Zonde he. Heb ik de hele avond een puik humeur, laat ik het stiekem plots een beetje vergallen door enkele randdebielen die maar wat om zich heen blaten. Puistige pubers en gefrustreerde dertigers die ik niet ken en nooit zal kennen. Die anoniem op sites rondhangen en graag wat gillen over onder andere WAOers omdat ze blijkbaar het idee hebben dat ze dan stoer of hip zijn.
Waarom trek ik me daar dan ook wat van aan zult u misschien denken. Tja, omdat het me raakt. Omdat ik zelf zo ongeloveloos gefrustreerd ben dat ik in die WAO zit. Omdat een bejaarde met rollator me van de week inhaalde op de stoep, en niet omdat ik stil stond of in tegengestelde richting liep. Omdat ik weer vage afspraken met artsen heb voor vage kwalen en allergieen die ‘er nou eenmaal bijhoren’. En dan ook nog uitgemaakt wordt voor profiteur en erger, terwijl ik zelf zo graag anders zou willen.
Inderdaad, dom dom dom. Wat weten die mensen nou eenmaal? Of belangrijker: wat doen die mensen er nou toe? Misschien is het wel mijn angst. Angst dat ‘men’ ze gelooft. En de angst dat dat soort mensen ook rondlopen daar waar ze wel invloed hebben. Vermomd als De Geus bijvoorbeeld. Netter taalgebruik welliswaar, maar dezelfde mentaliteit.
Leave a Reply