Nou, ik heb het overleefd. Het bezoekje aan de tandarts waar maar liefst drie gaatjes links geboord moesten worden. Normaal is dat nou niet zo’n ramp, maar vandaag leek het wel een psychedelische ervaring?! De verdovingen sloegen dusdanig aan dat ik niet meer kon voelen of ik mijn tong wel opzij deed (aan de geirriteerde toon van de tandarts te horen niet) of dat mijn mond uberhaupt wel open stond (opnieuw, aan de het herhaaldelijk gevraag mijn mond open te doen ook niet). Verdoofd genoeg zou je zeggen maar het gaatje linksonder was toch behoorlijk voelbaar. Doordat mijn oren nog dicht zitten verstond ik de tandarts maar amper en leek het boren aan de rechterkant plaats te vinden. Wat toch niet zo was. Hoop ik tenminste .. Toen de tandarts de stoel omhoog deed, zelf een andere kant op keek maar de extra lamp niet weghaalde waardoor ik op een centimeter afstand van de lamp kwam te zitten, werd ik met ogen dicht nog verblind. Altijd prettig als je ogen ontstoken zijn.

Enfin, volgende keer ga ik dus alleen nog als ik in een normale staat van doen ben. Vind de gang naar de tandarts wel al erg genoeg zonder dat gekrakkemik eromheen!!