De kranten en het nieuws staan er bol van ‘Rotterdam weert kansarmen’. Het is een onderdeel van plannen om Rotterdam uit verschillende problemen te helpen. Het volgende springt dan onmiddelijk in het oog:Alleen mensen met een inkomen hoger dan 120 procent van het minimumloon mogen zich in de nabije toekomst in Rotterdam vestigen. Gezinnen met een inkomen dat lager ligt, krijgen geen huis meer aangeboden in de stad.

In B&W cafe hoorde ik dat studenten buiten beschouwing gelaten worden. Maar mensen met een uitkering of WAO, jongeren, bejaarden of mensen met een laag betaalde baan hebben in het vervolg pech, die zijn ‘kansarm’.

Op zichzelf is dat al merkwaardig te noemen, zeker in tijden van recessie waarin werknemers het idee hebben niet al te veel loon tegenover werk te hoeven stellen. Maar daarnaast valt op dat weinig verdienen verward wordt met ‘kansarm’ zijn en dus met a-sociaal gedrag, junks en allochtonen. U wist het niet, ik wist het niet, maar klaarblijkelijk kunnen karakter, leefgewoonte en huidskleur simpel afgelezen worden aan het inkomen. Zou je tenminste denken als je de discussies in het nieuws volgt.

Om het onderwerp wat levendiger te maken.. Omdat ik net voor mijn 32e in de WAO geraakte, werd de hoogte van uitkering niet gebaseerd op mijn laatst verdiende inkomen maar krijg ik automatisch zeventig procent van het minimum loon. Niet alleen verdien ik dus 50% te weinig om nog in Rotterdam te mogen wonen. Tegelijk ben ik afgegleden naar een duistere status en dien ik mijn afval naast de container te flikkeren, verslaafd te raken of wellicht van huidskleur te veranderen. Misschien ben ik wel illegaal?

Wat vindt u van deze Rotterdamse plannen?