Via Frozen-Solid las ik het verbazenwekkende nieuws dat er in crematoria vanaf 1 janrari 2004 niet meer gerookt mag worden. Dit om onduidelijkheden over rookverbod te voorkomen. LVC-voorzitter B. van der Weide verklaarde het volgende: “Een algeheel verbod is het duidelijkst voor medewerkers en bezoekers. Alle inrichtingen zijn inmiddels op de hoogte gebracht van de maatregel. Het personeel moet de nabestaanden tijdig informeren over het rookverbod.”

Dat gaat toch wel erg ver, om het zeer licht uit te drukken. Op de meest stressvolle, emotionele en rottige gebeurtenis in het leven moeten nabestaanden maar in de kou gaan staan of stoppen met roken. Op FOK! is natuurlijk meteen de discussie van de grond gekomen en de argumenten daar vind ik persoonlijk om misselijk van te worden. Zo las ik “Kan men niet een uurtje wachten tot na de koffie”, “Alsof een crematie de hele dag duurt” en “Ik heb nooit bezwaren gehad tegen rokers of rook, maar ik heb wel 2 kleine kinderen en ik wil niet voor mijn kinderen beslissen dat die rook best wel meevalt. Waardoor wij dankzij de rokers bijna nergens meer heen kunnen. Nu kunnen de kinderen in ieder geval mee naar het crematorium als er iemand overlijdt.”

Zijn we nu met zijn allen totaal debiel geworden ofzo?? We moeten dus in deze meer medelijden hebben met de meeroker bij de ‘koffietafel’ dan met een nabestaande die een dierbare is verloren. Blijkbaar hebben we allemaal wel wat anders aan ons hoofd dan te rouwen, er zou wel eens gerookt kunnen worden! Want let wel, de discussie wordt niet eens gevoerd in de naam van het personeel waarvoor de regel is ingesteld, maar tussen toekomstige nabestaanden die het niet-roken zo belangrijk vinden dat het tot hier moet komen …

Deze discussie maakt mij bijna fysiek misselijk kan ik wel zeggen.