Month: September 2007 Page 1 of 2

In de workshop voor piekeraars ‘Uit je hoofd’, houden ze er een wat vreemde visie op na als je het mij vraagt:

Bij gezonde en gelukkige mensen is 70 procent van hun gedachten negatief geladen. Angst is namelijk de grootste motivator voor ons gedrag.

Op 11 oktober aanstaande verdedigt computerdeskundige aan de Universiteit van Maastricht David Levy zijn proefschrift ‘intieme relaties met kunstmatige partners’. Hij heeft een literatuurstudie uitgevoerd om doctor in robot-ethica te worden en is volkomen overtuigd dat liefde en sex met een robot binnen afzienbare tijd gewoon wordt. Hij toont zich in mijn ogen een ware nerd met de stelling: “Relaties zijn een bron van verwarring en ruzie, seks een bron van frustratie” en ziet blijkbaar in een robot de ultieme partner.

Ongetwijfeld zal er een behoefte ontstaan, allerlei stinkdure levensechte sexdolls zijn ook aardig populair geworden tenslotte. Maar het meest griezelige vond ik eigenlijk het volgende: ”Software en nieuwe technologie zullen robots menselijker maken’, zegt Levy. En dat er vraag naar is, weet hij inmiddels ook. Niet alleen in de seksindustrie, maar ook in de ouderenzorg en in therapeutische toepassingen zoals voor mensen die schroom hebben bij seks. Zij kunnen met een robot oefenen.’

Mijn hemel waar moet dat toch heen. “Auw godverdomme, je knijpt mijn tepels helemaal aan gort man!””Ow sorry, mijn oefenrobot klaagde daar nooit over”. Of 93-jarigen die elkaar in de haren vliegen omdat het hun beurt is de huisrobot te nemen? En ik zie de eerste krantenkoppen al voor me:

Man geëlektrocuteerd door onjuiste penetratie huisrobot ..

De strijd voor een parlementair onderzoek rond de oorlog in Irak was plots van tafel zodra het pluche onder de kont zat. Honderd dagen koffieleuten met ‘het volk’ en reparaties en aangekondigde acties in verband met het het zorgstelsel, de WIA, het armoedeprobleem en de voedselbanken verdwenen snel daarna mee de prullenbak in. Dhr. Tiggelaar zette zichzelf inclusief partij nog even flink voor Paal door de eerste dag van de Algemene Beschouwingen  een vurig betoog te houden voor de koopkracht van middeninkomens, om de volgende dag geheel aanvallend uit te roepen dat hij stik tevreden was met het gratis maken van schoolboeken. Een plan wat overigens al lang en breed in de koker zat, het is als binnenhalen van je eigen goudvis door de kom ondersteboven in een netje leeg te gooien: kijk eens wat een vangst!

En nu weer stuivertje wisselen, leveren we het referendum gewoon in en wie weet, krijgen we het ontslagrecht behouden voor zolang het duurt. Onder het mom dat een grondwettelijk verdrag geen referendum behoeft omdat het niet grondwettelijk zou zijn(?!). Ow ja en de Raad van State zegt ut, dan is het zo .. tóch? Welkom bij de Partij van de Arbeid, waar zelfs tegenstanders van het referendum kotsen op hun eigen partij van zoveel kiezersbedrog.

Sterker, ruim zestig leden hebben besloten schoon genoeg te hebben van een partij die maar wat aanrommelt en elk principe laat varen zodra wie dan ook de wenkbrouwen optrekt. ‘Operatie Rooie Veren’ hoopt het partij bestuur te kunnen ‘omsingelen’ om zo de partij te dwingen een andere koers te kiezen op het partijcongres 6 oktober.

Zal je zien dat ze ‘ja’ stemmen en ‘nee’ uitvoeren …

Integratie is geven en nemen heeft het UMC Utrecht gedacht en dus geven ze moslima die hun maagdenvlies willen laten herstellen een pil mee. Niet dat die het maagdenvlies herstelt natuurlijk, zo ver strekt de techniek nu ook weer niet. Het is gewoon een vaginale zetpil die een slijmerige, rode afscheiding oplevert. Breng hem in voor de sex et voila, maagdelijkheid uit een potje. Je hebt ongeveer een half uur, dus niet te lang voorspel houden!

Nou weet ik wel dat vrijheid van religie hier hoog in het vaandel staat. Maar is het niet ietwat belachelijk om als medicus een leugen aan te bieden? En en passant sprookjes in stand te houden, veertig procent van de vrouwen bloed immers niet bij ontmaagding.

Geitenwollensokken gyneacologie?

Bureau Qrius heeft haar jaarlijks jongerenonderzoek uitgevoerd onder 4400 kinderen en jongeren en daar leken wat vreemde resultaten uit te komen. Zo maakt menig jongere zich druk om fileleed en wil 25% van de hele bubs emigreren vanwege “onvrede over het gebrek aan tolerantie en de respectloze manier waarop Nederlanders met elkaar omgaan”

Niet iets wat je van kinderen cq jongeren zou verwachten leek me, maar ‘jongere’ blijkt dan ook een rekbaar begrip geworden. Het onderzoek werd namelijk verricht onder respondenten van zes tot en met 29 jaar.

Eigenlijk een merkwaardig fenomeen. Als kind moet je steeds jonger keuzes maken en richting volwassenheid rennen terwijl tegelijkertijd je pas op je dertigste jongere af bent. Bij senioren gaat het trouwens niet anders maar dan omgekeerd. We worden gemiddeld ouder, moeten steeds langer werken maar desondanks ben je tegenwoordig al ‘senior’ vanaf 55+. Geen wonder dat het woord ‘bejaarde’ niet meer zo lekker ligt de laatste jaren.

Nog even en we zijn allemaal oudere jongeren…

Ok, ik had ongelijk. Het werd Lilliane Ploumen.

Gelukkig maar …

Zo krijgen vuilnismannen een rottig ratelend standbeeld omdat we toch verdorie wel eens waardering mogen hebben voor mensen die zwaar werk doen, zo heeft 10 tot 15% van de politiemannen een bijbaan nodig om rond te komen en is het blijkbaar niet gek als een 50-jarige hoofdagent met drie kinderen 1500 euro netto krijgt. Dat is inclusief vergoedingen voor overwerk en andere toeslagen dus.

Kan dat blauw op straat nou niet óók een standbeeld krijgen?! 

De dag van de secretaresse ging zeker vervelen en je kan geen standbeelden genoeg hebben, zal Amsterdam gedacht hebben. Dus trekt er vandaag een stoet aan oude en moderne reinigingsvoertuigen door de hoofdstad om daarna plechtig ende feestelijk het standbeeld van de Ratelaar te onthullen: een ode aan de vuilnisman.

“De gemeente Amsterdam en de stadsdelen werken dag in dag uit hard aan een schone en leefbare stad. Het opruimen, inzamelen en verwerken van afval gebeurt met behulp van de inzet van veel mensen en materieel. Met een campagne “Reiniging Amsterdam. Bedankt!” worden de Amsterdammers actief betrokken bij het bedanken van de reiniging.”

Ja ja. U wist het misschien niet en ik wist het zeker niet, maar blijkbaar wordt de vuilnisman helemaal niet betaald voor zijn werk! Zoveel idealisme in een stad, dat verdient wel een standbeeld ja.

Ben benieuwd wat het volgende evenement zal zijn, want nu kunnen allerlei andere (blijkbaar semi-)beroepsgroepen natuurlijk niet achterblijven tenslotte. Dat geeft maar jaloezie en gekwetste gevoelens enzo, dat kunnen we niet hebben. Mijn voorstel is dan ook om het Vondelpark om te toveren in een beeldentuin van hardwerkende menschen. Met daaraan gekoppeld een landelijke vrije dag, dan hebben diezelfde mensen er ook écht iets aan…

Voor ik een storm van kritiek tegemoet mag zien: ja vuilnisman is een zeer zwaar beroep en nee daar kijk ik niet bepaald op neer. Maar er zijn aardig wat zware beroepen en nog veel meer hardwerkende mensen waar we niet doorlopend dagen voor instellen en standbeelden voor onthullen. Het is ook geheel niet bedoeld voor de vuilnisman natuurlijk, dan kreeg deze wel een leuke salarisverhoging in plaats van een fijn beeld. Het is bedoeld om de bevolking wat meer aan het opruimen te krijgen op een ‘slamiele positieve manier’. En daar kots ik dan wel een beetje op …

Lang, lang geleden ontstond er uit een hoop water en klei een klein, knus, laag liggend landje, dat na enkele omzwervingen Nederland werd gedoopt. De mensen daar bevochten idealistisch het wassende water, veroverden kleine stukjes land, dansten op klompen, koloniseerden hier en daar een paar landen elders en lazen massaal Annie MG Schmidt. En zoals de mens eigen neukten zij er vanzelfsprekend op los, kregen doorlopend kindertjes die samen generaties vormden die er ook weer op los neukten tot na verloop van tijd er meer dan zestien miljoen mensen in het steeds knusser wordende landje samengeperst zaten. 

Maar dat was helaas niet de enige ontwikkeling die zich in het kikkerlandje voltrok. Een kinderboekfiguur greep de macht, liet mensen geloven dat alleen arbeid bestaansrecht verleent en zorgde er per ongeluk voor dat er minder kindertjes geboren werden omdat de mensen het niet meer konden betalen. De kindertjes die wel geboren werden .. nou ja die moesten maar naar de slechte kinderopvang. Ja dat kon natuurlijk niet lang goed gaan en dat ging het dan ook niet. Al snel vergaten de mensen plots hoe ze ook alweer lichtelijk verantwoord aan de conceptie moesten beginnen. De bevolking was in rep en roer, wat nu te doen?  

Gelukkig hadden onderwijl een aantal wijze mijnheren en mevrouwen een groep gevormd die zichzelf De Gezonheidsraad noemden. Ze sloegen aan het denken en denken en dachten zo hard dat ze er bijna hoofdpijn van kregen. Maar dat gaf niet, want zij kwamen op een lumineus idee.  ‘We moeten een centraal gecoördineerd programma voor preconceptiezorg opzetten!’ riepen zij uit. ‘Watteuh?’ riep de bevolking. ‘Oh eh, wij gaan u haarfijn opdragen hoe u dient te leven voor u aan kindertjes begint’ was het antwoord.

Nou dat vond de bevolking wel fijn natuurlijk. Wetende dat er ook een centrum voor jeugd en gezin in aantocht was en er heeeel veeeeeeel meer kinderopvang zou komen zodat niemand meer iets met zijn of haar eigen kindertjes te maken zou hebben, kon iedereen gerust zijn gezond verstand thuis laten en weer lustig aan het werk.

Amen ..