Een foute en daar een goede bundel achter maar als je het doorziet zijn de bands de moeite waard. (6,3)
…… …
(Om iedereen enig puzzelplezier te gunnen, wil ik u vragen niet meteen de oplossing te melden maar een cryptische omschrijving of een leuke hint te plaatsen)
Vannacht wilde ik eens lekker mailtjes lezen en op mijn log neuzelen maar helaas, plotseling werd mijn gehele account geblokkeerd. Zonder waarschuwingsmail of iets dus: Paniek!! Of beter: grondig de pest in!! Doemscenario’s kwamen uit alle hoeken en gaten aansnellen en tegen de tijd dat ik ging slapen wist ik het zeker, ik zou natuurlijk minstens zes weken offline liggen. *Grmbl*
Enfin, na een telefoontje bleek alleen dat u steeds massaler op bezoek komt en mijn datalimiet dus nogal overschreden was. Dat deed mijn humeur meer dan goed en natuurlijk wil ik uw aandacht graag houden, dus heb meteen mijn limiet laten verhogen. Voor ik met mijn ogen kon knipperen werd alles weer vrijgegeven en kreeg ik van drie man sterk nog een mooie analyse en een vracht tips.
Soms valt het allemaal best mee dus …
[edit] Of niet, het blijft toch enigzins spoken nog … Heb een hoop aanpassingen gedaan maar mocht ik alsnog uit de lucht vallen, dan heeft het niet veel geholpen. [/edit]
Het begon al verkeerd toen ik na een paar uurtjes slaap uit bed gedreven werd door een hels lawaai. De buitenboel wordt gerenoveerd en vandaag werden de portieken met afdak van de muur gesloopt. Met complimenten voor de bouwvakkers trouwens, heb nog nooit zulke rustige werklui meegemaakt. Maar slopen is nu eenmaal lawaai en niet meer kunnen slapen. En daar krijgen we een hele zomer mee kado, joegei!
Daarna maar meteen een standaard rondje bellen over de binnenboel. Die stort namelijk meer in elkaar alleen interesseert dat dan weer niemand. Na vele kloterige wachtmuziekjes en dozige vrouwen bleken geen van de contacten aanwezig. Dat had ik kunnen weten, een dag die slecht begint blijft meestal slecht tenslotte.
Dan maar de deur uit om dat pakje op te halen wat ik nog op moest halen. In de stad want iemand moet ervoor tekenen en dan voldoet het plaatselijke postkantoor ineens niet meer. Vanzelfsprekend ging het regenen maar goed, daar groei je groot van. Op een stikdruk, onoverzichtelijk kruispunt aangekomen besloot ik na vijf minuten dat het stoplicht van zijn lang zal ze leven niet meer op groen zou springen, omrijden dus. Postkantoor was rustig, dat scheelt dan weer. Jammer, een klein kadootje zit in een enorme doos die in geen enkele tas past. Eerst maar naar de viswinkel voor ik van mijn stokje ga, vergeten te eten .. *zucht*
Net als ik besloten heb het pakje maar op mijn bagagedrager te gaan vastknopen breekt er een wolkbreuk los. Hmz, dat wordt niks. Doos maar slopen, kan alles los in de tas. Terug naar het postkantoor om de doos kwijt te raken en hups weer naar de snorfiets. Shit, mijn slot wil niet open!!
Pfff. Na nog wat vervelend treffen met automobilisten die hun rijbewijs bij een pakje boter gekregen hebben, ben ik net weer thuis. En ik doe geen flikker meer vandaag!
[Edit]Toch nog een goed nieuwtje: mijn vierdejaarscheckup na operatie voorstadium baarmoederhalskanker blijkt tip top in orde! Nog een jaartje te gaan ..[/edit]Â
Opnieuw kwam mij ten gehore dat sommige mensen het commentaarsysteem niet in komen of moeten afwachten of toeval wil dat hun commentaar wel of niet doorkomt. Iemand wees me erop dat het dezelfde mensen betreft die zich wel eens in mijn shoutbox waagden. Of dat echt zo is zal moeten blijken maar de shoutbox zat toch al te vol met spam continue, dus die is vast verwijderd. Voor de zekerheid is de spamfilter geleegd en hopelijk kan iedereen nu weer naar hartelust reageren.
Ik zou zeggen, bazelt u even wat in het rond om te kijken of het kan. Mocht u toch nog problemen ondervinden, wilt u mij even een mailtje sturen?
Onschuldig kwam ik thuis van boodschappen doen en zie Knoepie (voor de toevallige voorbijganger: onze poes) met een touwtje spelen. Omdat ze nogal neigt alles wat plastic of touwtje is, op te vreten wilde ik het al weggrissen om tot de horror ontdekking te komen dat het uit haar anus hing. *griebus!* Net zo lang als haar staart en Joost mocht weten hoeveel er nog inwendig vertoefde. Nuchter en makkelijk als ik normaal ben – Dolly (yep, ook poes) nam ik uit noodzaak zelfs elke twee weken mee onder de douche – moest ik nu ineens de neiging onderdrukken miepend in paniek te schieten (we hebben allemaal wel eens een slechte dag he!).
Maar ik ben nu eenmaal baasje en er was verder niemand in de buurt. Dus eerst maar een poging of ik het los kon trekken. Helaas, stevig vast en zij raakte ze hysterisch, geen goede oplossing dus. Toen nog een poging om een deel af te knippen, als een soort halve oplossing. Ook dat was niet ok en ik werd meteen ook maar afgekeurd. Gelukkig kwam toen vriendje thuis die vaststelde dat ze een streng draden uit het tapijt heeft weten te sleuren, maar meteen de dierenarts heeft gebeld en ons heeft ingeladen op weg naar de oplossing.
Ze heeft geluk gehad, de dierenarts wist het er voorzichtig uit te trekken: nog zo’n dertig cm! Meestentijd eindigen dat soort debacels in operaties vertelde hij, dus ze kwam erg goed weg nu. En typisch, zo hysterisch als ze thuis was zo rustig was ze bij de dierenarts. En gelukkig maar.
We hebben haar opnieuw uitgelegd dat ze echt moet kappen met die touwtjes cq plastic fetish maar ik vrees dat we binnen een paar jaar geen tapijt meer op de vloer hebben liggen…
Krankzinnig vak eigenlijk. ‘Hoe zeg je in hemelsnaam dat je premier wilt worden?’ Aldus PvdA-leider Wouter Bos in november 2005 in zijn dagboek, het eerste van een lange reeks gesproken dagboeken die hij bijhoudt voor VPRO’s Tegenlicht Verder ..
Een indringende documentaire die eigenlijk van begin tot eind de vinger op de zere plek legt waar het mis is gegaan in de verkiezingscampagne: onzekerheid, tobberigheid en een vleugje overeerlijk zijn. Het lijkt niet alleen de strijd van de verkiezingscampagne weer te geven maar ook de strijd van Wouter Bos tegen zichzelf. Hoewel hij wel een visie heeft, laat hij zich sterk beinvloeden door kritiek van tegenstanders maar ook ‘hulp’ van medestanders. Wil hij wellicht teveel tegemoet komen aan alles en iedereen waardoor juist dat niet lukt. Gaat hij voor de eerlijkheid waar het publiek oneliners en stevigheid meer kan waarderen.
Toch vind ik de openheid wel een groot compliment waard. Want waar bij de andere partijen zelfvertrouwen troef lijkt, gaat het er daar ongetwijfeld achter de schermen net zo aan toe. Omringd door spindoctors en influisteraars wordt ook bij hen elk woord gewikt en gewogen, bekeken en herschreven. Heerst er angst voor peilingen, debatten en publieke opinie. Worden strategieen uitgedacht. Maar is Wouter Bos de eerste die zich zo bloot durft te geven een een kijkje in de keuken schenkt.
Het is jammer. Wat Wouter Bos zo menselijk maakt is waarschijnlijk precies hetgene wat hem tevens genekt heeft ..
Piet Paulusma heeft er geen probleem mee, die slaapt ‘gewoon een uurtje minder’. Maar ik ervaar het toch enigzins als jatwerk …
En blijkbaar raken meer ervan van slag, kon spontaan geen posting meer zichtbaar krijgen. Anderhalf uur zoeken, speuren en vloeken later was het spontaan ineens opgelost. Dus eigenlijk ben ik nu twee en half uur kwijt …
Met bovenaardse macht bijna alle vingers van een hand versieren met zijde. (7,8)
……. ……..
(Om iedereen enig puzzelplezier te gunnen, wil ik u vragen niet meteen de oplossing te melden maar een cryptische omschrijving of een leuke hint te plaatsen)
Een kantonrechter in Frankfurt heeft onder verwijzing naar de Koran geweigerd het huwelijk van een Marokkaans echtpaar versneld te ontbinden. De mishandeling waarvan de vrouw het slachtoffer is, rechtvaardigt volgens de (vrouwelijke) rechter geen echtscheiding, omdat het in de ‘cultuurkring’ van de betrokkenen ‘niet ongebruikelijk is dat de man tegenover de vrouw het recht op tuchtiging uitoefent’.
(…) Ook in een aantal recente gevallen van ‘eerwraak’ heeft de rechter de culturele achtergrond van de daders als een verzachtende omstandigheid aangemerkt. Verder ..
Buiten dat het maar de vraag is of dit mishandelen zo uit de Koran gehaald kan worden, is het sowieso bizar dat een rechter ineens besluit religie een rol te laten spelen in de rechtspraak. Wat is het volgende? Vrijspraak van geweld als de dader uit een a-sociaal milieu komt waar er op los rammen nu eenmaal gebruikelijk is? Vrouwen die abortus plegen veroordelen voor doodslag indien zij een gereformeerde opvoeding genoten hebben?
Overigens heeft betreffende kantonrechter de omstreden zaak over moeten geven aan een collega. Vooralsnog zijn er echter geen verdere maatregelen genomen maar gezien de politieke beroering mogen we hopen dat dat alsnog gaat gebeuren. In mijn ogen geeft het desondanks perfect aan hoe subjectief rechtspraak kan uitpakken …