Teveel lullen op een weblog, kan dat? Ergens zou je zeggen van niet, een web(life)log is om vol te lullen nietwaar. Maar de laatste dagen worden mijn verhalen ineens wel superlang tussendoor. Dat ik even blik of alles goed staat en zelf denk ‘dat gaat niemand lezen, al dat geouwehoer!’. (Hoewel het mee lijkt te vallen :))

Enfin, zo ben ik in het zogenoemde real life ook. Ik lul graag, te snel en veel enzo. Met virtueel het voordeel dat het een stuk verstaanbaarder is dan als ik in het echie aan het kletsen ben wellicht. Maar aan de andere kant hou ik wel van behapbare postings. Bij deze een nieuw voornemen erbij: de woordenstroom beperken tot leesbare proporties.

En tevens dank aan degenen die zich toch door de woordenstromen hebben geworsteld 😉