Waarschuwing: dit stuk heeft een lang intro. Maar ach, die langdradigheid bent u inmiddels wel gewend toch? 😉

Vorige week duwde vriendje mij een site onder de neus met uitgebreide uitleg over schildklierproblemen en het feit dat 65% van de Fibromyalgie patienten eigenlijk een schildklier aandoening zou hebben. Had hier wel vaker over gehoord maar dacht nooit dat mijn symptomen zo overeen zouden komen met de symptomen van hypothyreoidie. Bovendien vertrouwde ik op bloedonderzoek (wat ik wel gehad heb) maar steeds vaker hoor ik dat deze aandoening niet altijd wil boven komen met bloedonderzoek. Een 24-uurs urine test zou een vollediger resultaat geven. Ken inmiddels ook enkele mensen die er pas na jaren achter kwamen dat zij eigenlijk schildklierpatient zijn.

Na de hele site doorgelezen te hebben, kwam ik er wel achter dat mijn ME/Fibro-symptomen heel erg overeenkomen. Bovendien lijk ik maar niet af te vallen, mijn gewicht blijft ongeveer gelijk wat ik ook maar in mijn giegeltje stop (of beter gezegd: er niet of minder in stop!). Neem daarbij in ogenschouw dat ik alleen een bloedtest heb gehad in een inmiddels grijs verleden et voila, goede rede om eens zo’n uitgebreidere test aan te vragen vond ik (morgen naar de huisarts, het is echter de vraag in hoeverre hij mee wil werken, sinds de diagnose ME lijkt alles ineens niet relevant en ‘vast Fibro’ te zijn, dat is weer een ander verhaal).

Ik durf er niet erg hard op te hopen en eerlijk gezegd denk ik dat de kans klein is dat ik inderdaad hypothyreoidie-patient zal blijken te zijn in plaats van Fibromyalgie patient. Maar je kan niet weten en het klinkt allemaal plausibel genoeg om de test te willen en enthousiast aan vrienden te vertellen. Iedereen reageerde natuurlijk heel enthousiast mee. Alleen…de meest vreemde ‘leuke’ consequenties kwamen boven. Zo zou ik meer erkenning krijgen bij een WAO-arts. Wie weet zou ik dan nu wel fijn afvallen. En ik zou me niet meer zo druk hoeven te maken over Cognitieve Gedrags Therapie aanbieders, want dan heb ik iets wat meer bewijsbaar is.

Maar mensen, het belangrijkste wordt toch wel even over het hoofd gezien. Namelijk dat ik misschien wel een heel eind beter zou kunnen worden!!!! Dan hoef ik geen peut, geen arts en geen WAO maar zou ik weer kunnen werken bijvoorbeeld. En daar is het natuurlijk om te doen 😀

Merkwaardig genoeg was die gedachte bij helemaal NIEMAND opgekomen 🙂