Zondag of maandag ga ik beginnen met het serieuze plasjes vangen maar dacht vannacht alvast te gaan oefenen. Tactiek bepalen enzo. Dus daar ging ik, hond aan de lijn, tas op mijn rug en een plaspotje in de hand (het is een oud zoutjesbakje in de vorm van een baby-plaspotje, leek me wel passend en belangrijker, hij wordt toch niet meer gebruikt).

De eerste poging mislukte jammerlijk omdat ik het potje blijkbaar niet ver genoeg genoeg onder haar kont schoof. Maar Dobber keek me slechts aan met een euh-hoofd en deed verder haar ding. Dat gaf al hoop voor de toekomst. Na enkele meters kwam er nog een plasje en kon ik net op tijd de bak ver genoeg doorschuiven. Gelukt!! En Dobber werd er wezenloos vrolijk van, die denkt dat het een leuk spelletje is ofzo. Dat viel best nog mee dus.

Moet wel op twee dingen letten merk ik. De bak mag ook weer niet te ver doorgeschoven worden, het is niet de bedoeling dat ik in den vleze plasjes ga vangen eeh. Plus dat zij gewoon doet alsof ik er niet ben en ik niet kan inschatten wanneer ze klaar is. Met als gevolg dat zij rustig in de plasbak stapt! Oefening baart echter kunst, zondag ben ik een volleerd plasjesvanger 😛

Het is maar waar je trots op bent ..