Ben welliswaar thuis maar tevens van de leg en dus van de log. Vanmiddag met Dolly (de oudste kat) naar de dierenarts geweest omdat haar bek ontstoken blijft en de dierenarts had er weinig goeds over te zeggen. We kregen op ons dak dat ze hoogstwaarschijnlijk een weerstandsziekte heeft zoals katten AIDS. Ook besmettelijk dus en toen ik vroeg hoe besmettelijk dat voor de andere twee zou kunnen zijn was het antwoord ‘zeer’ en en passant dat we Dolly dan maar in moeten laten slapen. Tenzij ze het alledrie hebben, dan is het wachten hoe lang ze het volhouden en och, dan kunnen we alle tanden weghalen tegen de ontsteking. Ze had me ook gewoon met een koekenpan tegen mijn hoofd kunnen meppen. Let wel, ik heb er nu al vier maal zoveel woorden aan vuil gemaakt dan zij met hetzelfde bericht. Dat is toch niet de manier??

In elk geval is er bloed afgenomen, wat ook niet bepaald goed verliep. Bloed wordt afgenomen in de hals en dan moeten ze goed vastgehouden worden. Ik mocht het niet doen (met mijn ervaring vanuit kattenasiel en het feit dat ze mijn kat is) en de assistent kon er geen drol van. Zeven naalden werden verspild, er moest een tweede plek kaalgeschoren worden, een naald eindigde nog extra in haar kin en een andere assistent werd gehaald om het wel goed te doen. Dat ging gelukkig wel goed en ik was al in staat om iedereen op te hangen. Dolly is de makkelijkste kat die je kan wensen! Enfin, woensdag krijgen we de uitslag en ik probeer me nu maar voor te houden dat de dierenarts wellicht iets te voorbarig conclusies rondstrooit en het nog wat anders kan zijn. Tenslotte was het tandenverhaal ook absurd op de zaken vooruit lopend, hopelijk de rest ook. Maar druk maak ik me al natuurlijk. Ze heeft haar hele leven al aandoeningen die met lage weerstand te maken hebben. En we vonden daar nog een ontsteking in haar pootje, bij de nagels en de voetzooltjes zijn beschadigd (cellen verversen zich niet). Het is stiknerveus afwachten dus.

Toevoeging: heb wat informatie over de ziekte (FIV) getracht te zoeken, maar moet zeggen dat de info een zootje is. Zo lees ik dat het juist wel of juist niet voorkomt bij raskatten, het juist wel of niet doorgegeven wordt door paren en/of speeksel, heeft elke site net even andere symptomen en verloop en zijn er weet ik veel hoeveel manieren van symptoombestrijding. In het ene document komt het bij een procent van de katten voor, in het andere is veertig procent van de katten besmet. Nou, daar schieten we wat mee op allemaal.