Het kan u bijna niet ontgaan zijn. Prins Friso kwam onder een lawine terecht, werd door een reddingsteam gevonden en is naar een ziekenhuis in Innsbruck gebracht. Neurochirurg Kees Tulleken stond toevallig in dat ziekenhuis vanwege een congres, informeerde losjes hier en daar, besprak met een andere neurochirurg de ct-scan van prins Friso en liet zijn vrouw en tevens journalist Jannetje Koelewijn meeluisteren waardoor een en ander in het NRC handelsblad terecht kwam. Dat leverde een storm aan kritiek op. Maar er ontstond pas echt een rel toen Kees Tulleken in de Volkskrant meldde heus te weten dat hij een grens had overschreden maar het medisch tuchtcollege niet te vrezen.
Zoals dat gaat met rellen, was Kees Tulleken vanavond te gast bij Pauw en Witteman. En terwijl iedereen wel of niet viel over zijn beslissing nieuws over de gezondheid van prins Friso in de publiciteit te krijgen, viel mij iets heel anders op. Tussen neus en lippen zei hij namelijk ‘Denkt u nou echt dat het me nu iets kan schelen als ik berispt zou worden door het medisch tuchtcollege om iets waarvan ik zeker weet dat ik dat ter goeder trouw heb gedaan’.
Oftewel, Kees Tulleken is bij voorbaat al overtuigd dat het medisch tuchtcollege het in alle gevallen bij een berisping zal houden. Een ‘foei, niet meer doen’ en dat is dat. En dhr. Tulleken kan het weten, hij is immers zelf 12 jaar lang onderdeel geweest van dit college.
De wetenschap dat het medisch tuchtcollege zelden meer doet dan een vinger opheffen, lijkt mij persoonlijk dan ook vele malen ernstiger dan het openbaren van een minuscuul stukje informatie over een prins die al dag en nacht in het nieuws is. Ook als er geen nieuws is.
desiree
Ik heb het niet gezien op tv, maar daar zeg je zowat.
ctje
maar eigenlijk wisten we toch al wel dat er alleen maar voornamelijk gefoeit werd….
christinA eijkhout
Het leukst aan de zaak is dat hij juridisch helemaal geen geheimhoudingsplicht heeft, hij is immers niet de behandelend arts. Of je het nu wel of niet eens bent met zijn besluit het door te vertellen whatever, het medisch tuchtcollege heeft hier niets over te zeggen.
Maar “fatsoenlijk nederland” heeft zijn hype weer gehad.
Op naar de volgende…..
CiNNeR
@Desiree: het was al wel bekend dat het medisch tuchtcollege wat zwak optreedt maar dit is wel erg uitgesproken.
@ctje: Is ook zo, maar het dan ook nog zo uitspreken, kwam wonderbaarlijk op me over.
@christinA: Sterker nog, de journaliste heeft het rechtstreeks gehoord en die heeft al helemaal niets te maken met het tuchtcollege. Maar goed, Kees Tulleken werd ook bij de Inspectie geroepen om zijn eigen uitspraken dat hij losjes gezegd lak heeft aan het medisch tuchtcollege.
LK
Dan is Tulleken wel de uitzondering: ik hoor niet anders van collega-artsen dan dat een aanklacht krijgen je bepaald niet in de koude kleren gaat zitten, zelfs al is de kans groot dat je vrijgesproken gaat worden.
Artsen veranderen er volledig door: er wordt veel meer onderzoek gedaan vanuit ‘preventief’ oogpunt. Als je jaren na dato nog eens vraagt over die aanklacht, zie je de ellende weer in hun ogen en kunnen ze het tot op detail terug vertellen.
Het opgeheven vingertje van het Tuchtcollege is dan ook voldoende voor het gros van de artsen om ze weer in het gareel te krijgen…
CiNNeR
@LK: Moet bekennen dat ik me dat – met mijn ervaringen in het achterhoofd – bijna niet kan voorstellen. Nu krijgen wij leken ook nooit iets mee van hoe een arts zo’n procedure ervaart, maar als je soms zaken ziet langskomen in de actualiteit ontstaat steevast de indruk dat de patiënt erg vaak het nakijken heeft. Gedurende de klachtenprocedures in bv een ziekenhuis, heb ik eveneens nooit de indruk gehad dat wie dan ook, wat dan ook vreesde.
Hebben deze artsen trouwens last van de klacht en het tuchtcollege of ook een realisatie wat er met de patiënt gebeurd is of wat er fout is gegaan?