Topinkomens aanpablabla

De PvdA-fractie wil werkgevers onder druk zetten om de hoge beloningen in de top van de ondernemingen aan te pakken. De fractie vindt dat dit besproken moet worden tijdens het overleg tussen werkgevers en werknemers. PvdA-Kamerlid Tang vindt dat ‘de werkgevers met de billen bloot moeten.’ Verder ..

Poeg poeh, indrukwekkend hoor. Al jaren en jaren brult men veel en gebeurd er niets. Maar nu, nu zegt mijnheer Tang dat de werkgevers met ‘de billen bloot’ moeten. Wat dat dan ook moge betekenen ..

Tang vindt dat het kabinet zich ‘ietsje ambitieuzer’ moet opstellen en sluit op termijn fiscale maatregelen niet uit.

Dat is dan weer wat zwak, Minister van Financiele Zaken Wouter Bos sloot de fiscale maatregelen kort geleden tenslotte wel uit. Met recht ook lijkt me. Meer aan de staat afstaan zal niet prikkelen om topinkomens te verlagen, eerder om ze extra te verhogen om zodoende de fiscale maatregel te compenseren. Bovendien wordt er al enorm veel belasting geheven op de hoogste inkomens. Denk dat de oplossing daar niet in gevonden zal worden.

Waarin dan wel? Ja, dat is een hele goede vraag. Noem mij maar simpel maar ik denk: restricties. Vrouwen kennen al sinds jaar en dag een glazen plafond, dan kan er toch zeker wel een officieler plafond ingesteld worden voor top-inkomens. In elk geval voor semi-overheidsinstellingen moet dat toch best te doen zijn. En als Balkenende arbeidsongeschikten kan beroven van hun inkomen, dan moet hier ook de bezieling wel voor te vinden zijn ..

Of wellicht heeft u een veel beter idee?

Comments (16)



Previous

Gelovig en bang

Next

Ritalin

16 Comments

  1. Op zich ben ik het met je eens dat extra belastingheffing over de topinkomens, zolang die belasting geen 100% bedraagt, alleen maar zal leiden tot extra verhoging ervan.

    Eén ding ben ik echter niet met je eens: het is een hardnekkig (in stand gehouden) misverstand dat de hoge inkomens zo zwaar belast worden. De marginale druk (wat je van een euro die je extra verdient kwijt bent) is voor de hogere inkomens juist aanzienlijk lager dan voor de inkomens tussen minimumplus en modaal, en zelfs dan voor minimum tot iets boven het minimum.
    Voor de hogere inkomens ligt die marginale druk op ca 53%, voor de minimum tot minimumplus inkomens op ruim 58% en voor de inkomens tussen minimumplus en modaal boven de 70%. Dit komt ondermeer door het maximum aan diverse premies, het maximumloon voor o.m. kinderkorting en opslagpercentage over de specifieke ziektekosten, maximum aan de arbeidskorting e.d. en het wegvallen van bijv. kwijtscheldingsregelingen voor gemeentelijke en provinciale belastingen en subsidies. Voor tweeverdieners liggen die percentages wel anders en betalen de hogere inkomens wel het meest als je het als gezamelijk inkomen bekijkt, dit komt doordat bij de lagere inkomens de arbeidskorting en kinderkortingen voor de tweede verdiener procentueel een veel grotere rol spelen in het gezinsinkomen. Bekijk je de inkomens van beide verdieners individueel dan zie je weer hetzelfde beeld als hiervoor genoemd. Maar ook rekenend als gezinsinkomen is de marginale druk voor de hogere inkomens niet erg veel hoger dan voor de lagere inkomens.

  2. Ok, de percentages gaan nu mijn pet finaal te boven maar het principe zal zijn dat topinkomens meer belastingvoordelen hebben dan de lagere inkomens?

    Dan gaat het nadeel van fiscaal ingrijpen des te meer op ook, verhoging van de percentage afdacht betekend dan veelal ook verhoging van het percentage voordeel.

  3. @Cin: nee, dit komt juist doordat naarmate je inkomen stijgt voordeeltjes wegvallen. Door dat wegvallen ga je niet alleen meer belasting betalen, maar daalt bijvoorbeeld als je lagere inkomen stijgt ook de zorgtoeslag met vijf procent van de stijging, idem de huurtoeslag, de drempel voor de ziektekosten en daarmee je aftrek (en dus de teruggave) wordt lager, je krijgt minder en uiteindelijk geen kinderkorting meer, je gaat meer premie WW betalen, je krijgt geen kwijtschelding gemeentelijke belastingen meer enz.

    Omdat bij de hogere inkomens al die regelingen al een gepasseerd station zijn lopen die bij een stijging van het inkomen weinig andere zaken meer mis en beperkt wat ze van die stijging kwijt zijn zich tot vrijwel alleen de 52% belasting die erover verschuldigt is.

  4. “de drempel voor de ziektekosten en daarmee je aftrek (en dus de teruggave) wordt lager”: wat ongelukkig opgeschreven: de drempel stijgt en daardoor daalt de aftrek en belastingteruggave

  5. Epi

    Ik vrees dat er weinig aan te verbieden/reguleren valt. Het is net als met de salarissen/transfersommen voor topsporters, we doen verontwaardigd maar uiteindelijk accepteren we het in plaats van in opstand te komen.
    Bedrijven zouden enige maatschappelijke verantwoordelijkheid kunnen tonen door die buitensporige ‘beloningen’ te beperken, maar daar hoef je waarschijnlijk niet op te rekenen. Anders zou hun beste man wel eens naar de concurrent kunnen gaan.

  6. @Frans: Daarentegen zijn de belastingvoordelen groot mits over de drempels gekomen, juist door het hoge belasingpercentage. (Bovendien wordt eerst de hypotheek verwerkt, daarna volgt de rest en torenhoge hypotheken verlagen aardig wat drempels op die manier).

    Verder reken je nu allerlei subsidies en premies mee maar gaat het om topinkomens van miljoenen. Zorgtoeslag, huursubsidie en dat soort zaken blijven fooi als je 52% van je inkomen rechtstreeks naar de fiscus sluist, zij betalen heus meer aan de overheid dan de groepen die je nu noemt. En ik vind 52 procent al best hoog.

    @Epi: dat laatste vraag ik me wel eens af, zoveel Nederlanders verdwijnen niet naar verre oorden voor geweldige banen.

  7. Cin die lagere inkomens brengen bij een stijging van het inkomen juist net zoveel of zelfs aanzienlijk meer naar de overheid. Het wegvallen van de kinderkorting betekend gewoon dat er meer belasting wordt betaald. En ook het niet meer terugontvangen van zaken als zorgtoeslag, huurtoeslag e.d. ervaar je als het er op aan komt wel degelijk als last die de overheid je oplegt. Als je als middeninkomen van een verhoging van 100 euro maar dertig euro meer uit kan geven omdat de rest direct of indirect gelijk weer door de overheid wordt opgeëist maakt het je echt weinig uit of dat komt door het belastingtarief of door het wegvallen van b.v. de zorgtoeslag of wat dan ook, je voelt je dan echt niet beter af dan iemand die 52% belasting betaald en verder niets extra kwijt is en dus van diezelfde 100 euro 48 overhoud.

    Voorbeeld: voor mijn transplantatie was ik van veel zorg afhankelijk. Had mijn uitkering toen bruto 1300 gulden lager geweest dan had ik netto zevenhonderd minder gehad, maar ook een tegemoetkoming in de vervoerskosten, in de maaltijden van tafeltje dekje, de eigen bijdrage voor de thuiszorg was veel lager geweest en mijn aftrek ziekte kosten door het lagere inkomen juist hoger en nog zo een paar kleinigheidjes. Dat had bijna 600 gulden opgeleverd. Feitelijk werd ik dus van die 1300 gulden maar goed 100 gulden wijzer, de rest mocht ik of rechtstreeks als belasting of indirect door het wegvallen van steunende maatregelen net zo hard weer inleveren. Dan is het nogal vreemd als ik alleen naar het belastingtarief van 41,.. % ga kijken en ga beweren dat ik er dus 700 beter van wordt. Zelfs de regering doet dat niet bij het bepalen van de marginale druk, de cijfers die ik noemde komen van de site van het Min. van VWS

  8. En dat de voordelen van aftrekposten groot zijn werkt juist nog extra in het voordeel van de hogere inkomens, als de aftrekposten stijgen is het voordeel groter dan voor een lager inkomen waardoor de feitelijke druk nog verder afneemt.

  9. En voor die hogere inkomens is het zelfs geen kwestie van een fooitje: die regelingen lopen allemaal al bij een veel lager inkomen af, het zijn juist de lagere inkomens die met het afbouwen en vervallen van regelingen als zorgtoeslag, kinderkorting etc te maken hebben, en voor die inkomens is het geen kwestie van een fooitje.
    Het ging hier overigens over wat je kwijt bent van een stijging van het inkomen, als de aftrekposten stijgen krijgt de top hierover ook nog eens meer terug wat nogmaals een voordeel oplevert. Een reden te meer waarom ik me niet zo druk kan maken over de klachten over het hoge belastingtarief voor de topinkomens.

  10. Ja Frans, dat is zeker allemaal waar. Maar het gaat hier alleen om de topinkomens, inkomens die modaal al lang en breed voorbij gerent zijn. En dan is een 52 procents tarief hoog, ongeacht consequenties als mensen van een laag inkomen naar een wat minder laag inkomen gaan. Wereldwijd gezien zitten wij ook ana de hoge kant qua belastingtarief voor topinkomens.

    Dat vervolgens de voordelen ook groot zijn bevestigd dat het tarief hoog is, anders zou het zo’n verschil niet maken.

  11. Cin je mist mijn punt: voor die lagere inkomens is het tarief als je alle effecten van een salarisverhoging meeneemt nog hoger dan voor dat topinkomen (terwijl de lagere inkomens ook nog eens minder voordeel halen uit eventuele aftrekposten)

    Overigens kun je door totaal verschillende systemen (denk alleen al aan de hypotheekrenteaftrek) de Nederlandse tarieven niet zomaar rechtstreeks vergelijken met die van andere landen. Als je kijkt (alweer) naar de marginale druk vallen de tarieven in Nederland tov veel landen niet echt uit de toon of is men in Nederland zelfs gunstiger uit.

  12. @Frans: ik mis je punt niet, ik stort me alleen niet verder in de discussie omdat het in deze posting alleen gaat om de allerhoogste inkomens en wat er aan te doen is de exorbitante verhogingen in die topinkomens te voorkomen. Bovendien betwist ik de effecten van verhogingen op lage inkomens geheel niet, er komt enkel geen manier van aftoppen van de allerhoogste inkomens uit zo’n discussie.

    Overigens denk ik niet dat men in Nederland zoveel gunstiger uitkomt, zelden komen mensen hier wonen vanwege een gunstiger belastingklimaat. Zal het nu ook niet een horror-scenario opleveren maar ben ik het wel met Bos eens dat een fikse verhoging geen goed zal doen aan de concurrentiepositie van Nederland. Wie wil er gaan werken in een land waar ruim meer dan de helft van het salaris afgedragen moet worden ..

  13. Ik denk dat wat dat betreft inderdaad restricties de enige oplossing zijn, b.v. een verbod op en/of beperking van de aftrekbaarheid van de winst van loonstijgingen van meer dan x-maal de de gemiddelde stijging van de CAO-lonen.

    Sorry trouwens, ik wordt altijd een beetje fel als mensen (in dit geval kennelijk W.Bos) beginnen over dat hoge toptarief in de Nederlandse belasting terwijl als je kijkt naar het effect van een loonsverbetering de middengroep in feite een nog veel hoger percentage inlevert.

  14. @Frans: in dat geval zijn we het aan alle kanten eens 🙂

  15. Ze zouden managers over de hele wereld moeten verplichten om een soort van sociale test af te leggen, waaruit moet blijken dat managers of interim managers hart hebben voor mensen en het bedrijf ipv van de gewetenloze bandieten (die enkel voor eigen gewin doen of om de aandeelhouders te pijpen) die nu vaak het roer zitten. Als het over ter wereld gelijk geschakeld is dan is er ook geen sprake meer van concurrentie vervalsing. Uiteraard is het een utopie (managers zitten qua persoonlijkheid nu eenmaal niet ver af van seriemoordenaars) maar het proberen waard.

    We krijgen er een betere wereld door, geloof mij.

  16. Het is zelfs maar de vraag of zo’n test zou werken. Macht corrumpeert tenslotte en een test is maar een manipuleerbare momentopname. Neem mijnheer Kok bijvoorbeeld ..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

 

Powered by WordPress & theme based on Lovecraft