Deze week moet er een brief op de mat ploffen (nou ja, in de brievenbus, knappe postbode die hem bij ons op de mat kan mikken) waarin de aankomende herkeuringsgolf aangekondigd wordt. Dat het gehele plan gericht is op zoveel mogelijk zien goed te keuren, maakt niet uit hoe, mag duidelijk zijn. Buiten de standaard wir war aan regels zag ik nog wat andere verbazenwekkende dingen.

Er wordt vanuit gegaan dat mensen bepaalde vaardigheden onder de knie moeten hebben, of dat in de praktijk nu wel of niet zo is. Zo wordt iedereen die gekeurd wordt geacht Nederlands te spreken en met een computer te kunnen werken. Dat laatste vond ik al wat merkwaardigs hebben. De jongere generaties groeien met het fenomeen computer op, maar de iets oudere generaties niet. Erger is echter het volgende: “De Minister behoudt zich het recht voor om nog meer vaardigheiden als gebruikelijk of gemakkelijk te verwerven toe te voegen. Straks zou er bijvoorbeeld ook vanuit gegaan kunnen worden dat iedere arbeidsongeschikte een rijbewijs heeft.” Euh pardon? Dat is toch niet te hopen, ik zou bijvoorbeeld moeten frauderen om af te mogen rijden. Met ME staat het CBR dat namelijk niet toe. En wat te denken van allerlei andere aandoeningen, medicijngebruik waarbij officieel niet gereden mag worden of stomweg geen enkel talent hebben voor autorijden.

Verder gaan MEers (naast mensen met psychische problemen en RSI) dubbel gekeurd worden aangezien dit bij de proef meer goedgekeurden opleverde. Waarbij nog even aangetekend werd: “Het gaat daarbij niet alleen om een extra keuring door een andere verzekeringsarts, maar kan ook gaan om het inschakelen van een tweede arbeidsdeskundige, bijvoorbeeld wanneer de eerste onvoldoende functies heeft kunnen vinden om iemand arbeidsgeschikt te verklaren.” Hoe bizar als je bedenkt dat een arbeidsdeskundige gewoon alle beperkingen in een computer zet en er dan wel of geen functies uit ziet rollen. Daarbij moet het gaan om slechts drie functies waarvoor in heel Nederland slechts drie arbeidsplaatsen beschikbaar hoeven te zijn, dit allemaal enkel in theorie. Nog even en we krijgen de loempiavellen-vouwer en de bonzaikweker weer terug. Dan toch een tweede arbeidsdeskundige inschakelen als zelfs die functies niet gevonden worden, geeft wel aan hoe wanhopig men goed moet keuren. Overigens heeft men de mogelijkheid vóór de herkeuring een gesprek met de arbeidsdeskundige aan te vragen om alvast een en ander te bespreken. Echter weet men nu al dat de mankracht daarvoor niet beschikbaar zal zijn. Oftewel: doe geen moeite.

Ook blijkt het zo te zijn dat toekomstige gedeeltelijk arbeidsongeschikten die in de bijstand vallen géén partnertoets krijgen, maar de huidige WAOer die gedeeltelijk goedgekeurd wordt krijgt die partnertoets wél! Het gaat hier welliswaar om kleine bedragen maar hoe belachelijk is het om mensen die al afgekeurd zijn geweest nog even extra te benadelen als de bureaucratie ze al een schop heeft gegeven?

De regels voor bestaande WAOers zouden soepeler zijn dan die van toekomstige arbeidsongeschikten, ik heb alleen niet kunnen ontdekken wat de verschillen zijn. Sowieso is het bar moeilijk om er wijs uit te geraken. Een ding is wel duidelijk, de angst regeert momenteel. Er zullen mensen die wel arbeidsongeschikt zijn als arbeidsgeschikt aangemerkt worden met alle bizarre gevolgen vandien. Ook de keuringsarts en arbeidsdeskundige is hierbij niet bepaald te benijden. Een glazen bol onder de ene en een bak zakdoeken onder de andere arm en dan maar een eind weg gokken over ziekteduur enzo. Men verwacht behoorlijk emotionele taferelen bij het UWV, het zal aan beide kanten van de tafel vervelend worden.

In elk geval word ik er zelf ook wel aardig nerveus van nu het weer veel in het nieuws is.