Als ik naar het toilet ga heb ik de neiging om de deur op een kiertje te laten. Voornamelijk omdat onze jongste kat het leuk vind met veel moeite de deur open te krabbelen, wringen en duwen. Is dat eenmaal gelukt loopt ze parmantig met geheven staart naar binnen, maakt een kletspraatje en valt aan op de toiletrolhouder op de vloer of schaduwen op de muur. Tussendoor knort en spint ze dat het een lieve lust is en nou ja, dat is echt hardstikke gezellig zo op het toilet.

Soms wil de oudste er ook bij. Uit nostalgie misschien, vroeger deed ze hetzelfde als Knoepie nu. Hoewel, het zal nu eerder jaloezie zijn. Alles wat Knoepie doet moet Dolly ook. Twee katen is ook best te doen, zolang ze elkaar maar niet gaan afrossen in de strijd om de aandacht.

Maar als mijn hond dat ook ineens leuk vindt en hetzelfde poogt te doen…tja. Dan wordt het toch echt een beetje te vol he!