“Mijn bioritme is geheel verschoven, vandaar dat ik laat slaap en laat opsta.”
“Dan moet u ook gewoon eerder naar bed gaan, dan heeft u dat probleem niet.” (euh?)

“Ik was al jaren ziek en ben pas onlangs naar een andere stad verhuist”
“Ja dat zeg ik, geen wonder dat u ziek bent. Zo’n verhuizing is heel ingrijpend!” (en mijn vooruitziende blik angstaanjagend blijkbaar)

“Ik val telkens overal onbedoeld in slaap”
“U moet ook niet zoveel slapen, daarom bent u zo moe”

“Na een aantal jaren ziek zijn werd ik er depressief van”
“Zo’n depressie kan veel lichamelijke klachten veroorzaken inderdaad”

Makkelijk he, een probleem oplossen door de consequentie te bombarderen tot oorzaak? Alleen jammer dat het in theorie stukken beter werkt dan in praktijk en het eerder lijkt te dienen om de adviesgever een goede nachtrust te schenken dan de ontvanger van een probleem af te helpen. Het erge is dat dit gewoon stukjes gesprek met verschillende huisartsen en specialisten zijn, tante Toos op de hoek heeft er niets mee vandoen gehad.

U nog een oorzakelijke consequentie naar uw hoofd geslingerd gekregen onlangs?