Aan de privatisering van staatsbedrijven komt een eind. Minister Bos van Financiën wil zich bovendien als een activistische aandeelhouder gaan mengen in de strategie en het beloningsbeleid van bedrijven waarvan de staat mede-eigenaar is. (…) Verder ..

Mooie plannen waar ik me ansich geheel in kan vinden. Dit kabinet zou volgens het artikel voornemens zijn verdere privatisering van bedrijven te stoppen, in de reeds geprivatiseerde bedrijven een actieve aandeelhoudersrol te gaan spelen om zo toch invloed aan te wenden en bovendien de uitverkoop van het Nederlandse bedrijfsleven aan het buitenland een halt toe te roepen. Kort gezegd moet het publiek belang weer voor de centen gaan en dat kan ik alleen maar toejuichen.

Toch jammer dat de mooie woorden vooral gebakken lucht lijken te brengen vanwege vooral bakken mosterd na de maaltijd. Vrijwel elk staatsbedrijf is tenslotte reeds lang geprivatiseerd met alle misere vandien. Van energie tot de post, openbaar vervoer tot de zorg en noem nog maar een dwars straat, allemaal gecommercialiseerd en nog maar weinig publiek belang te bekennen. Ok, in sommige gevallen is de overheid nog groot aandeelhouder maar hoe verstrekkend zal die invloed zijn om daadwerkelijk publiek belang voorrang te verlenen boven de centen? Tot nog toe heeft de overheid daar al vaker over gebruld zonder dat er iets uit voortkwam. Goed, een halt toeroepen aan de massale bedrijfsuitverkoop is dan nog een mooi streven, want dat gaat hard de laatste tijd. Wat al wil zeggen dat ook daar al veel verloren is om niet meer terug te keren.

In dat licht gezien klinkt de zin “… de jaren negentig-sfeer van liberalisering, privatisering en marktwerking is omgeslagen.” toch een stuk lulliger dan we zouden wensen. Daar komt nog eens bij dat je kan afvragen in hoeverre dit kabinet het werkelijk méént. In tal van beleidsmaatregelen staat met name liberalisering en marktwerking immers nog voorop en is van publiek belang weinig te merken. Je hoeft alleen maar te denken aan de problemen in de thuizorg waarbij indicaties om  financiele redenen gehalveerd worden, medewerkers vanwege marktwerking hun baan verliezen om onder slechtere arbeidsomstandigheden terug in dienst te kunnen en burgers die maar moeten zien wat ze straks nog over de vloer krijgen om in te kunnen zien dat die prachtige zin niet alleen lullig klinkt maar zelfs kant nog wal raakt. En triest genoeg is dat slechts één voorbeeld van de vele van het moment.

Helaas, ik denk eigenlijk dat dit een voortzetting zal zijn van wat de PvdA verworden is: een hoop lege propaganda en loze beloftes. Waar vooral politiek belang voorrang zal blijken te hebben.