De updeetjes waren bedoeld om regelmatig te laten zien hoe ver het stond met mijn goede voornemens en een mooie stok achter mijn deur te vormen. Dat heeft toch niet helemaal zo uitgepakt. Op 14 oktober begonnen en nu aan de vijfde update bezig, dat is nog best netjes. Maar de goede voornemens zijn deels vergeten en deels geherverbouwd en wat heeft een updeetje dan voor zin? Maar goede voornemens zijn van alle tijden (uitgezonderd 1 januari, die telt gewoon niet) dus besluit ik gewoon vandaag opnieuw een herstart cq doorstart te maken.

Mijn eerste voornemen wordt dan ook, weg met de updeetjes! In deze vom dan. Ik leuter gewoon wel tussendoor hoe het ermee staat, hoef ik zelf ook niet telkens terug te zoeken aan welk nummer ik ook weer toe ben. Verzin er nog wel een standaard titel voor misschien, we zullen zien.

Het plan om af te vallen cq gezonder te gaan leven verdiend wel een doorstart. Doe in elk geval nog steeds braaf elke dag mijn buikspieroefeningen. Alleen is de ME het er nog altijd niet mee eens geloof ik. Alles bij elkaar blijf ik er beroerder aan toe dan ik voor de oefeningen was. (En het gekke is, de oefeningen zelf kosten vrijwel geen moeite). Aan de andere kant speelt stress ook wel een rol op het moment en ben ik in het bezit van een oog- en een huidaandoening (sluimer-infecties die weer even wakker geworden zijn), dat helpt vermoedelijk niet mee. Dus hoop ik stug door op gewenning en blijf braaf de oefeningen doen. Het wordt beter beloond dan het minder en alleen correct eten. Ben nog steeds geen grammetje meer afgevallen maar mijn riem kan nu al twee gaatjes strakker! Hou me maar vast aan het bedriegende principe ‘spieren wegen meer dan vet’.

De goede eetgewoontes zijn er trouwens toch langzaam bij in gaan schieten. Geen chocomel of lekkere dingen is moeilijk vol te houden als er geen enkel effect te merken is. En de terugval van de laatste tijd zorgt ervoor dat ik elke dag koken niet zo meer op kan brengen. Kook nog redelijk regelmatig maar de alarmbellen staan op het punt af te gaan. Herstart dus in dit geval, vanaf vandaag weer regelmatig gezond en minder zoetigheid! Zelfs al val ik er niet vanaf, gezonder is het wel.

De briefjes-ter-herinnering-aan-zo’n-beetje-alles hebben veel effect gehad. Maar nu het huis een puinzooi is, werken de briefjes ook minder. Wie zit dat briefje nou nog tussen alle post, dertig andere briefjes en nog meer zooi. Juist, ik niet dus. En vriendje duidelijk ook niet. Dus vandaag hebben we beiden een nieuwe agendavulling gekocht (een mooie, dan blijft het misschien wat leuker om bij te houden). Morgen gaan alle afspraken erin en het voornemen er elke dag in te gluren staat bij deze. Exra voornemen is het puinruimen in de ruimte wat ‘huis’ heet. Bij raken met de was, administratie en lege flessen en bij houden van de rest. Dat kan ik niet zomaar alleen dus vriendje is lichtelijk de lul. Maar gelukkig deelt hij dit goede voornemen met me dus dat komt goed.

Het loslaten heb ik niet vast kunnen houden. Sterker, er spoken meer demonen in mijn hoofd dan erin passen. Daar zit wel een bepaalde logica achter die ik – het gebeurd niet vaak – prive ga houden. Nou ja, grotendeels. De mensen die hier vaker lezen, zullen van sommige zaken wel een idee hebben. Enfin, om de zaken eens wat grootser aan te pakken ben ik in afwachting voor een plek in een rouwgroep. Met name voor het verwerken van verlies van leven door ME. Dat klinkt dramatisch en dat is het ook 🙂 Peut en ik hopen dat ik zodoende beter leer verwerken en … jawel … loslaten natuurlijk. Ben benieuwd of het wat voor me is. Een jaar geleden wilde ik nog niet dood in zo’n groep gevonden worden, mijn peut heeft toch wel iets bereikt. Zo’n groep kent wel een lange wachtlijst dus het kan even duren allemaal. Ondertussen doe ik maar mijn best, meer kan ik er niet van maken.

En omdat dit nu allemaal best wel serieus is, gooi ik er een nieuw voornemen bij. Meer lachen en leuk in het leven. Dat klinkt wel dramatischer dan het is. We zitten hier heus niet 24-7 sjachernijnig te wezen. Maar dat niet loslaten heeft wel enigzins effect op het humeur en dat is weer zonde van de tijd eigenlijk. Dus trachten we overal maar wat lolliger tegenaan te kijken. Een weedje kan daarbij wellicht wat helpen 😉

Misschien is het ook een goed idee wat minder lang over voornemens en updeetjes te lullen hier …