[[image:what.jpg::left:0]]Niet dat ik zo’n rasechte idealist ben hoor. Maar ik kan me toch wel behoorlijk kwaad maken om allerlei misstanden in de wereld, met name in Nederland. Ik ben politiek geinteresseerd, kijk graag actualiteiten en … maak me boos. Sinds Jan Peter Potter II meer dan ooit te voren waarschijnlijk. Op Fok! lees ik de reacties allang niet meer om niet de hele dag uit mijn stekker te gaan. En zojuist heb ik bij iemand vier reactiestukken nodig gehad om mijn verhaal neer te smijten.

Ik kan met name de pest in krijgen over achterlijke bezuinigingen, stomzinnige beleidsregels en leugenachtige voorstellingen van zaken. Mensen komen niet meer met een zere vinger in de WAO, in de bijstand wordt het geld niet met bakken naar je toe gegooid, chronisch zieken en ouderen komen niet om in de zorg. De Betuwelijn wordt niet winstgevend en militairen in Irak zijn natuurlijk niet veilig alsof ze thuis in de huiskamer zitten. Nederland is geen verzorgingsstaat meer, dit kabinet is zeker niet sociaal te noemen. In tegendeel! En zo kan ik me over nog veel meer zaken onnoemelijk opwinden.

Vannacht vroeg ik me plots af waarom ik dat doe. Zoveel energie steken in woorden her en der, me enorm opwindend over meningen die in mijn ogen kant nog wal raken. Me laten uitmaken voor negatieveling in discussies die nergens heen gaan. Uren verspillend in de hoop enkelingen een andere kant van de medaille te kunnen laten zien (en hoe arrogant is dat?).

Toch is dat ook de rede waarom ik het blijf doen. In de hoop mensen te kunnen overtuigen. Al is het er maar een. Ook al is het wellicht arrogant. Ik sta volledig achter hetgeen ik verkondig en uit dat ook graag. En ik maak me er sowieso druk over, dus waarom er niet iets mee proberen te doen.

Maar natuurlijk ook omdat ik het prettig vind. De perfect altruistische daad bestaat immers niet. Ik mag me graag opwinden. Het doet me voelen dat ik leef. Kan ik niet de straat op of de politiek in, dan kan ik tenminste nog met woorden om me heen smijten. In de hoop op beter. Dus misschien toch een beetje idealistisch.

Hoe idealistisch bent u?