Om de clue vast weg te geven, Dolly heeft alleen last van veel ontstekingen maar verder niets, nada, noppes. Alle waardes goed, in principe een kerngezonde poes.

Behoorlijk bizar allemaal. Twaalf uur vast de praktijk gebeld of ze al uitslag hadden. Ja de uitslag lag er vanochtend om acht uur al maar moest geintepreteerd worden en dat duurde even. Maar ik zou echt ende heus gebeld worden, even geduld etcetera bla bla. Dus hebben we de hele middag op de telefoon gezeten. Tot tien voor vijf, toen had ik het wel gehad. Dus weer bellen en toen kreeg ik te horen dat ik heus wel gebeld zou worden vandaag maar dat de dierenarts besloten had spontaan naar huis te gaan, omdat ze toch geen afspraken had. Vanavond had ze weer spreekuur en zodra ze tijd had, zou ze dan wel bellen. Nou is de assistente heel aardig maar ik ontplofte toch. Maandag werd ons tenslotte tussen neus en lippen medegedeeld dat de kat hoogstwaarschijnlijk een dodelijke en besmettelijke ziekte zou hebben en de andere twee katten dus goed ook ziek konden zijn. Of niet en dan moesten we de zieke kat maar in laten slapen. Dat was wel al bizar genoeg op zichzelf. Maar nu lag de wetenschap of dat echt zo is daar al de hele dag te liggen, wij durfden nog geen stap buiten de deur te doen bang dat het telefoontje gemist zou worden en mevrouw de dierenarts gaat ‘lekker’ naar huis??!

Gelukkig begreep de assistent toch wel meteen dat er wat moest gebeuren en ging zelf kijken. Ze kon me over de gehele uitslag niets vertellen maar .. de twee dodelijke ziektes die ze dachten waren negatief getest. Alvast een halve opluchting dus. Verder begreep ze wel dat het nogal onnadenkend is om mensen de hele dag te laten wachten en zelf het er gezellig van te gaan nemen als je ze met zulk slecht nieuws opgezadeld hebt.

Kwart over acht belde dan eindelijk de dierenarts zelf. En .. Dolly had alleen maar goede bloedwaardes, op de ontstekingscellen na. Dat laatste is wel logisch, ze heeft ook veel ontstekingen tenslotte. We gaan dus door met de kuren tot ze helemaal beter is en weer zo gezond als maar kan! Geweldig nieuws, opluchting alom en dat is het allerbelangrijkste hoor. Maar toen het nieuws was ingezakt kreeg ik toch wel de pest in. Waarom heeft die muts (zacht uitgedrukt) niet gewoon gezegd dat Dolly wel van alles kon hebben?? Dat ze nog aangeeft dat het iets ernstigs kan zijn a la. Maar hel en verdoemenis voorspellen terwijl het een simpele ontsteking kan zijn, dat doe je toch niet!! Twee dagen onnoemelijk stress, jankbuien en onzekerheid terwijl dat helemaal niet nodig was.

Volgende week moeten we op controle. Ik zal niet geheel uit mijn plaat gaan (hoop ik) maar we zullen er toch wel even flink over spreken. Verder wil ik haar alleen nog treffen als het echt niet anders kan, dat moge duidelijk zijn .. Maar goed, de blijheid overheerst in huize CiNNeR. Ook dat moge duidelijk zijn 🙂