Ik heb het giga druk. Zo druk! Niet met ‘doen’ hoor. Het doen valt altijd weer wat tegen. Maar wel met denken. Altijd maar denken. Dat hoeft niet alleen piekeren te zijn, gedachtes zijn er in alle vormen en maten en mijn brein wisselt nogal wat af.

Regelmatig denk ik me volledig wild. Van boodschappenlijstjes tot waarom de wereld toch naar de klote gaat en alles wat er tussen in zit. Daar zijn ook nog verschillende snelheden in te ontdekken, in dat denken. ‘S ochtends gaat het niet zo hard. Dan bedenk ik me voornamelijk of ik eerst iets moet eten of beter eerst kan gaan douchen. Na een uurtje komen de hersencellen wat op gang en gaat het denken al iets sneller. Dan komen de flarden gedachtes waar een mens weinig aan heeft maar toch in zijn hoofd opkomt, langzaam mee op gang. Het gaat dus niet alleen sneller, het wordt ook meer. En weinig gestructureerd als ik de boel niet in de gaten houd.

Eind van de middag, begin van de avond ga ik vaak even slapen. Het denken zakt daarmee een beetje in, het ochtendritueel moet tenslote herhaald om opnieuw op gang te komen. Dan breekt even later de nacht aan. Hoei, altijd al mijn tijdstip geweest. De gedachten razen heen en weer, de helft slaat al nergens meer op. Het denken gaat des te sneller, alsof ik aan het snellezen ben zeg maar. Het kan er voor zorgen dat ik allerlei ideeen krijg, maar ook dat het een grote warboel wordt waar ik zelf geen wijs meer uit kan. Om nou te zeggen dat ik grote filosofische hoogtes bereik .. neuh. Het is vooral gewoon erg druk!

Heeft u het er ook zo druk mee?