Sinds kort krijg ik mijn nagels weer wat mooier lang dus besloot ik dat het wel een aardig idee was opnieuw te gaan lakken. Maar hoe voorzichtig ik het ook doe, op een of andere bizarre manier komt er altijd en eeuwig nagellak op nagelriemen of stukjes huid. Uit pure nood doe ik het er maar mee om de volgende dag onder een hete douche de overbodige stukjes lak weer weg te krabben. Het eindresultaat is dan wel mooi hoor, het levert zelfs wel complimentjes op. Maar ik kan me niet voorstellen dat menig vrouw deze omslachtige, ietwat man-op-weg-naar-dragqueen-party’ methode gebruikt eigenlijk…

Nog zo’n enigzins achterlijk probleem: lang haar. Hoewel blij dat ik het eindelijk volgehouden heb en het inmiddels echt lang te noemen is, kan ik er niet helemaal mee uit de voeten. Raakt het niet verstrikt in mijn (ok, het zijn er veertien) oorbellen dan ruk ik het dagelijks minstens een keer bijna uit mijn hoofd omdat het vastzit onder mijn tasriem of in mijn jas ofzo. Om niet buitenshuis voor lul te staan klem ik regelmatig maar glimlachend de tanden op elkaar alsof mijn neus bloed (zekers, dat is nog niet makkelijk zo allemaal tegelijk) om het weg van de buitenwereld weer los te wurmen. Of wat te denken als er een windje staat! Daar waar menig vrouw haar manen mooi in de wind kan laten wapperen, heb ik altijd wind mee en zie ik geen steek met een mond vol haarlak.

Help, hoe doet u dat?!?