Enige dagen geleden melde ik u dat ik getest wilde worden op hypothyreoidie. Mijn huisarts ging druk aan het informeren en ik wachtte in spanning af.

Inmiddels heeft hij geinformeerd en ben ik een stuk onzekerder of ik hier nu wel mijn hoop op moet vestigen. Er is in Nederland sowieso slechts een lab te vinden die de test kan uitvoeren cq promoot. Na een telefoontje van de huisarts heb ik het lab zelf gebeld om me te laten informeren Dit kwam er zo ongeveer uit:

Hypothyreoidie (wat een rotwoord!!) kan gezien worden door een gebrek aan T3 en T4 cellen in het bloed. Is het ook nog eens zo dat de ene T zich om moet zetten naar de andere T en ook daar conversieproblemen zouden kunnen optreden, maar dat is nu even niet zo van belang. Het lab beweert dat het even kan duren voordat dit tekort aan die cellen werkelijk zichtbaar is in het bloed. Maar deze T3 en T4 cellen worden ook uitgeplast. Dus checken ze 24 uur urine en plas je te weinig van die cellen uit, zal je een tekort hebben. Of zo is de theorie voor leken in elk geval. De test wordt niet vergoed en kost een slordige 85 euro! Wil je een intepretatie-rapportje erbij (en dat is wel handig aangezien vrijwel geen arts iets uit de resultaten kan lezen), kost dat nog eens zeven euro. Komt er een tekort uit de test wordt het stunten met medicijnen, dat kan dan weer via de huisarts.

Mijn huisarts is stiekem duidelijk niet zo enthousiast, hij heeft geen wezenlijke resultaten gelezen waar hij erg hoopvol van werd. Maar hij wil er toch wel voor open staan. Het is dat hij goed begrijpt dat een mens nou eenmaal af en toe iets wil proberen om van die rottige ziekte af te komen en ik zo enthousiast was. Verder vond hij de test belachelijk duur, doorgaans zijn urine testen spotgoedkoop schijnt. Zelf vind ik het dan wel merkwaardig dat de test gewoon niet echt via een arts gedaan kan worden. In feite vraag ik hem aan en stuur de boel weer op en ga dan daarna met rapportje en al naar de huisarts om wel of niet medicijnen te eisen (dat weet mijn huisarts nog niet maar hij zal er blij mee zijn ;)). Dat er apart betaald moet worden voor een rapportje met uitleg van de uitslag, klinkt toch ook wat vreemd. Verder komt het geheel op mij gewoon niet zo gek betrouwbaar over. Mij lijkt het dat je niet elke dag precies dezelfde hoeveelheid ‘afval’ uitscheid, zou dat de uitslag niet ook wat willekeurig maken?

Komt bij dat ik al twaalf jaar klachten heb. Dus zelfs al duurt het een paar jaar voordat er iets van schildklierproblemen zichtbaar wordt in het bloed, dan had het de laatste keer toch wel boven gekomen. Plus dat het nogal experimenteel is. Wat me doet afvragen of je dan niet net zo goed met de medicijnen kan gaan experimenteren. Zover ik weet, merk je het snel genoeg als je teveel schildklierhormoon bij krijgt namelijk.

Kortom, vragen, vragen, vragen .. Aan het eind van het gesprek wilden ze onmiddelijk de test gaan opsturen. Toen ik zei dat ik er eerst even over na wilde denken viel het erg stil aan de andere kant. Daarna bleek er ineens een informatiepakket te bestaan, dat krijg ik nu opgestuurd. Even kijken of daar nog iets interessants in staat.

Oftewel: voorlopig ‘to be continued’ …