Durf het bijna niet te zeggen – volksstammen rechtse stemmers zijn zó jaloers tegenwoordig – maar ik heb sinds twee weken een rolstoel van de WMO in de huiskamer staan. En nog erger, stiekem vrees ik er niet zo mee uit de voeten te kunnen als gedacht.
Was ik best trots dat ik na vijf maanden revalidatie de moed verzameld had de geadviseerde rolstoel aan te vragen, zonk de moed me alweer in de schoenen toen het ding gebracht werd. Gewoon, omdat niemand voor zijn plezier een rolstoel in huis haalt, ook ik niet. Dat werd nog erger toen mijn oma van de respectabele leeftijd van achtentachtig dezelfde avond dolenthousiast vertelde dat ze twee weken eerder exáct dezelfde rolstoel had gekocht die hier in de huiskamer stond te staan. Auw.
Maar goed, het is niet anders en na negen dagen er naar staren was ik opnieuw redelijk gewend aan het idee, had weer voor me welke vrijheden deze stoel me zou gaan geven en besloten we het ding eens uit te gaan proberen en ermee naar een terrasje te gaan. In huis kon ik de stoel met mijzelf erin prima voortbewegen dus dacht ik optimistisch zelf minstens het eind van het fietspad te gaan halen. Helaas, buiten bleek een heel andere realiteit en ik kwam nog geen twee meter vooruit, waarbij ik daarnaast mezelf maar liefst drie keer klem reed tegen de stoeprand. Uitgeput maar niet van plan het nieuw verworven optimisme te laten varen, was daar gelukkig mijn man, die mij met liefde wilde voortduwen. De liefde bleef, het voortduwen bleek nog niet zo makkelijk. Zo merkten we snel dat alle straten en wegen lichtjes schuin aflopen. Goed voor de afwatering, zeer vermoeiend voor de rolstoelduwer die voortdurend moet bijsturen. Verder zijn vele straatjes te smal, liggen stoeptegels her en der slordig neergekwakt, missen veel stoepen op- en afritjes, staan er overal en nergens bomen, lantaarnpalen en andere dingen in de weg en dat Roosendaal tegenwoordig ernstig bezuinigd op groenvoorziening helpt ook niet bepaald mee. Twee maal was het zo armoedig gesteld met de stoep dat ik uit moest stappen zodat mijn man de rolstoel een stuk kon dragen, wat niet echt de bedoeling is van het hebben van een rolstoel nietwaar. Van de wandeling naar de stad die voor mijn man normaal niet meer dan een ommetje is, was hij nu behoorlijk gesloopt.
Eenmaal op het terras werd ik aan een tafel geschoven en tja, daar zat ik dan. De sympathie lachjes en meelijwekkende blikken kon ik me nog wel overheen zetten. Maar dat ik mezelf niet even uit de volle zon kon verplaatsen of naar een ander groepje mensen op het terras kon rijden zonder om hulp te vragen, viel me toch wat al te zwaar.
Ik moet wel toegeven dat de rolstoel enorm comfortabel zit. En dat ik voor het eerst in ik weet niet hoe lang zonder problemen en vermoeidheid op plaats van bestemming aan kwam, met zelfs nog wat energie over. Maar toch. De vrijheid die ik er mee krijg, voelt stevig beperkt door het feit dat ik alle zelfstandigheid in moet leveren.
Heb het besproken met de revalidatie arts en die verklaarde (gelukkig?) dat het niet aan mij lag dat ik de rolstoel geen meter vooruit krijg maar dat het probleem zit in de techniek. De stoel is aangepast op het feit dat ik er uren aan een stuk in moet kunnen doorbrengen maar dat zorgt er helaas voor dat hij amper nog zelfstandig voort te bewegen is. Er zijn wel rolstoelen die helemaal zijn aangepast op makkelijk voortbewegen, daar valt alleen niet langdurig in te zitten zonder de nodige problemen. De arts – wetende dat ik het verschrikkelijk vind om hulpmiddelen te gebruiken – suggereerde voorzichtig dat ik wellicht beter een scootmobiel zou kunnen proberen.
Zal er eens rustig over nadenken en wat informeren, van scootmobielen heb ik nog minder verstand dan van rolstoelen en daar wist ik al niets van. Ow, en voor de mensen die denken dat ik nu zomaar een rolstoel heb gekregen waar ik niet uiterst dankbaar gebruik van maak: hij is in bruikleen en kan weer ingeleverd worden, mocht iets anders geschikter blijken.
Mocht u zich afvragen waarom ik een rolstoel heb verkregen. Ik heb HMSN (een spierziekte met neurologische oorzaak) en kan beperkt lopen en staan. De rolstoel is om weer dingen te kunnen doen waarvoor meer staan en/of lopen vereist is.
HenK
In de eerste plaats petje af voor het feit, dat je/jullie met de stoel op pad gingen.
Rare opmerking misschien, maar ik hoop dat jullie ook nog gelachen hebben tijdens deze rit met hindernissen. Ik ga hier geen persoonlijke herinneringen ophalen, maar… humor is en blijft belangrijk.
Sterkte bij het nadenken over eventueel een lichtere rolstoel of een scootmobiel.
‘t Gaat allemaal wel snel, zeg… van diagnose (eindelijk!) tot scootmobiel in iets meer dan een half jaar. Ellende…
Ik wens je snel een periode van remissie toe!
Met vriendelijke groet,
Henk.
Irene
Tjemig, Cin, da’s idd even wennen en aanpassen geblazen… Sterkte… Hoop voor je dat het een uitkomst blijkt te zijn, anders is idd een scootmobiel een goed alternatief… 🙂
desiree
Vriendin van me heeft scootmobiel, een kleintje die je de auto in kan slingeren (zelf gekocht), en een grote stevige om door het dorp te kunnen sjeezen (gekregen via instanties).
Verder heeft ze een dieselauto gekocht waarin ze achterin met een rijplank de grote scootmobiel in kan parkeren, zelf alles gemaakt aan bevestigingsriemen van oude gordels en laten keuren (en goedgekeurd). Ze heeft nu goedkoop tarief belasting voor de dieselauto ivm handicap dmv scootmobiel die ze nodig heeft. Ze loopt gewoon normaal maar kan geen afstanden aan. Ook heeft ze een rolstoel voor in huis, maar gebruikt die alleen als het erg slecht gaat, ze heeft reuma dus dat gaat op en af. Ze doet op deze manier vanalles, en echt heel veel, meer dan mij zonder al deze voorzieningen nodig te hebben 😉 Er is best veel mogelijk, benut ze meis, je hebt het hard nodig zo te lezen. Veel administratieve rompslomp om alles aan te vragen, maar dan heb je ook wat! Over die auto kan ik best wel wat vragen aan haar als je daarover iets wil weten.
Na zoveel jaren moet die wereld weer kunnen opengaan voor je, energie die je anders al verbruikt had kun je nu besteden aan leuke dingen. Die revalidatie is volgens mij zo slecht nog niet, daarentegen acceptatie… Kan me voorstellen dat je het heel moeilijk ermee hebt, sterkte meis!!!
Cisca
Nou dit is toch ook wel weer een hele grote stap. Ik denk wel dat het van heel groot belang is dat je zonder hulp zelfstandig de straat op kan. Zo’n kleine scootmobiel brengt je waarschijnlijk veel meer en ook handig in de winkels. Een paar jaar geleden had ik een rolstoel voor binnen en buiten en die kon ik net zo goed in de bosjes gooien. Een trippelstoel voor binnen gaf wel uitkomst. Ook voor lang zitten kan die aangepast worden.En misschien een 45km. autootje . Lijkt mij ideaal als je geen rijbewijs hebt.Zelf moest ik terug denken aan mijn rollator loopbaan. Nooit van mijn leven zeg. Tot ik regelmatig omdonderde op straat met 2 krukken. Moest dus wel. Ik heb er nu 3!!!Allemaal 2de hands waarvan 1 zelf gekocht. Een antieke stat onder afdak in tuin en laat ik de honden mee uit. Een rechtstandig inklapbare staat in de gang om zo mee naar buiten te kunnen. En een plat inklapbare ligt altijd in de auto om die onderweg te gebruiken. Ik vind het nog steeds een afgang maar zonder zo’n ding kom ik nergens. Had nooit kunnen denken dat er 3 tegelijk in de roulatie zou hebben hahahaha .Ik zeg regelmatig dat ik er geweldig jong uitzie voor een 80jarige als men zielig over mijn handicap/rollator gaat doen. Is men gelijk uitgeluld. Wie medelijden heeft,kan doodvallen. Wie meeleeft mag blijven!!
christinA eijkhout
Een scootmobiel zou misschien inderdaad iets voor je zijn, in een binnen/buiten rolstoel kun je je niet zelfstandig bewegen, precies wat hierboven ook al is gezegd.
Maar dapper dat je het probeerde, de straat is overal verschrikkelijk, voor duwers en rijders.
Thinkie
Top dat je je over die drempel hebt heengezet! Ideaal is het helaas niet, bij situaties zoals op dat terras (uit de zon willen of even een praatje gaan maken met mensen) zou ik in de tijd dat ik een rolstoel gebruikte toch even opgestaan zijn (de rolstoel wel benuttend voor de langere afstanden en zo uiteindelijk toch energie sparend) of mezelf zittend met m’n benen hebben voortbewogen. Het kunnen inderdaad soms logge ondingen zijn om zelf te rijden 🙁
ctje
Goed van je dat je het gedaan hebt. Maar misschien had je bij het terrasje gewoon uit de stoel moeten stappen en op een gewone stoel uit de zon moeten gaan zitten. Vaak als mensen in rolstoel gaan zitten is het moeilijk om daar uit te stappen. Omdat andere mensen kijken. Maar dat doen ze evengoed wel. Je moet leren dat de rolstoel er is voor jou om het jou makkelijker te maken niet moeilijker. Dus volgende x gewoon lekker de rolstoel aan de kant schuiven en in stoel uit de schaduw gaan zitten.
En verder is misschien scootmobiel meer wat voor jouw.
Thian
een scootmobiel heeft als voordeel dat je er lessen in krijgt
en leert hobbels en opritten, afritten (heet dat wel zo?) te nemen
en ik zie de mensen hier dagelijks er in langs rijden
ik woon in een 55+ flat als een stuk jonger,
maar het geeft ze echt hun vrijheid terug,
je kan er mee winkles door, euh grotere winkels zo gezegd
mijn vriendin heeft ms, en uit de ervaringen die ik van haar hoor
zou ik deze rolstoel niet meteen de deur uit doen, dagjes uit zijn daarmee
voor haar weer mogelijk, de dierentuin, een pretpark (en ze stoppen atractie,s zodat je
kan instappen) en de begeleider krijgt korting en dat is geen luxe!
denk maar aan de ervaring op de stoep
ik heb gewerkt in de zorg als ABer en ging heel vaak met rolstoelen naar buiten
en we gaven vrijwilligers daar instructies in, dingen schuin naar beneden altijd
de rolstoel achterste voren omdat je dan meer grip hebt en meer kan tegen houden
soms zitten ook de handvaten los
vooruit omhoog zit er een stang waar je met je voet kan mee helpen als duwer
als zitter helaas
schuine stoepen zijn echt heel vervelend, daar kan je een klacht over indienen maar weinig kans, maar stoeptegelels en ontoegankelijk, dat kan je gewoon melden bij openbare ruimten bij de gemeente en dat wordt aangepakt
en het is heel zwaar om jezelf buiten rond te rijden, als je alleen gaat
zorg dat je altijd een mobiel telefoon bij je hebt ivm lekkebanden,
en andere problemen, veel mensen doen zo,n lichtgevend vestje
over de achterleuning zodat je goed te zien bent
ook bij een scoormobiel je zit wat lager als een fietser en auto,s
ik ben bezig met een aanvraag voor een 3 wielfiets met trapondersteuning
en vervoer op maat hopenlijk eindelijk
een scootmobiel is ook even nog een idee geweest maar ik wil zo lang mogelijk blijven fietsen
heel veel sterkte
liefs thian
CiNNeR
@Henk: jawel, we hebben ook een hoop lol gehad. Zal ik ook nog wel eens opschrijven 🙂
Verder ben ik eigenlijk niet hard achteruit gegaan. Het verschil zit in de diagnose eigenlijk. Er voor werd ik niet serieus genomen, kreeg geen hulp en heb een jaar of vijftien steeds meer moeten laten. Na de diagnose nam men me wel serieus, krijg ik nu hele goede hulp en kan ik hopelijk een deel activiteiten weer gaan ondernemen. Het moet voor mijn omgeving (ook de virtuele) wat verwarrend overkomen denk ik, daar zal ik ook wel eens een posting tegen aan gooien.
Remissie zal niet gebeuren. Wat achteruit gaat komt niet meer terug, het is niet anders. Maar ik voel me na de revalidatie op een bepaalde manier wel veel beter en met alle hulp kom ik weer wat verder.
@Irene: wat er ook uitkomt, zal het me wel vooruit helpen en dat is fijn. En nu ik de goede resultaten heb ondervonden, gaat het wennen meteen wat beter.
@Desiree: ik heb geen rijbewijs dus alles mag bij mijn man in de auto 😉 Vraag me wel af hoe de accu is van een opklapbaar scootmobiel. Ben bang dat ik op een festival stil kom te staan en hoe krijg je zo’n ding dan nog mee.
De revalidatie is heel erg goed voor me geweest. En helpt toch stiekem ook flink mee met de acceptatie. Merken hoeveel er meer mogelijk is met hulpmiddelen, helpt veder eveneens. En ik heb mezelf het hele jaar gegeven, dus ik lig aardig op schema denk ik 😉
@Cisca: Ik zag er allemaal als een berg tegenop. Eerst de revalidatie. Toen allerlei hulpmiddelen. Toen activiteiten beperken. En nu de rolstoel. Maar moet bekennen dat het telkens is meegevallen, wat goeds bracht en dan verschuift de grens vanzelf weer. Dus ik zal hier vast wel aan wennen (na wat gesjacherijn ;))
@christinA: Dat kan je zeggen. Ik heb altijd wel een idee gehad dat een en ander niet bepaald rolstoel vriendelijk was. Maar pas als je er zelf in zit, merk je echt goed hoe lastig het kan zijn. Ga het ook bespreken met mijn ergotherapeut, die kan heel gericht adviseren.
@Thinkie: de bedoeling was om het serieus te proberen en omdat ik er lang in moet kunnen zitten, wilde ik ook dat proberen. Uiteindelijk ben ik toch uitgestapt om op een bankje te gaan zitten (wat uiteindelijk ook wat kleine problemen geeft maar kon niet alles in een stukje duwen 😉 )
@ctje: zoals ik tegen Thinkie zei, het was de bedoeling om alles goed uit te proberen, inclusief lang er in zitten. Uiteindelijk heb ik vals gespeeld en ben ik er even uit gegaan. Daar zullen mensen gerust van alles van denken maar goed wat je zegt, dat doen ze toch wel.
@Thian: het gaat bij mij ook vooral om de dagen uit. Maar ik wil wel een klein beetje zelfstandigheid behouden en voor mijn man was het toch ook zwaar, vandaar dat we toch denken aan een iets andere oplossing. Mijn mobiel heb ik altijd bij me, voor het geval ik eens verkeerd terecht kom na een val of iets.
Schuine stoepen zijn inderdaad lastig, kwam ik achter toen mijn man me per ongeluk bijna de weg op gooide 😉
Overigens kan je voor handrolstoelen ook les krijgen als je dat wil, ik ben gewoon eigenwijs.
HenK
Mooi, die laatste vier woorden… houen zo! 🙂
En even kort, bij remissie denk ik niet aan herstel van wat kapot is, maar aan tijdelijke vermindering/verdwijning van ziekteverschijnselen en/of een periode van stilstand in de achteruitgang, zoals dat bij veel chronische aandoeningen voorkomt.
Jouw “Verder ben ik eigenlijk niet hard achteruit gegaan” zou je wat dat betreft positief kunnen oppakken.
CiNNeR
Ah zo, daar zit wat in. De ziekte is langzaam progressief en we hopen dat het dus erg traag zal gaan. Nu ben ik niet alle dagen zo positief erover maar inderdaad, zolang het stabiel blijft ben ik daar erg blij mee. Ik hoop met je mee 🙂
Cisca
Grenzen verschuiven inderdaad.Ik roep regelmatig dat ik blij ben als het nivo zo blijft en niet verder achteruit gaat. Want ergens weet je dit altijd in je achterhoofd. Daar kan een mens best wel eens bij stilstaan maar bij mij blijft dat verder in mijn achterhoofd.Daarom is het leven nu zoals het is en valt ergens nog wel mee ook. Alles went kennelijk.Inclusief die “rottige”hulpmiddelen die het lijf ontzien en meer mogelijk maken. Natuurlijk op gezette tijden met veel gevloek en getier maar er valt ook veel te lachen.En heel soms maak ik er “gebruik”van in de trant van dat gaat niet want ik ben gehandicapt. Maar ik sta in familie, vrienden en buren kring bekend als mevrouw..Hoeft niet, doe ik zelf wel. Ben benieuwd wanneer je het fenomeen over je hoofd met je partner praten als je in die stoel zit. Gelijk de beuk erin dan en het gesprek naar je toe trekken. Tenzij het vervelende lui zijn. Kan je lekker als een lulletje voor je uit blijven kijken en Stefan het woord laten voeren. Hahaha
ctje
had andere reacties niet gelezen. hahaha ja dan krijg je van die haleluja blikken. Ze kan ineens lopen. Niks van aantrekken.
Maar zou voor scootmobiel gaan en heerlijke einden met de hond op pad en heb je zelfstandigheid. Met gewone rolstoel kun je nooit grote stukken redden en ben je altijd afhankelijk van anderen. Of canta. als je wat meer lef hebt dan mij is dat ook een geweldig ding en blijf je droog, kun je rolstoel ook nog meenemen.
Fijn dat de revalidatie je zo wat helpt. Want er zijn genoeg hulpmiddelen die ervoor zorgen dat je dingen langer kunt en dus ook meer geniet als je ergens heen gaat.
succes en sterkte met uitproberen.
Henk van S tot S
Je kunt die scootmobiels ook gratis proberen:
http://www.budgetscootmobiel.nl/
Ik weet niet of die lui ook dat ding met met 5 wielen
hebben. zie
http://www.scootmobielen.nl/nieuws/quingo-scootmobiel-met-5-wielen/
Indien niet vergoedt evev op de 2e hands markt kijken.
Mocht je een rijbewijs hebben en een en tussen de € 8.500 en 10.500 hebben is dit misschien voor buitenshuis wel verrekte leuk om je te verplaatsen. De uitvoering voor autorijbewijs is 75 cm breed.Nadeel is wel dat er (ook met het hybiede model) wel geen winkel me in mag
Hoe dan ook sterkte en veel doorzettingsvemogen toegewenst
Henk van S tot S
Sorry evev + eventueel.
En na/bij link piaggo vergeten
Vhttp://www.nl.piaggio.com/nl_NL/
Thian
maar de vraag is krijg je een scootmobiel in de auto voor uitstapjes
zeker wel voor je vrijheid vanuit huis naar waar je bereik is wat betreft de accu
(en terug even incalculeren)
je hebt speciale rolstoelen voor buiten, mischien is dat wat? of heb je die mischien al?
ja door die schuine stoepen enzo is het echt zwaar,
in nieuw aangelegde atractie parken wordt er meer rekening mee gehouden
maar ga bv niet blijdorp door, allemaal omhoog omlaag en dingen
waar je niet eens komen kan met een rolstoel of geen barst kan zien
al liet ik me niet snel tegen houden
het wordt wel steeds beter (nieuwe deel)
het moet mogelijk zijn, er doen mensen met rolstoelen die totaal onmogelijk lijken
en ik ga er van uit dat niets onmogelijk is, en het ,moet nl te doen zijn
ook voor je man
tijdens mijn opleiding zat een man in een rolstoel die alles zelf kon behalve de trap op
die had een aangepaste rolstoel voor hem zelf
en had er ook geen handvaten op laten zetten
hij had er zo de pest aan, en terecht, dat men hem zonder iets te zeggen
zo even aan de kant zette als hij in de weg stond
dat was een lichtgewicht rolstoel, een beetje een sportmodel maar wel met
voldoende ondersteuning, hij kon niet anders als in de rolstoel zitten zeg maar
CiNNeR
@Ciska: dat is me nog niet gebeurd (over mijn hoofd praten) maar het zal er vast wel van komen 😉
@ctje: Moet zeggen dat het opstaan nog niet zo makkelijk ging, dus de blikken waren half verbaasd 😉
Verder zal ik lang niet alles gedaan krijgen bij de gemeente. Er wordt erg gekeken naar partner, vrienden en (schoon)familie. Oftewel, mijn man kan schoonmaken en rondrijden en anders vrienden. Het is dat ze me niet hele dagen kunnen dragen, anders had ik de rolstoel ook niet gekregen 😉
@Thian: zag op 1Vandaag vrijdag iemand die de hele dag in een rolstoel zit en die had een soort van sportrolstoel die goed leek te zitten. Ga maandag Welzijn bellen of dat voor mij ook mogelijk is.
@Henk van S tot S: mooi ding! Maar het is niet voor vervoer maar voor activiteiten zoals een pretpark, concert, festival, bruiloft etcetera. Dan is het een rolstoel of scootmobiel.
Henk van S tot S
Was ook nogal een wild idee:
Er zijn wel combinaties te vinden waarbij je je rolstoel kunt koppellen aan elektrische tractie
Zie o.a. op:
http://www.rolstoel.org/
Daar staat volgens mij ( inclusief de doorverwijzingen) zo’n beetje alles wat er is.
Iemand bij mij in de buurt heeft een “normale”rolstoel met aangepate vering e.d. zie
http://www.rolstoel.nl/products/multihopper
Maar zo ding moet natuurlijk weer € 3.500,00 kosten.
Ctje
Onder een scootmobiel kunnen ze toch niet uitkomen??
Ze gaan toch niet verwachten dat je hele dag thuusblijft tot je man komt zodat
hij je kan duwen.
Rolstoel moet je es uitproberen in efteling. Wedden dat de wachttijden flink verkort word:)
Veel parken kun je overigens scoot lenen.
En de loopfiets is er ook nog. Ik vond dat wat zwaar.
Ja weet het man kan alles doen en betalen 🙁
Ctje
Ps op marktplaats is veel goedkoop te koop.
CiNNeR
@Henk van S tot S: Dankjewel voor alle linkjes, ben alles aan het bekijken.
@Ctje: Punt is dat ik hem in en rond het huis niet nodig heb. Ik kan met de snorfiets gerust boodschappen doen en laat ‘s middags de hond lopend uit. Het gaat om de langere dagen en uitstapjes. Dan kan men bij de gemeente gerust de scootmobiel weigeren, zeker omdat ik een rolstoel heb gekregen. Buiten dat zit er een eigen bijdrage op de scootmobiel en ik weet nog niet hoeveel dat zou worden, dus of we dat kunnen missen.
De loopfiets heb ik niets aan, moet echt mijn benen geheel ontlasten op die dagen.
Wil eerst kijken hoever ik kom met revalidatie en gemeente, om zeker te weten wat nu het goede hulpmiddel is voor ik zelf kopen overweeg.
Ctje
Weet je wat zo krang is, buuf wilde geen rolstoel en kreeg er 1 andere deur in schuur, durfde niet en toen ander misschien durfde ze nu wel. Maar ook niet. Hij is opgehaald en elke x word ze gebeld of ze er 1 wil. Andere buuf gebruikte hem 2 x per jaar. Blijkbaar moet jij nog steeds vechten voor je recht. Toch zou ik het proberen Cin voor nu en later. Er zijn opklapbare voor in auto en zo ben jij ook op weg zelfstandig. Overigens hadden ze hief hele mooie tweede hands voor 400 euro. Die inklapbare.
Tis ff uitzoeken wat voor jouw werkt maar gaat vast lukken.
Freek
Doen, zo’n scootmobiel. Ja is even eng want je bent opeens zo ‘zichtbaar’ gehandicapt (ervaring) maar de vrijheid……….
Ik persoonlijk rij ook met een busje met de scoot achterin. Woon in een piepklein dorpje dus lokaal rondrijden op de scoot is (wel nodig) niet echt zinvol, totale dorp rond kost me max. 10 minuten.
Maar meegenomen naar waar ik ook maar wil zijn is hij onbetaalbaar. Ik kwam opeens weer in winkelcentra en gelegenheden waar ik al vele jaren niet meer geweest was. Reden? Geen zin (werkelijke reden: na 1 gemiddelde winkel lag ik al te huilen van de pijn in een hoekje, laat staan een heel winkelcentrum).
Oprijplaat uit de bus trekkken en, staande naast de plaat, rijdt de scoot prrrrrt naar binnen (of naar buiten natuurlijk). Mits de scoot niet al te kolosaal is kan een klein wagentje (formaat berlingo) al volstaan.
Bijkomend voordeel voor mijn partner, die loopt nooit meer met loodzware boodschappen te sjouwen (want doe ik met scoot)
CiNNeR
@Freek: sinds ik gemerkt heb hoeveel verder ik kan komen en hoeveel langer ik door kan met dat soort hulpmiddelen, ben ik er behoorlijk positief over. Alleen van auto veranderen is voorlopig een optie, dus als er een scootmobiel komt, moet het een inklapbare zijn (nou ja, eigenlijk haal je hem uitelkaar geloof ik). Mag ik vragen hoe lang je met zo’n accu doet? En weet je of het mogelijk is een extra accu mee te nemen?
Freek
accucappaciteit verschilt per type. ik ken er (had er een) met een actieradius van 20 km (met een max snelheid van 12 km/h) maar zelf heb ik er nu een met actieradius van 50 km (topsnelheid 16 km/h)
Extra accu meenemen gaat meestal niet, zitten nogal ingebouwd en zijn gewoon 2 formaat (en gewicht) auto-accu’s dus dat past echt niet in je handtasje.
Zo’n mini-scootje (opvouwbaar) heeeft veel minder actieradius en ook veel minder snelheid (actieradius 5 tot 10 km met 6/7 km/h) dus daar kom je echt blijdorp of artis niet mee door. en So-wie-So zijn zit en bedrijfsgemak stukken minder wegens compromis met opvouwbaarheid. Gemeentes zullen een dergelijk (gebrekkig) hulpmiddel niet snel toewijzen.
Mijn advies: Laat je adviseren door een WMO deskundige van je gemeente, ook m.b.t. de te gebruiken auto en de (inruil) mogelijkheden daarvan (lukte mij ook, ik kreeg mijn huidige bus tegen inlevering van mijn oude mazda 323). Afhankelijk van je gemeente zijn procedures vlot en soepel tot eeuwigdurend en zenuwslopend. Ik kende zelfs een WMO deskundige (?) die ik het verschil tussen een scootmobiel en een rolstoel uit moest leggen. Laat dus niet over je lopen. Hoewel WMO een landelijke wet is hebben gemeentes de (te veel) ruimte de invulling daarvan te bepalen maar meestal kom je in aanmerking als je maximale loopafstand (in één stuk) onder de 100 meter ligt.
Trap niet snel in commerciele aanbiedingen van leveranciers. krijg je hem niet van je gemeente dan heb je hem waarschijnlijk ook (nog) niet nodig.
De redenering bij een ‘gewone’ rolstoel “je partner kan hem toch duwen” is niet geldig. Het gaat om jouw onafhankelijke bewegingsvrijheid en niet om de al dan niet aanwezigheid/beschikbaarheid van een partner.
Freek
alternatief op bestelauto (deed ik ook een jaar lang) is een klein aanhangertje achter de auto (met oprijplaat) om toch een ‘grote/volwaardige’ scootmobiel te kunnen vervoeren. Uiteraard wel nodig dat er een BE rijbewijs is en ruimte om die te stallen. Er zijn zelfs (deels) opvouwbare aanhangers.
CiNNeR
@Freek: Dankjewel voor het antwoord. Heb zelf overigens geen rijbewijs. Overweeg toch maar meer te richten op elektrisch maken van de rolstoel, denk dat dat voor mij een betere optie zal zijn (en haalbaar, Roosendaal is een van de slechtste gemeentes als het gaat om WMO)
Freek
ik denk dat je eerst de wmo zelf moet doorlezen (met name het stuk over hulpmiddelen dan) om dan de betreffende ambtenaar daar mee om de oren te kunnen slaan (komt aan hoor zo’n wetboek) of, bij discussiepunt, een door de gemeente betalde maar onafhankelijke WMO adviseur moet raadplegen. Vaak helpt die je ook heel goed verder is de verdere procedure.
Ja het is te gek dat een gehandicapte eerst een hale advocaat moet worden om zijn/haar recht te krijgen.
CiNNeR
@Freek: het gaat nu met behulp van een revalidatie ergotherapeut en dat maakt al een wereld van verschil duidelijk. Heb zelf al van alles door zitten worstelen (taaie materie!). Zelf lijkt me het elektrisch maken van de rolstoel het handigst en financieel de beste optie, maar ik wacht eerst even advies van de ergotherapeut af ook.
Het is strijden voor een goed doel denk ik maar.
Freek
Uiteraard moet je gaan voor de optie waar JIJ je het best bij voelt. Dat is ook de basis achter de hele WMO gedachte en daarnaast kan je idee nog wel eens objectief het beste zijn ook. dus GO FOR IT.
Let echter op, zodra er iemand roept: “daar moet partner dan maar mee helpen” (duwen stoel etc) is dat GEEN geldig argument. Voorzieningen WMO zijn voor JOUW zelfredzaamheid met de nadruk op ‘zelf’.
Gelukkig ben jij niet ‘op je bekkie gevallen’ en kun je verbaal terugbijten. Veel gehandicapten haken in het proces af omdat ze overdonderd worden door ondoorzichtige regeltjes en ambtenaren die alles beter weten (tot ze op een dag moeten voelen wat jij/ik/velen iedere dag moeten voelen.)
mocht je hulp/advies/steun/praatpaal nodig hebben, wij ( http://www.demaatisvol.org ) staan voor je klaar.
CiNNeR
@Freek: de ‘dat kan je partner doen’ is al vaak langs gekomen idd. De gemeente gaat vaak nog veel verder zelfs, door te vragen naar de vriendenkring om werkelijk alles voor je te doen. Zal goed in mijn oren knopen dat het om eigen zelfstandigheid gaat.
Dankjewel voor de adviezen en de verwijzing naar de site. Had er al eens gelezen.
Chantal Scootmobiel
Het is zeker de moeite waard om te kijken voor een scootmobiel. Dit maakt het vervoer een stuk gemakkelijker.