Mijn oma is plots verdwaald geraakt in de wereld vol afkortingen die ‘zorg’ heet maar dat niet is. In één dag raakte ze haar huishoudelijke hulp kwijt, kon niemand haar vertellen hoe het verder moest en werd haar scootmobiel afgepakt. Hier, hier en hier kunt u lezen waar het om gaat.
Afgelopen week zou ik teruggebeld worden met betrekking tot het plots intrekken van de huishoudelijke hulp voor mijn oma. Dat gebeurde (natuurlijk) niet. Sterker, betreffende mevrouw was wegens vakantie gewoonweg niet aanwezig. Dat zijn nog eens fijne afspraken nietwaar *zucht*. Mijn oma had ondertussen een andere naam opgevangen waar ik contact mee op kon nemen, ene Edda. Helaas, Edda bestond niet en na twee dagen over en weer bellen – waarbij men erg onhandig alleen gebruik maakt van voornamen van personen die totaal versnipperd ende verdeeld in een scala van teams, afdelingen en groepen rond wandelen – bleek het om een Gerda te gaan. Die er niet was maar de volgende dag te bereiken viel. Toch, het mag gezegd, het leverde een zeer verhelderend gesprek op. De indicatie (Zorg Zwaarte Pakket, ZZP) om bij het verzorgingshuis te mogen aanleunen, bevat tevens huishoudelijke hulp. Alle bewoners met zo’n pakket hadden dus al jaren thuishulp vanuit de eigen organisatie moeten krijgen, maar voor een aanzienlijke groep mensen was dat even vergeten. De gemeente had dan ook geen fout gemaakt door de (Wet Maatschappelijke Ondersteuning, WMO) indicatie inclusief huishoudelijke hulp in te trekken. De gemeente was de fout aan het corrigeren dat velen onterecht, zonder het te weten en dus dubbelop huishoudelijke hulp via de WMO kregen (Vraagt u zich nog af waarom de zorg zo duur is?). Waarom de gemeente dan per brief aan mijn oma had geadviseerd om Persoons Gebonden Budget (PGB) aan te vragen blijft een raadsel, er wordt immers al lang en breed betaald voor het aanleunen en daar dient de huishoudelijke hulp gewoon door gefinancierd worden.
Overigens toch wel sympathiek, naar aanleiding van mijn eerdere gesprek met de gemeente hebben ze op eigen initiatief contact opgenomen met mijn oma om te vragen of ze was bekomen van de schrik, het wel goed met haar ging en na te gaan of ze wel ergens anders hulp vandaan kreeg. Toegegeven, dat had best gemogen zonder dat ik aan d ebel was gaan trekken. Maar mijn oma kon het zeer waarderen en daar gaat het maar om.
Toch eindigt het niet helemaal zo mooi en fijn. Binnenkort zal mijn oma weliswaar een nieuwe vaste huishoudelijke hulp krijgen, maar in plaats van twee maal per week twee uur wordt het gehalveerd naar eenmaal per week twee uur. Dit omdat de indicaties worden vastgesteld en getimed op de bewoners van de verzorgingskamers, niet op de bewoners die aanleunen met zelfstandige en dus grotere woonruimte (twee kamers, badcel, keuken). De verwachting is dat twee uur per week toch te weinig zal blijken en men zal gaan proberen de indicatie weer uit te breiden, maar of dat lukt is zeer de vraag.
Ondertussen viel er vandaag ook een brief over de scootmobiel in de bus. Ze ‘mag’ hem dit jaar nog ‘houden’ (wassen neus, de nieuwe regeling gaat simpelweg pas volgend jaar in en heeft weinig met liefdadigheid te maken) maar februari 2012 wordt de scootmobiel bij haar weggehaald en beland in de fietsenstalling als leen-scootmobiel voor een ieder die hem wil reserveren. En naar de fietsenstalling kan lopen, iets wat mijn oma in elk geval niet kan. De eerdere toezegging dat mijn oma met betaling van dertig euro per maand de scootmobiel voor eigen gebruik zou mogen houden, was nergens meer te bekennen. Dat ze eerder een aanzienlijke bijdrage heeft betaald voor deze scootmobiel die nu weggehaald wordt, weet al helemaal niemand meer. Mijn tante heeft uit armoede een oplossing bedacht, ze gaat met mijn oma volgend jaar een tweede hands scootmobiel kopen zodat ze gewoon uit de ‘voeten’ blijft kunnen en niet meer bang hoeft te zijn dat er telkens van alles veranderd.
Verder nog een beetje mot met de huisarts van mijn oma tussendoor, over haar pas (en veel te laat) gestarte behandeling tegen B12-tekort die nogal verkeerd aan het lopen was. Het werd me niet in dank afgenomen maar er zijn afspraken gemaakt. Nu maar zien of de praktijk goed zal volgen.
Enfin, zo gaat dat dus tegenwoordig als je 87 jaar bent geworden en hoewel nog best energiek, wat hulp en medische zorg nodig hebt. Voor je met je ogen kan knipperen wordt je fijne en lieve huishoudelijke hulp plots weggehaald, je indicatie gehalveerd, je vervoersmiddel afgepakt en neemt de huisarts niet de moeite je gedegen te behandelen omdat de uitspraak ‘ach dat is ouderdom mevrouw’ zo makkelijk bekt.
Frans54
Het beroerde van die hele WMO is dat zo ongeveer alle besluitvorming is overgedragen aan de gemeentes en dat er geen algemene regels te vinden zijn over de vorm waarin diverse soorten ondersteuning gegeven dienen te worden (zie wettekst http://www.st-ab.nl/wetwmo.htm art. 4 b en c: de gemeente is wettelijk wel verplicht voor voorzieningen te zorgen waarmee iemand zich in en om de woning en lokaal kan verplaatsen, welke voorzieningen zoekt iedere gemeente zelf echter maar uit) zodat het lastig is iets te zeggen over het wettelijk al dan niet correct zijn van een en ander. Maar dit is natuurlijk een belachelijke maatregel: iemand die van een scootmobiel afhankelijk is dwingen ergens heen te gaan waar hij zonder scootmobiel niet kan komen om daar iedere keer zo’n ding op te halen (wat dan ookvan te voren nog besproken moet worden, wat op zich de bewegingsvrijheid ook al beperkt) lijkt mij toch niet in overeenstemming met het doel: de zelfredzaamheid behouden en/of vergroten. Misschien dat de formele klachtenprocedure nog uitkomst biedt: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/wet-maatschappelijke-ondersteuning-wmo/vraag-en-antwoord/waar-moet-ik-zijn-met-een-klacht-over-de-wmo.html
Ik zou in ieder geval met ingang van de datum waarop de scootmobiel naar dat depot gaat gewoon een vervoersvoorziening aanvragen om naar dat depot te komen. De reactie die ik half en half verwacht is “vervoersvoorziening? ze heeft toch een scootmobiel” maar misschien gaat er als de reden voor de aanvraag er goed duidelijk bij staat alsnog een belletje rinkelen bij een of andere ambtenaar en ontdekt men toch nog dat dit idee om kosten te besparen misschien toch niet zo goed doordacht was.
(en anders een takelwagen huren en de auto’s van B&W aan de rand van de stad parkeren? Elke dag weer? Niet uitvoerbaar en levert anders een hoop problemen op, maar zulke ideeën zou je hiervan wel krijgen)
christinA eijkhout
Gelukkig toch nog een beetje opgelost.
Cisca
Mijn moeder belandde na de zoveelste valpartij deze week met 4 gebroken ribben in het ziekenhuis. Mijn vader draagt wegens zwaar hartfalen een alarmering. Moeder viel om 3 uur midden in de nacht .Alle alarmen werden ingeschakeld voor hulp en een arts. De zorg verscheen om 10.00 in de ochtend. De arts om 13.30 in de middag. Het is dat de buren er de heletijd bij waren en zich ermee bemoeiden. Mijn vader is ook nog eens dement Het is natuurlijk onverantwoord dat mijn ouders zo nog wonen maar ze willen absoluut niet hun huis uit. Ik ben er maar weer eens voor de zoveelste keer naar toe geweest want mijn vader zat alleen thuis. En wil niet weg. De kinderen moeten het maar uitzoeken. Mijn broer wil niks en ik kan niet veel en woon 200km. verderop. Ik heb me 3 dagen een slag in de rondte gebeld en geregeld dat Pa toch zorg en toezicht heeft van de zorg en buren. Na de blunder van het niet opkomen dagen na de alarm oproep. was de thuiszorg opvallend in hun mederwerking nu.Volgende week mag mijn moeder het ziekenhuis uit . Dus die komt thuis . Hoe dat verder moet??!!Ik moest mijn huishoudelijke hulp van de thuiszorg afbellen omdat ik naar mijn vader moest. Mijn hulp stond op de stoep bij mijn buren om te vragen in welk ziekenhuis ik lag. Want ik scheen ergens opgenomen te zijn. Toch heel lief van mijn hulp maar slordig van de thuiszorg. Ik hoop dat voor Oma alles goed komt. Maar gezien alle miscommunicatie die er kennelijk overal is……Ik ga maar weer eens een sprookjersboek uit de Bieb halen
Frans54
@Cisca: wat die slordigheid bij jouw hulp betreft: ik heb soortgelijke ervaringen sinds ik niet meer een lokaal nummer moet bellen maar een centraal nummer om wijzigingen
door te geven. BV: mijn hulp zou drie weken op vakantie, de week daarna had ik vakantie. Voor die drie weken zou dus vervanging geregeld en tijdens mijn vakantie zou er geen hulp komen. De eerste week van de vakantie van mijn hulp kwam er dus niemand, telefonisch navragen leverde op dat er voor de andere twee weken gelukkig wel iets geregeld was. Gelukkig vroeg ik ook gelijk maar na wat er voor mijn vakantie was geregeld want anders hadden die week zowel mijn vaste hulp (hoewel: die wist in principe dat ik weg was maar was wel weer bij mij ingeroosterd) én een vervangster voor de dichte deur gestaan. Eén keer raden wie dan de schuld van het misverstand zou hebben gekregen. Centralisatie lost in mijn ogen weinig op en zorgt vaker juist voor extra problemen door de grootschaligheid.
CiNNeR
@Frans54(1): Het idee er achter zal zijn dat meer mensen gebruik kunnen maken van de leen-scootmobiel (iedereen in de regio mag op verwijzing van een huisarts een scootmobiel reserveren) en ongetwijfeld lage kosten. Vind het te absurd voor woorden dat de verzameling leen-scootmobielen bij elkaar vergaard wordt door deze bij mensen die hem intensief nodig hebben, weg te halen. Ik had nog wel naar de mogelijkheid van beroep willen kijken, er zou immers een mogelijkheid zijn de scootmobiel tegen betaling voor eigen gebruik te kunnen krijgen. Maar mijn oma kiest liever voor de oplossing van mijn tante, een tweedehands kopen. Dus daar bemoei ik me dan maar niet mee.
Krijg met jou wel wat ludieke ideeën, al zijn ze niet zo haalbaar. Toch is enig geluid aan dit soort ontwikkelingen geven, geen gek idee.
@christinA: ja, met nadruk op een beetje maar goed, mijn oma is wel blij mee.
@Ciska: Mijn hemel, het is toch te absurd en onbeschoft voor woorden! Met mijn oma komt het wel in orde, al is dat niet dankzij de gemeente of de zorg. Niet alleen misverstanden helaas, er is meteen eventjes leuk bezuinigd.
Hoorde via via ook zo’n verhaal. Een vrouw zonder kinderen of familie werd geopereerd voor een hernia en kreeg de volgende middag op een zaterdag plots te horen dat ze naar huis moest. Ze mocht niets, ze kon nog niets en had geen enkele hulp maar dat interesseerde het ziekenhuis blijkbaar niet. Gelukkig kwam er een buurvrouw op visite die het huiswaarts keren enkele dagen kon tegenhouden en zo nog wat thuishulp kon regelen.
Het gaat niet meer om mensen blijkbaar. Heel erg veel sterkte voor jullie en beterschap voor je ouders!!
@Frans54(2): Centralisatie kan weliswaar voor grootschaligheid en daarom extra problemen zorgen. Decentralisatie zoals overhevelen naar gemeentes zorgt weer voor willekeur, onduidelijke regels en onkunde plus misverstanden. De decentralisatie van zorg heeft alleen maar achteruitgang opgeleverd tot dusver.
Frans54
@Cinner: het ging me hier om de centralisatie van de organisaties, de instellingen. De regels kunnen veel beter wel centraal geregeld blijven zodat voor iedereen duidelijk is waar je aan toe bent en wat de rechten zijn ipv dat dit per gemeente verschilt. Hoewel daar wel het nadeel aan zit dat het moeilijker is met individuele gevallen rekening te houden (het rekening houden met lokale/regionale situaties was juist een van de redenen om het naar de gemeentes over te hevelen), maar daar komt door het driftig bezuinigen nu ook niets van.
Volgens mij beste optie: centrale regels voor de rechten met de mogelijkheid daar uitbreiding aan te geven (zodat ze niet zondermeer kunnen roepen “maar dat staat niet in de regels”, wat mij gebeurde toen ivm met de transplantatie mijn woning gesaneerd moest worden (goed schoonmaakbaar, dus gladde opervlakken e.d.): woningsanering ivm longziekte zou wel (deels) vergoed worden, maar transplantatie stond niet in het lijstje dus kwam niet in aanmerking (bezwaar maken was mogelijk, maar je mocht pas beginnen nadat er beslist was en dat was dus geen optie, waar had ik dan zolang moeten blijven: de eerste tijd na transplantatie is immers juist de periode waarin je het gevoeligst bent voor infecties dus het moest klaar zijn voor ik naar huis kwam)
Cisca
Het beroerde is dat ondanks alle regelgeving de gemeente de vrije hand in de uiteindelijk uitvoering/toewijzing heeft. Tenminste dat hangt nu samen met de huidige WMO..Door de mankementen aan mijn lijf moest mijn keukenblok hoger. Via ergotherapie, neurochirurg en ciz werd aangegeven wat en waarom het nodig was. Gemeente wees het af. Ik ben in beroep gegaan. Hoorzitting gehad met een onafhankelijke comissie. Ik werd aan alle kanten in het gelijk gesteld en dat de gemeente te kort door de bocht was gegaan. Uiteindelijk bepaalde de gemeente dat er van de burgers ook oplossingsgericht denken wordt verwacht en dat dat je zelfredzaamheid vergroot. Mijn aandoeningen stonden ook niet op de lijsten van algemene ziektebeelden. Uiteindelijk is de keuken met eigen geld in orde gekomen.
Eigenlijk zou dat verhaal van die scootmobielen in de pers terecht moeten komen.
Gisteren hoorde ik op tv dat het UWV ontslagvergunning heeft gegeven om een paar honderd man bij de zorggroep VIVA uit Haarlem te ontslaan. Deze mensen moeten plus minus 30% loon inleveren of eruit. Ze voerden maanden lang actie. Uwv heeft ontslagvergunning af gegeven. De waanzin van besparen in de zorg is pas begonnen en voorspelt niet veel goeds.
@Cinner, bedankt voor de goede wensen. Moeder lag vannacht heel kritiek maar is nu slecht stabiel. En mijn broer gaat dinsdag er naar toe want dan heeft hij een vrij dag. De waanzin zit dus overal in de maatschappij. Ik lig helaas weer plat
desiree
Tuut tuut tuut het duizelt me na alles wat ik lees…
Ligt dat nou aan mij?
Onvoorstelbaar in ieder geval hoe men met de oudere en of minder zelfreddende mens omgaat.
Veel sterkte voor allemaal!
sillyme
Maar een woord voor SCHANDE en dat idd in hoofdletters! Deze generatie mensen heeft er voor gezorgd dat Nederland is waar het nu is en verdienen veel beter dan als tweede rangs burgers te worden gezien! Echt belachelijk!!!!!
CiNNeR
@Cisca: ja het is dramatisch en het wordt nog erger vrees ik met je mee. Het gaat ook al lang niet meer om mensen, het gaat om de centen, de commercie, de aandeelhouders en bezuinigen. Onlangs kwam de jaarlijkse rapportage hoe de zorg in Nederland er voor staat, ging alleen maar om de financiële situatie (en het ging goed, er was winst gemaakt *zucht*)
Kleine verbetering voor je moeder dus, hopelijk is het nadien nog wat verbeterd. Hoe gaat het nu? Hoop dat ook jij weer een beetje hebt kunnen opkrabbelen. Heel, heel erg veel sterkte met alles. Kan ik je ergens bereiken buiten dit log trouwens?
@desiree: nee hoor, dat ligt zeker niet aan jou. Als de politiek het nu ook eens ging zien. Maar ja, dan moet de wil er wel zijn.
@sillyme: helemaal mee eens. Het is ultiem triest.
Cisca
@ Cinner . Dank je voor je lieve woorden.Zowel vader als moeder gaan zo achteruit dat ze het waarschijnlijk niet gaan redden deze keer. De 1 zit met redelijke zorg thuis te zijn en de ander ligt in het ziekenhuis.Eigenlijk komt het er opneer dat ik als laatste opgeroepen wordt zodat mijn lijf kan “uitrusten”om de afstand van 200km. te kunnen overbruggen.Schoot me daar net te binnen dat we elkaar al heel wat jaren zo te hooi en te gras volgen. De wegen van internet zijn ook wonderlijk nietwaar?!