Vandaag mocht ik dan, naar de oogarts! Aardige mijnheer, even vertellen hoe en wat, allemaal aandoeningen vergeten te melden (ik denk altijd dat het woord ME het wel vertelt ;)) en wat kleine onderzoekjes en testjes met druppeltjes. Vervolgens nog meer druppeltje en toen de mededeling dat het een twintig tal minuutjes in moest werken.

Tja, twintig minuutjes is best lang om maar wat te zitten, dus vroeg ik de receptioniste of we even naar buiten konden. Inderdaad, een peukje roken. Dat mens keek me echt stom verbaasd aan en na een lange verwarrende stilte zei ze dat het wel kon, maar ik heel snel moest zijn. Raar mens dacht ik nog ..

Tien minuten later draaide de wereld om me heen, draaide mijn maag zich om en kon vriendje me terug begeleiden richting wachtkamer. Want van die druppels verwijden de pupillen. En ik heb al evenwichtsstoringen. En een plus een is twee. Oftewel, ik zag niets meer en mijn evenwicht was geheel foetsie. Vriendje onnoemelijke lol natuurlijk en ik werd bekeken alsof ik een of andere gek was die daar door het ziekenhuis doolde 😛 Ook de oogarts kon er wel mee lachen, nadat ik er zelf wel lol om bleek te hebben hoor… Mooie stunt dat hij een recept gaf en zei “Kijk, hier staat ..”.

Ben daarna nog mee gegaan naar de apotheek waar ik eerst van rechts naar links tussen de deurpost doorstuiterde voor ik zo’n beetje naar binnen struikelde (lastig inschatten hee, zo’n deur), mijn pasje niet door de pin automaat meer kreeg en de cijfers niet kon lezen. Daarna ben ik maar overal bij gaan zitten. Een uur of acht was het spulletje genoeg uitgewerkt om weer redelijk normaal te kunnen doen en weer tv te kunnen kijken.

Maar leverde al die lol nog iets op zult u denken (langdradige CiNNeR). Nou, eigenlijk bar weinig. Het was geen bindvliesontsteking (met meteen correctie, ik zeg steeds bindweefsel) maar dat kan wel geweest zijn of nog worden. Nu is het alleen ‘onrustig’. Vaak teken van een slechte weerstand en tja, met de terugslag klinkt dat erg voor de hand liggend. Ogen, zicht, oogboldruk en noem maar op waren verder goed. Heb opnieuw neptranen gekregen, deze alleen zonder conserveringsmiddelen. Geen medicijn, werkt gewoon verlichtend. Wordt het erger of kom ik bij van mijn terugslag maar de ogen niet, dan moet ik terug. Blijft het zo moet ik uiteindelijk ook terug. Maar heb vooralsnog voor een jaar medicijnen meegekregen, ik kan vooruit! Heb ik last van licht dan was een zonnebril op een prima idee.

Enfin, die receptioniste was dus zo gek nog niet denk ik achteraf, ze had alleen best even mogen waarschuwen 😉 Wellicht was het verstandig geweest als ik ook zelf wat meer had aangegeven. Aan het eind van het consult zei de oogarts terloops “.. want u heeft toch geen allergie of huidinfectie ofzo he?”. Erm .. eh .. dat was ik net vergeten maar … Uiteindelijk heb ik een deel van mijn waslijst wel vertelt … hoop ik tenminste.

Inderdaad had ik gezegd “Als het geen bindvliesontsteking is, heet ik Sinterklasina”. Zal mijn logo morgen aanpassen .. 😀