De laatste maanden val ik weer steeds vaker spontaan om. U moet zich voorstellen dat u vrolijk staat te staan of zitten zonder een vuiltje aan de lucht. Maar ineens draait de kamer zich in tienden van seconden 180 graden om. Dat is niet zo natuurlijk, maar zo voel ik me op bepaalde momenten. Volgens mijn arts is het te vergelijken met zwaar zeeziek worden. Soms beperkt het zich tot een wat lichtere evenwichtsstoring, dan neem ik enkel een deurpost of kast mee of kan de traptreden niet mer inschatten.
Een jaar of vijf geleden had ik continue van dit soort aanvallen. Maar het schrappen van caffeine deed wonderen (na een afschuwlijk afkickproces welgestelt). Alcohol en pepdrankjes als Red Bull had ik al langer een intolerantie voor, die waren al eerder uit het raam gegooid. De gevoellige evenwichtsorganen werden voldoende ingetoomd en zolang ik niet teveel op een kermis rondhing of naar rare patroontjes in vloerbedekking keek, had ik nog amper last van zeeziekte aan land.
Het was me dan ook een raadsel waarom die evenwichtsproblemen nu weer de kop op steken. Tot mijn vriendje me vorige week over een chocoladecakje (die Yes dingen) wist te vertellen dat er alcohol in zit! Dat zette me aan het denken en ik ben eens wat produkten gaan nalopen. En verrek, in de meest ‘normale’ soorten chocola, praline’s, cake, toetjes en sauzen blijken tegenwoordig of alchohol of een dosis caffeine te zitten. En laat ik nou vooral verslaafd zijn aan chocola!
Het is verneukeratief moet ik zeggen. Op veel produkten staan twee lijsten ingredienten. De eerste lijst is normaal leesbaar en staan de toegevoegde alcohol of koffie niet tussen. Maar het tweede lijstje is meestentijd verstopt onder een omgeslagen stukje, in piepkleine lettertjes afgedrukt met het gedeelte in nederlands verstopt tussen opsommingen in het russisch, tjechisch, turks en noem nog wat vreemde talen. En daaaaar staat het dus wel tussen, voor de zeer oplettende lezers. Waar ik duidelijk niet onder geschaard kan worden, aangezien het mij nog nooit opgevallen was.
Het gaat waarschijnlijk om kleine doseringen. Maar net genoeg om me wat aan de onstabiele kant te maken dus. De alcohol schijnt zelfs wel te ruiken en te proeven zijn, mijn vriend valt het wel op. Maar als je twaalf jaar geen alcohol hebt aangeraakt, verlies je toch iets van de herkenning blijkbaar. Ik merk het in elk geval niet met eten, en zwak ziek en misselijk ben ik zo vaak. Keertje meer of minder valt niet op.
Heb nooit een van die geiten-wollen-sokken-breiers willen worden die elk produkt uit de supermarkt wikt en weegt alvorens het mee te nemen of te laten staan. Maar voorlopig ga ik toch maar wat beter op ingredienten letten. Zelfs de kado gekregen praline’s met simpele aardbeien of noten vulling bleken namelijk alcohol te bevatten 🙁
Leave a Reply