Heb net een lijst voor ADHD kenmerken in moeten vullen voor mijn vriend (en dat weer voor de neurloog). Sowieso vreemd om dat te doen vind ik. Soort ouderwets sentiment in de trend van ‘dat doe je niet’, oordelen over anderen. Mede veroorzaakt door sommige vragen moet ik bekennen. Maar ook eigenbelang speelt een rol, sommige vragen zijn amper te beantwoorden voor me. Zo is vraag 42. ‘Ik hou relaties niet lang vol, ben gauw op iemand uitgekeken’. Dat is niet te hopen!!! We zijn inmiddels twee en half jaar samen dus het zal nu in elk geval wel loslopen. Maar je moet het niet pushen lijkt mij.
Nog een vraag die gewoon niet eerlijk is: 25. ‘Mijn partner wordt wanhopig van mij’. Toegegeven, leven met een partner met ADHD heeft soms wat eigenaardigheden. Maar ‘wanhopig’ en ‘van mij’, dat heeft wel een erg negatieve bijsmaak in mijn ogen (merkwaardige zin ja). Hadden ze dat niet wat vriendelijker kunnen formuleren? Als ik al ergens wanhopig van zou worden, is dat toch zeker van de ADHD kenmerken, niet van hem zelf! Bovendien ken ik hem niet anders dan met ADHD en geloof me, daar zitten ook heel veel leuke kanten aan. Leven met een partner met ME lijkt me eigenlijk een stuk moeilijker zelfs. De vraag had wat dat betreft misschien beter kunnen zijn of hij niet wanhopig wordt van mij 😉
Eigenlijk is het euvel gewoon dat ik een lijst moet invullen met ‘ik-vragen’ over een ander. Er is schijnbaar geen lijst voor de partner, die moet de hij-vorm er maar bij denken. Sommige vragen heb ik ook maar open gelaten, die zijn echt niet aan mij om te beantwoorden.
Leave a Reply