en zoals gezegd, ik heb er wel wat voor over. Ik ken veel MEers die geen libido meer over hebben, bij mij is dat gelukkig eerder omgekeerd. Sex is de enige activiteit waarbij ik het gevoel heb dat mijn lichaam nog wat leuks kan en in geval van depressie vind ik persoonlijk sex de beste anti-depressiva die er bestaat.

U hoeft zich dus niet ongerust te maken over mijn sexleven 😉