Geen aardverschuivingen verder maar na de laatste upgrade van wordpress heb ik een klein beetje zitten knutselen aan de lay-out. En voor de oplettende lezer die zich maanden – zo niet jaren – aan de eeuwige ‘fout op de pagina’ heeft gestoord, eindelijk is deze verholpen. Hopelijk werkt alles nog naar behoren, zo niet eh .. merken we het snel genoeg.
*Slaap nodig heeft*
Bij nieuwe ict-toepassingen domineren “indiananenverhalen over privacy” vaak het debat, vindt staatsecretaris Heemskerk. Hij pleit voor een nuchtere discussie. “Het lijkt alsof de privacy-angst bij digitale zaken veel groter is dan bij papieren zaken. Maar een papieren dossier in een ziekenhuis kan ook gekopieerd worden.”
Aldus staatsecretaris Heemskerk die voor het gemak vergeet dat hij voor een paar duizend patientendossiers op papier minstens een bestelwagen nodig zou hebben terwijl ze digitaal op een usb-stick passen. Dat laatste gaat net even iets makkelijker nietwaar, over nuchtere discussie gesproken.
Persoonlijk stoor ik me dan ook meer aan het gemak waarmee politici elke terechte kritiek of nuttige discussie afdoen als paranoïa van de burger om een scala aan weinig doordachte maatregelen door te kunnen drukken.
Dat was gisteren. En de minimale periode voor ondertrouw is twee weken. En wij hebben beiden ADHD. Dus u raadt het al ..
Donderdag tien december om kwart over drie gaat ‘het’ gebeuren!
*Stiekem nerveus is*
De VARA-film ‘De Onrendabelen’ gaat over een groeiende groep mensen, die niet kan niet voldoen aan de steeds strengere eisen in de prestatiemaatschappij. (Film te zien op uitzendinggemist.nl)
Initiatiefnemer en eindredacteur Marcel van Dam: ‘De boodschap van de film ‘De Onrendabelen’ is dat Nederland vanaf ongeveer 1980 door bewust beleid op een glijbaan is terechtgekomen naar een ruwer, harder en minder humaan sociaal klimaat, met een groeiend aantal verliezers. Wat door beleid is scheef gegroeid, kan met beleid ook weer worden recht getrokken. Als voldoende mensen dat willen. Maar ze moeten het eerst natuurlijk wel weten. De film ‘De Onrendabelen’ wil daar aan bijdragen. (Bron: De Onrendabelen)
Op zich een mooie film die zeker heeft geprobeerd zoveel mogelijk maatschappelijke problemen te laten zien of minstens kort aan te stippen. Het enige wat ik zeer miste was een portret van een ‘normale’ onrendabele. De mens die een gewone jeugd heeft gekend, wel een opleiding heeft volooid, best van onderaan wilde starten op de arbeidsmarkt maar simpel tegen een probleem aan is gelopen zoals iedereen dat kan overkomen en even zo goed plots merkte dat hij/zij onrendabel is geworden.
Toch een aanrader als u het mij vraagt.
Precies een jaar geleden haalde Guusje ter Horst het nieuws met een zogenoemd fatsoensoffensief. Er zou onder andere een ‘waardencatalogus’ opgesteld worden met daarin opgenomen een beschrijving van ‘goed burgerschap’. Snel zouden ‘wij’ burgers leren dat er niet alleen rechten maar ook plichten aan het burgerschap hangen, van naar de stembus gaan tot gezellig meedoen met de straatbarbeque.
Bladerend door mijn log kwam ik het bericht weer tegen. En vroeg het me af. Ben ik een voorbeeld van een waarlijk slecht burger dat ik nooit meer iets van de waardencatalogus heb vernomen of is – als zo vaak – van dit politieke plan gewoon niets terecht gekomen?
Over de Q-koorts: Grootschalige vaccinatie van mensen zal op korte termijn niet plaatsvinden, zo liet Klink al weten. Hij wees daarbij op de bijwerkingen die het nog niet geregistreerde vaccin kan hebben.
Het heeft iets eigenaardigs. De paniek rond de mexicaanse griep als de vaccinaties is inmiddels compleet en er worden zelfs artsen gedreigd met het medisch tuchtcollege. Ondertussen zijn over langere tijd meer mensen besmet geraakt met de Q-koorts die naast een mild verloop een ernstig chronische variant kent. Maar daarvoor wachten we nog maar eens wat langer met inenten van (alle) dieren, onderzoeken van gevolgen en ontwikkelen van methodes om de Q-koorts terug te dringen.
De zorgtoeslag is bedacht door het CDA. Bij de invoering van het zorgstelsel, in 2006 wilde die partij dat iedereen de volledige zorgpremie ging betalen. Zo zouden mensen zich bewuster worden van de hoge kosten. ,,Dit systeem is onnodig duur en ingewikkeld,” (AD.nl)
Aldus de PvdA die gemakshalve maar achterwege laat dat zij zelf hebben ingestemd met dit onnodig dure en ingewikkelde zorgsysteem. Vandaag zal de partij bij Ab Klink pleiten voor afschaffing van de zorgtoeslag en inkomensafhankelijk maken van de zorgpremie.
Iets waar ik overigens geheel voor ben. Gebruik maken van zorg is tenslotte voor vrijwel niemand hobby en het enige wat dit huidige stelsel veroorzaakt lijkt te hebben is meer en kostbare bureaucratie, nog duurdere zorg, een puinzooi bij de belastingdienst en een fikse achteruitgang in koopkracht voor de ongezonde mens die al niet in staat is het eigen inkomen te verbeteren. Het lijkt mij bovendien dat er geen bewustwording van kosten hoeft te worden gekweekt, zieken zijn zich zeer wel bewust wat verlies van gezondheid inhoudt.
Joop is een site die je wijst op nieuws waar je wat van vindt en je in staat stelt daar op te reageren. Daarnaast is Joop een site waar prominente opiniemakers, experts en nog onbekend talent hun mening kunnen delen. Op die meningen kun je reageren. Joop wil graag een levendig, scherp debat losmaken. Een site waar ideeën geboren kunnen worden. Naar politieke kleur wordt daarbij niet gekeken. Joop wil ook een plek zijn waar iedereen vrijuit zijn mening kan geven zonder het risico te lopen verketterd te worden. Daarom modereren we reacties vooraf.
Het is de eerste dag dat Joop online te vinden is en nieuwsgierig ga ik een kijkje nemen. Op de fronpagina schreeuwt een meer dan beeldvullende foto met krantenkop me toe. Dat is duidelijk belangrijk nieuws waar Joop mij op wil wijzen, dus enthousiast klik ik het bericht aan. Om plots bij de Volkskrant te belanden. Het volgende bericht brengt me naar het NRC en zo heeft Joop ineens erg veel weg van Kranten.com. Goed ok, ik kan een reactie op dat nieuws bij Joop geven, maar het blijft een wat vreemde binnenkomer.
Dan maar even verder zoeken of er nog opinie te vinden is. En jawel, verstopt in de zijbalken zijn enkele artikelen te vinden. Bijvoorbeeld van Dolf Jansen. Die mij eigenaardig genoeg onmiddelijk verteld dat er in Nederland teveel meningen en opinies rondwaren, die weinig doordacht zijn. Maar, Joop zal anders zijn en gaat mij echt laten nadenken en dat is toch weer fijn. Om dat te bewerkstelligen deponeert Dolf zijn visie dat de PVV bestaat bij de gratie van domme mensen die alweer nergens over nadenken. Ik begin me langzaam af te vragen of zowel Dolf als Joop mijn mening eigenlijk wel willen horen.
Uitproberen dan maar, ik schrijf gewoon een reactie. Al is het maar omdat Dolf aangeeft werkelijk in discussie te willen en dat zou Joop dan toch nog bijzonder maken. Vervelend dat er eerst geregistreerd en gevalideerd dient te worden maar allee, ik ben toch al bezig. En zo krijg ik mijn reactie in de wachtrij geplaatst om gemodereerd te worden. Deze verschijnt een uurtje of twee later in beeld met de andere wachtende reacties. Helaas, Dolf zwijgt in alle talen.
Nogmaals, het is slechts de eeste dag dat Joop online te vinden is. Maar met al dat gemoraliseer, geregistreer en gemodereer zie ik van een ‘levendig, scherp debat’ niet veel komen.
PSJe: Mijn tweede reactie kwam al niet meer door de moderatie heen, tweemaal reageren op een dag, dat trekt Joop van Jole blijkbaar niet.
Dan liever deJaap
Eigenlijk is het wat triest te zien dat niet Theo van Gogh wordt herdacht op zijn sterfdag, maar de zogenoemde ‘verandering van Nederland’. Maar als we dat dan toch zo nodig moeten overdenken, vraag ik me af: wat is er dan veranderd in Nederland?
Zelfs onze minister-president is nog steeds dezelfde van toen …
Voor ik vrolijk van wal steek hoeveel mijn gezondheid verbeterd is, nog zal verbeteren en ik enorm aan het opknappen ben (ha!), even een belangrijk voorbehoud. Ik ben inmiddels al achttien jaar ziek, dat los je niet in negen maanden op en er zullen restverschijnselen blijven. Er blijft bovendien ook nu genoeg over om mee te sukkelen en te doen. De injecties (vitamine B12) zijn nog absoluut niet afgebouwd, de pillen (vitamine D) wel uitgebreid, ik ben weer in bezit van een afsprakenkaart van het ziekenhuis tot in elk geval half februari volgend jaar en momenteel kamp ik zelfs met een terugval. Dat vertel ik niet om per sé negatief te willen zijn, te somberen of te sippen. In tegendeel, de verbeteringen in mijn mentaal en fysiek wegen op persoonlijk vlak heus ruim op en zijn om bijzonder vrolijk van te worden. Ik zeg het wél omdat ik merk dat mijn omgeving me door zichtbare verbeteringen een stuk gezonder is gaan inschatten dan ik ben. Daardoor denken dat ik veel meer kan dan al mogelijk is, opperst verbaasd zijn als ze merken dat er toch iets mis is, beledigd raken als ik toch iets moet afzeggen of in zekere plannen bijzonder weinig rekening houden met het feit dat ik nog steeds wel ziek ben. Voor die mensen – mijn omgeving leest mijn log vrij behoorlijk heb ik gemerkt – is dit voorbehoud. Alles is relatief moet u maar denken.
Dan toch, een fraaie tussenstand. Ben nu negen maanden bezig met aanvullen van een vitamine B12 en een nog forser vitamine D tekort en voel me onderhand een ander mens. Zo lukt het voor het eerst in mijn leven om gewicht af te bouwen in plaats van elk jaar hulpeloos toe te zien dat er weer wat bijgekomen is. Het begint weer uit te maken wat ik eet of laat staan dus. Voorzichtig ben ik opnieuw op mijn dieet gaan letten en .. deze keer werkt het prima, ik ben inmiddels ruim vijftien kilo lichter! Verder is mijn huid zienderogen opgeknapt, naast de kilo’s ben ik ook een hoop huidaandoeningen kwijt geraakt, zo niet alle. Het leek er eind van de zomer zelfs op dat ook de zonneallergie aan het afnemen is. We zullen het volgende zomer merken maar mijn hoop is groot. Op deze gebieden is echt de meeste winst behaald en dat is al heel wat om een stukje gelukkiger van te worden.
Niet alleen mijn huid is opgeknapt, ook mijn haar en nagels beginnen hortend en stotend te verbeteren. Daarnaast loop ik wat beter, beweeg wat makkelijker, weet weer hoe ik een trap moet benaderen of een afstapje moet nemen. De pijn is niet geheel verdwenen maar de voorheen noodzakelijke paracetamol met codeïne heb ik af kunnen bouwen van drie per dag naar drie per maand. Had ik vorige week welleswaar griep, is het voor het eerst in jaren zonder complicaties in een normaal tijdsbestek verlopen. Toch een betere weerstand hoop ik dus. En al val ik nog wel eens om of begeven mijn spieren het nog wel eens, ik lig niet meer élke dag in de boekenkast of de kerstboom.
Ook mentaal is de verandering opzienbarend, voor mijzelf althans. Ondanks rouw, verdriet, boosheid en een periodiek wat armoedige levenslust, ben ik terug optimistischer en positiever geworden zoals ik vroeger was. Eigenlijk lijk ik mentaal helemaal terug te veranderen in hoe het ooit was. Zelfs mijn ADHD komt in alle originele hevigheid terug, alsof elk ADHD trekje langzaam weer vrij gegeven wordt. Dat zal niet iedereen als winst zien vermoed ik zomaar, maar voor mij voelt het als een merkwaardig thuis komen. Ok, ben daardoor wel weer chaotischer, rommeliger, vergeetachtiger en drukker. Vooral praat, klets en lul ik iedereen de oren van het hoofd, krijg steeds meer moeite geen monologen te houden, te overstromen in woorden of mensen niet finaal te onderbreken in hun gesprek. En had ik al verteld dat mijn thrillseeken vooral zit in het opzoeken van conflictsituaties? Nou ja zoals gezegd, vooral voor mij is het bekend en daarmee een prettige ontwikkeling.
Nu nog de angst kwijt raken dat alle verbeteringen op een dag in rook opgaan. Het klinkt misschien eigenaardig maar dit opschrijven voelt voor mij bijna als de goden verzoeken (en dat voor een atheïst). Inmiddels ben ik tenslotte mijn halve leven ziek, vooruitgang is behoorlijk wennen…