Een paar jaar geleden kreeg ik oxazepam mee om stress te verlichten. Zoals voorgeschreven begon ik met een half pilletje voor het slapen gaan. Het middel denderde binnen en ik voelde me twaalf uur als verlamd, kon een uur of zestien geen woorden meer vormen en het geheel was nogal een griezelige ervaring. Respons van mijn huisarts: dat is een teken dat je de rust echt nodig hebt, gewoon mee doorgaan. Mijn respons: toch maar niet.
Respons van de Raad voor de Volksgezondheid (RVZ) vandaag in het advies ‘Goed patientschap’: dat valt onder misdraging van de patient in welk geval de arts elke behandeling zou moeten mogen stoppen. Want wat blijkt, misdragen is niet meer alleen je arts een blauw oog slaan maar ook ‘te claimend zijn’, medicijnen niet voldoende innemen en zich niet aan leefregels houden. Met een tegenstrijdig punt er aan toegevoegd, ook ‘te passief zijn’ en niet voldoende meedenken met de behandeling zou een misdraging zijn.
En zo wil het RVZ onder moderne termen gewoon weer terug naar ‘dokters wil is wet’.
Angela
Belachelijk, zeg! Ik heb ook wel eens iets dergelijks meegemaakt en ook gestopt met de medicijnen, dit wel aangekaart bij de dokter en een ander (paarde)middel gekregen. Ook dit werkte niet, gewoon weer teruggegaan en gesmeekt om weer een ander medicijn. Nu werkt het perfekt…
Maar het zou niet fraai zijn, als de huisarts denkt te weten op wat voor medicijnen men goed (of niet) reageert! En dit dan als ‘niet mee willen werken aan herstel’ zou benoemen.
En ik wil daar ook niet voor bestraft worden door het te voelen in mijn portemonnee of anderzijds!!!
Pascal
Ja, mooi niet.
Leibele
De dokter moet weer gezag hebben. Mondige patienten maken de zorg onnodig duur en zo zijn er nog wel meer redenen waarom die RVZ dat allemaal loopt te blèren. De Dominee, Kapelaan, Rebbe, Schoolmeester en Agent claimen hun gezag weer op.
Jaco
Bij de behandeling van mijn vriendin hebben we meermalen aangegeven dat en waarom bepaalde medicijnen niet effectief zouden zijn bij haar vorm van kanker. In alle gevallen stemde de (zeer vooraanstaande en vermaarde) oncoloog in met de argumenten. Met bovenstaande voorstellen zou hij dat dus niet meer mogen en zou mijn vriendin dus wellicht in het graf hebben gelegen, of in het beste geval jarenlang depressief zijn geweest van de verkeerde behandelingen. Gelukkig is het tegendeel nu het geval.
Mannie
Nou wil mijn dokter me weer zover krijgen dat ik me weer laat nakijken om vervolgens, want dat weet ik zelf ook wel interferron zou moeten gaan gebruiken. Het goedje waardoor ik nu zo brak ben al zo lang dus. Nou de dokter ken lekker de tering krijgen zou ik zeggen
CiNNeR
@Angela: in jouw geval ging de arts mee in jou beslissing, dan zal diezelfde arts niet willen bepalen de behandeling stop te zetten lijkt me. Het gaat mij meer om de gevallen waar arts en patient het niet helemaal eens zijn.
@Leibele: ja, ook geld kwam hier bijzonder snel om de hoek kijken. Wat al die ongebruikte medicijnen wel niet kosten! Alsof dat reden is om maar te slikken wat er mee naar huis gaat, ondanks bij effecten of niet bevallen, angst of weet ik veel hoeveel redenen er zijn.
@Jaco: nou ja, ik denk niet dat het de bedoeling is dat de arts niet meer mag bepalen dat de patient wellicht goede argumenten heeft een behandeling te veranderen. Het zal gaan om de arts die wat slechter luistert of de inbreng van de patient niet bijster kan waarderen. Kan echter wel dezelfde gevolgen hebben lijkt me, dus net zo ongewenst.
@Mannie: wat heb je dan precies als ik mag vragen? En inderdaad, het blijft je eigen beslissing.
Jaco
@Cinner: nee, ik bedoelde dat in dit geval een welwillende arts luisterde naar de welingelichte patiënt, die als geen ander kan bepalen of een behandeling acceptabel is qua bijwerkingen (net als in jouw voorbeeld) of zelfs werking. Waarmee de kwaliteit van de zorg dus niet meer alleen afhangt van de kwaliteit van de arts, maar ook nog van zijn neiging om argumenten serieus te nemen. Iedere andere arts had glashard kunnen zeggen: jouw argumenten zijn niet gebaseerd op een jarenlange studie van de geneeskunde, en de mijne wel, en ik bepaal dat jouw bijwerkingen het doel heiligen om jou beter te maken. Vette pech dus en door blijven slikken. Of opmerkingen als: ‘die bijwerkingen wennen vanzelf wel’.
Een vrijbrief voor koppige artsen ten koste van het welzijn van de patiënt.
Mannie
Dacht dat je dat al wist hehe. Maar het is crhonishe virale hepatitus c. Dat is dus waarom ik al die jaren zo brak ben, door de behandeling want tijdens de behandeling is dat brakke gekomen dus. Laat mij dan maar lekker gaan zou ik zeggen in plaats van me nog zieker te maken dan dat ik al ben.
Mannie
@Leibele: In mijn geval maak ik het goedkoper, want een zo’n ampul koste toen 350 gulden. Nu kost het ze niks
patchwork
Ik denk dat ze de extremen bedoelen, hoor. Mensen die meer op aandacht uit zijn dan dat ze echt iets mankeren en daarmee zorgtijd voor anderen in de knel brengen. Of tóch door blijven gaan met dingen die hun herstel tegenwerken of tenietdoen, ten koste van de kas (niet alleen van zorgverzekeraars maar ook van ziektewet en onthande werkgevers ed) en met oplopende wachttijden voor anderen waarin tonnen verspild wordt aan pijnbestrijders om die tijd door te komen, met weer andere klachten als gevolg.
Maar het is wel laveren- want meedenken over behandeling, wat is dat? Vertellen dat iets slecht valt, oké, opletten of je misschien verkeerd handelt (de arts kan niet altijd zien wat je gewoontes zijn op je werk of thuis). Maar anderzijds worden artsen al ibbel van het feit dat mensen gaan zoeken op internet naar oorzaken en behandelingen en dat allemaal op hun bureau dumpen.
Silverblue
Belachelijk die nieuwe iddeeën. Ik vind het juist belangrijk om mee te denken over een behandeling en je voelt zelf toch het beste wat goed is voor je lijf of niet?? Zolang je maar wel tegen je arts zegt wat je doet en waarom je zijn adviezen niet opvolgt.
frans54
Hebben ze ook al verzonnen hoe die lastige patiënten die door de (huis)arts de deur worden gewezen dan wel aan noodzakelijke medische zorg komen (een dergelijke aantekening lijkt me ook niet bepaald te helpen bij het vinden van een andere arts, je loopt hiermee dus wel een levensgroot risico dat je een groep mensen uitsluit van zorg, soms zelfs op discutabele gronden zoals enkele voorbeelden hiervoor aangeven, of ze dwingt met ieder wissewasje naar de spoedeisende hulp te gaan omdat geen huisarts ze meer wil helpen. Lijkt me geen gezonde situatie – nog voor de patiënt, nog voor de kosten van de zorg)
desiree
Laten ze dan ook de heren medici aanpakken waarvan statistisch te achterhalen is hoe vaak het mis gaat met hun patienten door hun voorgestelde behandelingen, een klant tevredenheidsonderzoek enz. uitvoeren op al die doktoren zodat je ook de wat rottere appels met hun eigen starheid terug kan meppen.
Dan zal de medische wereld toch echt meer openheid moeten verschaffen over hun functioneren en hun manier van doofpot beheer…
En in plaats de patienten ineens monddood maken met zulke grappen door de RVZ kunnen ze beter hun artsen beter opleiden om dit soort zaken te voorkomen.
Als je toch beperkt mensen tot opleiding van arts toelaat, selecteer dan niet de nerds met tienen, maar de mensen met ook sociale ontwikkeling.
Scheelt de helft aan kosten in de ziekenzorg in de toekomst!
Als een arts beter luistert is de patient direkter geholpen en eerder genezen tov een arts die alleen maar aan zijn eigen hachie denkt.
CiNNeR
@patchwork: hoewel ik betwijfel of de intentie bedoeld is voor extremen, blijft het ook een nogal subjectief gebeuren. Denk aan de ziekte ME als enkel voorbeeldje. Zeer serieus genomen door de Wereld Gezondheids Organisatie maar weinig serieus genomen door menig arts in NL. Zal je een arts treffen die ME als vorm van aandacht trekken ziet. Trekken we jouw lijn dan door, dan kan die patient wel naar zijn zorg fluiten. Of wat te denken van mensen die verslaafd zijn aan roken, moeten we die maar geen zorg meer geven? Zelf noem je ook al een voorbeeld eigenlijk, wat als jij meedenkt maar jouw arts heeft de pest aan seertieve patienten, ben je snel klaar en kan hij bepalen dat jij vervelend bent. Want ongeacht de intentie, kunnen dat de consequenties zijn van zo’n wet. Je bent de perfecte middenmoot of je crepeert maar.
@Silverblue: buiten de mensen die gewoon moeite hebben bepaalde adviezen op te volgen of een geheel andere levensvisie hebben dan de arts.
@frans: het lijkt wel politiek, ze gaan duidelijk uit van prachtige theorie dat je dan overgedragen wordt aan een andere arts. Waar ik net als jij behoorlijk mijn bedenkingen bij heb.
@desiree: hier is het RVZ ook heel theoretisch in, zij gaan er blijkbaar vanuit dat er nu wel voldoende is gedaan voor de rechten van de patient en de plichten van de arts.
patchwork
Het kan nog wel lollige zaken opleveren ja- bijvoorbeeld die roker die een afkickprogramma accepteert- meewerkt dus- maar nog steeds longproblemen houdt omdat ie in een smerige stad in een slechte woning woont en werkt…Wat dan? Ze mogen wel een post rechtsbijstand bij de zorgverzekering invoeren!
CiNNeR
@patchwork: gaat het dan niet al eerder mis, de arts bepaald volledig voor jou wat ‘juist’ is.