De afgelopen drie jaren is dit weblog werkelijk alle kanten op gegaan. Soms schreef ik nog eens wat, soms bleef het een maand achtereen stil. Hier en daar een vrolijk verhaaltje, dan weer een schrijfsel uit de diepste put of een gefrustreerd stuk uit onmacht en woede. Meestal toch wat oppervlakkig met soms ineens een (te) intens kijkje in mijn leven.
Blijkbaar is dat wat een zelfdoding van een geliefd persoon met je kan doen. Of wat het in elk geval met mij heeft gedaan. Elke maand, elke week en soms elke minuut een andere persoonlijkheid. De ene keer optimistisch vol plannen, vele andere keren diep in de put. Soms actief vol goede zin, dan weer neerslachtig met een donkere bril op of huilend in de war. Altijd een antwoord klaar op de vraag “Hoe gaat het met je” maar eigenlijk had ik beter kunnen zeggen ‘Weet ik veel?!’ of ‘Wat ik nu antwoord kan over een uur alweer heel anders zijn’.
Graag zou ik zeggen dat dat nu allemaal achter me ligt. Dat ik weer heel ben en weet waar ik heen ga. Dat alles goed is en de zon schijnt. Maar zo is het nu eenmaal niet. Niet helemaal. Kan wel zeggen dat het wat beter gaat. De goede momenten beginnen de slechte wat ruimer te overtreffen in aantal. De zin in dingen overheerst mijn leven meer dan verdriet en pijn kan overschaduwen. Mijn gedachtes krijgen weer wat lijn, overleven is weer leven geworden. En met name dit jaar kan ik terug kijken op moeilijke maar ook hele leuke veranderingen. Hell, er zijn momenten dat ik me even heel gelukkig voel.
Misschien klinkt het u niet laaiend enthousiast in de oren en verdiend het niet direct een ‘vind ik leuk’ op Facebook. Maar het is zoals het is. En ik ben er persoonlijk al erg blij mee.
Iedereen het allerbeste gewenst voor het komende jaar!!!
(en de jaren er na)
xxx
kitty
lieverd,
deze tijd zal altijd een raar gevoel geven….daar waar de meeste plannen verzinnen en er in het nieuwe jaar enthousiast tegen aan gaan..omdat het nieuwe jaar ‘nieuwe ronde….nieuwe kansen’ biedt…krijg jij weer opnieuw en opnieuw de vreselijke beelden, gevoelens en onmacht naar boven borrelen…het einde van het jaar gaat voor jou net gepaard met vrolijke nieuwjaarsvoornemen…jouw brein linkt zich aan de traumatische ervaring van het verliezen van je pa…en die verloor je niet omdat de natuur hem op kwam eisen..
en een van je ouders verliezen is al heftig, maar de 2e is helemaal raar en vreemd…buiten het feit dat de generatie boven ons is weggevallen en wij nu de ‘oudste’zijn (wat je onbewust heeelllll erg sterfelijk maakt) ben je ook je constante factor kwijt….
dat je in die periode van overlijden dus even opnieuw wobbely raakt en even uit je voegen dreigt te schieten is niet zo verwonderlijk…dat vergt tijd…en voor sommige blijft die periode elke x eventjes wiebelig….maar dat is oke…dat is zoals het is…en het verwijnt weer een beetje naar de achtergrond als die periode voorbij is..ook dat is oke…en prima…doet niets af van alle gevoelens die je ooit had voor je overleden dierbare…echt niet!
ik ben trots op je zoals je er nu mee bezig bent…het houdt in dat je een buffer hebt opgebouwd waarin alle verdriet zijn ruimte krijgt in jouw koppie…en je overeind blijft staan..anders had je dit niet zo kunnen delen met ons…mens zijn betekent vallen en opstaan…door moeilijke perioden kruipen en opstaan om naar de zon te reiken…
dat ga jij ook weer doen in de lente!! let op mijn woorden!!
love you! x
Thinkie
lieverd dit verdient geen oppervlakkige dit is leuk op facebook, dit verdient een stevige knuffel en een hoera, wat fantastisch dat het beter gaat, dat je je af en toe gelukkig voelt en dat de goede momenten de slechte overtreffen! Gun jezelf de tijd! Het beste voor 2012!
Cisca
Als overleven in leven verandert, is er veeeeel verandert.En beleef je alles zeer intens.
Blijf gewoon jezelf. Iets beters en anders is er voor jouw persoon niet.Ik volg je al veel jaren en je hebt een plekje in mijn hart gekregen.(he bah wat klinkt dat klef).Ik wens jou en Stefan al het goeds ter wereld. En denk aan oordoppen voor de hond en kat met het vuurwerk. Hier is het een ramp voor ze. En voor mij helemaal
CiNNeR
@Kitty: Love you 2!!!! Dankjewel lieverd…
@Thinkie: Dankje, xxxx
@Ciska: We hebben met de hond erg veel geluk. Hij taalt er gewoon niet naar of is nieuwsgierig waar het aan het knallen is. De eerste keer hebben we een feest om hem heen gebouwd met nieuwjaar en vuurwerk kijken en dat is gelukt, hij denk dat het erg leuk is. In het park kijkt hij niet op of om. Hebben hem alleen vandaag aan de lijn voor de zekerheid, er is wel erg veel vuurwerk en we willen niet dat hij te dichtbij komt. Maar het is mazzel van de bovenste planken, voor de meeste honden is het heel anders. Heel veel sterkte met de dieren en voor jouzelf! En dankjewel voor de lieve woorden, een beetje klef is soms heel lekker om te horen. Kus!
HenK
Cindy, ik heb je de afgelopen jaren een beetje kunnen volgen en voor mij valt wat je schrijft wel onder ‘vind ik leuk’!
Een zo goed mogelijk 2012 toegewenst, met man, hond en allen, die je dierbaar zijn.
Met vriendelijke groet,
Henk (aka HenK)
Redstar
In ieder geval toch de beste wensen voor het komende jaar. Dat je er toch weer helemaal bovenop mag komen!
ton
Geniet van al het moois dat het leven ook te bieden heeft en als je verdriet hebt gekend, krijgt het moois extra accenten!
Ctje
Ik hoop dat er dit jaar veel gelukmomenten zijn, dat je weer lekker gaat bloggen en dat het verdriet een plekje krijgt. Veel goed in 2012.
CiNNeR
Dankjewel allemaal voor de lieve woorden..
Laurent
Ik vind het helemaal niet vreemd dat die verwerking zoveel tijd neemt. Ik denk ook nog steeds aan die laatste maanden van mijn moeder, en dat is in feite toch allemaal heel rustig en vredig gegaan, ondanks haar dementie. En ze was op een leeftijd dat het leven ook klaar was. Dat was allemaal heel anders bij jouw vader.
Evengoed mooi om te lezen dat het merkbaar vooruit gaat!