Van het feit dat ik vroeg wakker was, werd Dobber al nerveus. Meestal betekent het dat wij veel langer weg gaan dan mevrouw lief is of erger … dierenarts! Toen vervolgens de kattenmand te voorschijn werd gehaald, werd de rest van het zootje nerveus. Dobber niet, een van de andere drie dus wel. Maar wie! Ze hadden het wel kunnen weten natuurlijk. Dolly was de enige die een eind in het rond snotterde tenslote. Ze hoest en niest toch al aardig wat sinds ze ooit bijna dood ging aan niesziekte. Maar nu werd het wat erger en bloedde haar tandvlees ook flink.

Het valt mee in de zin dat het in elk geval geen niesziekte lijkt te zijn (want ja, dan heb je er zo drie ziek thuis). Ze heeft astmatische bronchitis en is nogal ontstoken. Dus spuitje erin en tien dagen pillen, dan moet het een eind weg zijn. Verder lijkt ze op haar baasjes duidelijk. Gek op eten, valt vaak in slaap en .. heeft allegie astma. Ja ja, baasje allergisch voor haar, zij allergisch voor iets hier in huis. Ga maar uitvinden wat eeh .. Er blijkt tegenwoordig zelfs een soort astma-apparaat voor katten te bestaan. Dus in uiterste geval kunnen we dat in bruikleen krijgen om te proberen (in bruikleen omdat het apparaat alleen al 100 euro kost). Maar goed, eerst de bronchitus weg werken.

Wel lastig, 31 augustus ga ik naar Almere omdat mijn vader geopereerd wordt. Het hondje moet al mee, eventueel de kat nu dus ook. Pillenkuur is dan nog niet klaar namelijk. Buiten dat vriendje er een stuk moeilijker pillen in krijgt dan ik, is hij ook nog stik allergisch. Dus. Enfin, eerst maar eens proberen hoe die pillen gaan verstopt in overheerlijke pate! 😀