Month: April 2007 Page 2 of 3

Vrouwen hebben geen vertrouwen in mannen. Of beter gezegd: in diens emancipatie. Dat blijkt uit een onderzoek van de Visitatiecommissie Emancipatie. 85 Procent van de vrouwen en 75 procent van de mannen vindt dat huishoudelijke arbeid en de zorg voor de kinderen verdeeld moeten worden, het gebeurt alleen vaak niet. Vooral de huishoudelijke taken zouden voor de vrouw blijven liggen.

In 1Vandaag een reportage over geen-man-cipatie waar gekeken wordt naar wat de overheid kan doen aan emancipatie van met name de man. Echter heel eigenaardig, de oplossingen betreffen allemaal kinderopvang, alleenstaande vrouwen met jonge kinderen aan het werk zetten en vooral uitbesteden van taken. Waarbij we kunnen denken aan het bestellen van een pizza – mooi in lijn met gezond leven nietwaar – tot het laten plakken van fietsbanden. Alles kan tenslotte uitbesteed en de overheid kan daar helpen door laag BTW-tariefen in te stellen voor die diensten om het betaalbaar te krijgen voor gezinnen.

Leuk en aardig maar waar zit nu de emancipatie van de man dan? Ik zie alleen maar een toekomstvisie van een maatschappij waarin werk het aller-, allerhoogste goed is en het overige leven uitbesteed mag. “Wat ben je aan het doen?” “Aan het wachten tot de fietsenmaker terug is van de hond uitlaten, kan hij daarna mijn man sexueel bevredigen voor ik naar bed kan. Ow daar komt de slager net binnen met de kinderen, kan hij mooi nog even stofzuigen”. Wellicht met de (nogal negatieve) gedachte ‘het raakt aan de keukentafel niet opgelost dus dan maar aan de servicebalie’? Sowieso weinig sprake van emancipatie, de keuze om niet te gaan werken maar te gaan zorgen is tenslotte geen optie meer en is emancipatie niet vooral een kwestie van kunnen kiezen?

Mijn oplossing is wat ouderwetser. Gooi allereerst dat overdreven geneuzel over schijnemancipatie de deur uit. Zorg er verder voor dat een gezin weer kan rondkomen van een inkomen zodat de ander de zorgtaken op zich kan nemen. Laat de mens vrij om te beslissen wie wat gaat doen en hoe dat verdeeld wordt. Et voila, emancipatie ten top. Worden onze kinderen ook weer gewoon fijn thuis opgevoed.

Of heeft u een betere oplossing om eens flink te gaan emanciperen? 

Binnenkort start de nieuwe campagne ‘Blijf Positief’ om de strijd tegen leningen en schulden aan te gaan. De site is al opgezet en in mijn ogen gaat het bij openen al verkeerd. We treffen er coach BUD aan, een mijnheer die ooit enorm in de schulden zat maar nu beschouwd mag worden als ons aller budget-guru. Vanzelfsprekend zien we een dikke buik in een poep-bruin trainingspak geperst, eigenaardig lang haar (want lang haar is voordelig lees ik op de NIBUD-site) met een witte zweetband om zijn hoofd geperst en omdat hij je coach is slaat hij demonstratief een oranje handdoek om. Het moge duidelijk zijn, armoedig Nederland is lelijk en stamt uit de jaren ’70.

Na even verder kijken krijg ik de indruk dat de campagne-titel meer slaat op de vertekende gedachtengang van de gemiddelde politicus dan de dagelijkse praktijk. Zo lees ik in verband met plotselinge rekeningen de tip een betalingsregeling aan te vragen met daarbij: De meeste bedrijven staan hier wel voor open, omdat zij ook wel inzien dat je niet ineens zo’n groot bedrag kunt betalen.” Verder zijn her en der fictieve berekeningen en besparingen te vinden die wel erg fictief lijken. Men gaat er bijvoorbeeld vanuit dat u kunt besluiten de helft van het jaar niet meer naar uw werk te rijden en welja, dan bespaart u honderden euro’s(?). Een aanvullende verzekering is nergens meer voor nodig als u armlastig bent (wellicht onder het mom dat de zorg vast wel open staat voor afbetalingsregelingen?) en zo zijn er wel meer onhaalbare kaarten te verzamelen.

Nog meer misplaatst optimisme vindt u terug in de talloze regelingen waarvan de indruk wordt gegeven dat u op allen evenveel aanspraak zal kunnen maken. Blijkbaar slaan ze bij ‘Blijf Positief’ zelden tot nooit een krant open, laat staan dat er enige ervaring te bespeuren is.

Hoewel ik er voor ben dat mensen niet te makkelijk de meest achterlijke leningen kunnen aangaan, absurd hoge hypotheken kunnen verkrijgen of anderzins verzopen worden in commercie, werd ik toch wat depressievig van het lage realiteitsgehalte in deze campagne.

In mijn ogen weer een struisvogelpolitiek plan a la Balkenende: laten we gewoon positief zijn met zijn allen .. toch?

Sommige reclame slogans zijn wat al te ongelukkig gekozen als je het mij vraagt.

“Kijk, ik heb weinig rimpels.
Heb ik geluk?
Nee, ik ben wetenschapper bij ROC”

Ja dat is wel pech hebben inderdaad …

Nederlandse ouderen hebben goed zorgnetwerk. Nederlandse 50-plussers beschikken over een beter zorgnetwerk dan veel leeftijdgenoten in andere Europese landen. Dat blijkt uit onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Het gaat dan om een informeel netwerk van familieleden en vrienden die voor hen zorgen. 80% van de Nederlandse 50-plussers heeft iemand die af en toe kan helpen. Verder ..

Eigenaardig, als je even googled op ouderen, mantelzorg en eenzaamheid krijg je hele andere resultaten boven. Zoals :

• In Nederland voelt 32% van de 2,3 miljoen Nederlanders van 65 en ouder zich eenzaam (736.000 personen), 4% of 92.000 is uiterst eenzaam.
• Van alle 65-plussers woont ongeveer 40% alleen en van alle 75-plussers ongeveer 55%.(Bron: SCP – Rapportage Ouderen 2006) 
• Momenteel woont ruim 85% van de 65-plussers zelfstandig en van de 85-plussers nog 50%. Het aantal ouderen dat zelfstandig woont, blijft toenemen – net als de eenzaamheid.
• Volgens prognoses van het NIZW en CPB zijn er in 2010 zo’n 1,5 miljoen eenzame ouderen, waarvan er meer dan 310.000 extreem eenzaam zijn.
• Van de duurzame relaties van mensen rond de zestig jaar, is 20 jaar later nog maar een kwart over (professor Braam)
• 20% (420.000 ouderen) van de ouderen viert Kerst en Oud en Nieuw niet. Ruim 200.000 ouderen (10 % van de ouderen) in Nederland zitten tijdens de feestdagen zonder bezoek, een kwart van hen (48.000 ouderen) voelt zich hierdoor eenzaam. (Interview-NSS)
• 60% van de verpleeg- en verzorgingshuisbewoners krijgt nooit bezoek. (Hele verslag)

Misschien komt de conclusie van het Sociaal Cultureel Planburo voort uit het gemaakte punt: Van het totaal aantal uren dat aan de verzorging van een hulpbehoevende medemens wordt besteed, komt 80% voor rekening van mantelzorgers.

En is het dus maar hoe onderzoeksresultaten geinterpreteerd worden?

De PvdA-fractie wil werkgevers onder druk zetten om de hoge beloningen in de top van de ondernemingen aan te pakken. De fractie vindt dat dit besproken moet worden tijdens het overleg tussen werkgevers en werknemers. PvdA-Kamerlid Tang vindt dat ‘de werkgevers met de billen bloot moeten.’ Verder ..

Poeg poeh, indrukwekkend hoor. Al jaren en jaren brult men veel en gebeurd er niets. Maar nu, nu zegt mijnheer Tang dat de werkgevers met ‘de billen bloot’ moeten. Wat dat dan ook moge betekenen ..

Tang vindt dat het kabinet zich ‘ietsje ambitieuzer’ moet opstellen en sluit op termijn fiscale maatregelen niet uit.

Dat is dan weer wat zwak, Minister van Financiele Zaken Wouter Bos sloot de fiscale maatregelen kort geleden tenslotte wel uit. Met recht ook lijkt me. Meer aan de staat afstaan zal niet prikkelen om topinkomens te verlagen, eerder om ze extra te verhogen om zodoende de fiscale maatregel te compenseren. Bovendien wordt er al enorm veel belasting geheven op de hoogste inkomens. Denk dat de oplossing daar niet in gevonden zal worden.

Waarin dan wel? Ja, dat is een hele goede vraag. Noem mij maar simpel maar ik denk: restricties. Vrouwen kennen al sinds jaar en dag een glazen plafond, dan kan er toch zeker wel een officieler plafond ingesteld worden voor top-inkomens. In elk geval voor semi-overheidsinstellingen moet dat toch best te doen zijn. En als Balkenende arbeidsongeschikten kan beroven van hun inkomen, dan moet hier ook de bezieling wel voor te vinden zijn ..

Of wellicht heeft u een veel beter idee?

“Kardinaal Ad Simonis is bang om dood te gaan. “Ik zie de dood als een nauw poortje, waar je doorheen moet, als een ultiem eenzaam avontuur waar je doorheen moet, als een dodelijk eenzaam avontuur. Daar moeten we allemaal doorheen. Daarom hoef je niet naar de dood te verlangen.” (ANP)

Atheist zijnde heb ik altijd gedacht dat het wegnemen van angst voor de dood een van de redenen was om gelovig te zijn. In elk geval dat mensen die zichzelf beschouwen als directe werknemers van God, redelijk onbevreest zijn voor de dood, zij gaan immers naar God en richting hemel.

Zou Simonis misschien een slecht geweten hebben of is zijn geloof wat aan het wankelen?