Zo, vandaag ben ik gestopt. Niet met loggen (hoewel ook daar steeds minder van terecht komt), maar met de ketensin. De bijwerkingen zijn binnen een paar dagen sterk verminderd naar nihil. Maar mijn algehele toestand gaat met de dag achteruit. En aan mijn ogen te merken, keldert mijn weerstand hard naar beneden.

Vond het een moeilijke beslissing moet ik toegeven. Sowieso omdat de baten van dit middel – als die al optreden – over enkele weken pas zichtbaar zouden worden. Maar ook omdat mijn huisarts erg teleurgesteld klonk en me graag wilde overhalen nog even verder te gaan. Het is een erg kort experiment geworden en zoveel alternatieven kan hij me niet bieden. Lastig gesprek ook. Eerst wilde hij dat ik doorging en van de week me kwam laten checken. Kon ook meteen mijn bloeddruk gemeten worden want die was tenslotte ietwat verhoogd. Maar vervolgens toen bleek dat ik erg graag wilde stoppen hoefde ik pas te komen als ik wat opgeknap was, mijn bloeddruk was niet belangrijk meer blijkbaar en later nogmaals proberen als mijn weerstand beter is vond hij weer geen idee. Met de redenering dat als ik nu last heb van bijwerkingen dat later ook zal hebben. Maar het is niet rechtstreeks de bijwerkingen die me parten spelen denk ik. Het lijkt er meer op dat de bijwerking ‘vermoeidheid’ alles triggered. Bij een MEer waarschijnlijk ook niet zo gek.

Enfin, als het weer wat beter gaat maak ik wel een afspraak en kunnen we het wat beter bespreken dan even snel over de telefoon. Heb er net een flinke huilbui overheen laten gaan. Raak zo onzeker van dit alles. Stop ik niet te snel? Stel ik me teveel aan? Is mijn huisarts alleen enthousiast vanwege het experimenteren zelf? Maar iedereen om me heen raad het nu toch wel af om door te gaan en ik moet op mezelf vertrouwen.

Hopelijk knap ik snel weer op en kan ik aan de carnitine beginnen. Daar is in elk geval meer over bekend en het zou weinig bijwerkingen hebben. Het werkt lang niet bij elke MEer maar goed, dat is nu eenmaal zo. Eerst bijkomen …