Het begon al verkeerd toen ik na een paar uurtjes slaap uit bed gedreven werd door een hels lawaai. De buitenboel wordt gerenoveerd en vandaag werden de portieken met afdak van de muur gesloopt. Met complimenten voor de bouwvakkers trouwens, heb nog nooit zulke rustige werklui meegemaakt. Maar slopen is nu eenmaal lawaai en niet meer kunnen slapen. En daar krijgen we een hele zomer mee kado, joegei!
Daarna maar meteen een standaard rondje bellen over de binnenboel. Die stort namelijk meer in elkaar alleen interesseert dat dan weer niemand. Na vele kloterige wachtmuziekjes en dozige vrouwen bleken geen van de contacten aanwezig. Dat had ik kunnen weten, een dag die slecht begint blijft meestal slecht tenslotte.
Dan maar de deur uit om dat pakje op te halen wat ik nog op moest halen. In de stad want iemand moet ervoor tekenen en dan voldoet het plaatselijke postkantoor ineens niet meer. Vanzelfsprekend ging het regenen maar goed, daar groei je groot van. Op een stikdruk, onoverzichtelijk kruispunt aangekomen besloot ik na vijf minuten dat het stoplicht van zijn lang zal ze leven niet meer op groen zou springen, omrijden dus. Postkantoor was rustig, dat scheelt dan weer. Jammer, een klein kadootje zit in een enorme doos die in geen enkele tas past. Eerst maar naar de viswinkel voor ik van mijn stokje ga, vergeten te eten .. *zucht*
Net als ik besloten heb het pakje maar op mijn bagagedrager te gaan vastknopen breekt er een wolkbreuk los. Hmz, dat wordt niks. Doos maar slopen, kan alles los in de tas. Terug naar het postkantoor om de doos kwijt te raken en hups weer naar de snorfiets. Shit, mijn slot wil niet open!!
Pfff. Na nog wat vervelend treffen met automobilisten die hun rijbewijs bij een pakje boter gekregen hebben, ben ik net weer thuis. En ik doe geen flikker meer vandaag!
[Edit]Toch nog een goed nieuwtje: mijn vierdejaarscheckup na operatie voorstadium baarmoederhalskanker blijkt tip top in orde! Nog een jaartje te gaan ..[/edit]Â