Eind van de middag, jassen aan en op het punt de deur uit te stappen (waarom zou je anders je jas aantrekken) .. triiing .. telefoon. De huisarts, en hij moest mij hebben. Schrok me rot, meestal is het niet goed als huisartsen bellen hey. Maar het tegendeel bleek het geval, hij had voor mij goed nieuws.

Vorige keer stond hij wel open voor experimenteren met schildklier medicijnen, met name omdat hij zich voor kan stellen dat ik iets wil proberen om beter te worden of minstens iets te verbeteren. Nu belde hij op om enthousiast te vertellen dat hij meer en beter wetenschappelijk onderzoek had gevonden op dat gebied en hij nu ook graag een en ander wil proberen. Bovendien had hij nog meer interessant wetenschappelijk onderzoek gelezen over twee andere soorten medicatie, waarvan hij denkt dat het iets voor me kan betekenen. Of ik daar oren naar had.

Nou en of! Heb jaren niets meer aan medicijnen geprobeerd maar ben er wel aan toe daar weer mee te beginnen. Buiten dat was ik zeer aangenaam verrast dat mijn huisarts zoveel tijd en energie heeft gestoken in lezen en zoeken naar alternatieven om te proberen. Hij had al eerder interesse voor Fibromyalgie, maar was overtuigd dat enkel met psychische begeleiding en lichte beweging iets bereikt kon worden en het verder een questie van accepteren bleef. Dit is de eerste keer dat ik zo’n huisarts tref en ik begeleiding zal krijgen. En ik heb heel wat huisartsen versleten!

Vorige keer wilde ik pas in Januari beginnen. Maar vanwege een meevaller op ziekenhuis gebied kan dat eigenlijk nu wel al en voel ik me er wel ‘klaar’ voor. Let wel, het is uitproberen en kan alle kanten op. Voor hetzelfde geld word ik er zieker van, dat kan ook. Dus geen verwachtingen maar wel een lichte hoop. Volgende week een afspraak maken om te overleggen waar we mee gaan beginnen.

Hoei, spannend!!!!